تهران باوجود موقعیت مهم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دیاری فراموش شده است. حتی تنوع جاهای دیدنی تهران و جذابیت های آنها نیز نتوانسته غبار و آلودگی را از چهره پایتخت پاک کند و این شهر در میان هیاهو، شلوغی و ترافیک خود غرق شده است.

دراین راستا، در سال1395 طرحی با یک فوریت از جانب شورای شهر تهران به شورای فرهنگ عمومی کشور ارائه شد که پس از تصویب آن، 14مهرماه در تقویم رسمی کشور بنام «روز تهران» نام گذاری شد. طبق شواهد تاریخی قدمت تهران به 7000سال قبل می رسد. دراین رابطه، کشف اسکلت زنی 30ساله در منطقه مولوی و نیز وجود تپه های باستانی در تهران مانند تپه باستانی قیطریه، گواه این مدعی است. همچنین، هنگام یورش مغولان بسیاری از مردم ری به تهران که در آن دوره از آبادی های سرسبز و پرجمعیت شمال ری بوده، مهاجرت می کنند.

درباره ریشه نام تهران نظرهای متفاوتی وجود دارد. به اعتقاد برخی تهران یعنی دامنه گرم در مقابل شمیران که دامنه سرد است. برخی بر این باورند که سراسر دشت پهناوری که امروز تهران بزرگ خوانده می شود، در میان کوه های اطراف، گود به نظر می رسید و به این سبب (ته ران) نامیده شد. تعدادی نیز تهران را (ته ران) می دانند چون در گذشته به هنگام حمله دزدان و دشمنان، مردم به انتهای خانه های مانند غارشان (زیرزمین ها) پناه می بردند. حسین کریمان در کتاب قصران می نویسد: تهران در اصل گهران بوده؛ به معنی جای گرم (گه: گرم + ران: جا) در برابر شمیران که جای سرد است. شم و سم به معنی سرد است و شمیران و سمیرم به معنی جای سرد است. تبدیل «گ» در «گهران» به «ت» در گویش مردم قصران و آبادی های پیرامون طبیعی است. همان گونه که «گل» را «تیل» یا «تول» تلفظ می کنند.

7000

طبق شواهد تاریخی قدمت تهران به 7000 سال قبل می رسد

34

این شهر در برآورد سال1401 بالغ بر 9.039.000 نفر جمعیت داشته است و براساس برآورد سال 2018 سازمان ملل متحد، سی و چهارمین شهر پرجمعیت جهان است

21

براساس آمار سال1395، سهم تهران در کل تولید ناخالص داخلی ایران 21درصد است و با اختصاص نیمی از بخش صنعت کشور به خود، نقش مهمی در اقتصاد ایران دارد

114

در دوران صفوی بسیار بر اهمیت تهران افزوده شد. در سال933، شاه تهماسب صفوی فرمان ساخت حصاری با چهار دروازه و 114برج را برای تهران داد