به نوشته اکونومیست، نظمی که از زمان جنگ جهانی دوم بر اقتصاد جهانی حاکم بوده، فرسوده شده و امروز نزدیک به فروپاشی است و تاثیر فروپاشی هنجارها بر اقتصاد می تواند سریع و بی رحمانه باشد.

به گزارش اکو ایران به نقل از اکونومیست، برای سال ها، نظمی که پس از جنگ جهانی دوم بر اقتصاد جهانی حاکم بوده، فرسوده شده و امروزه به فروپاشی نزدیک است. تعداد نگران کننده ای از عوامل مختلف می تواند باعث آشوب شود. حتی اگر این تنش ها هیچ گاه منجر به رویارویی مستقیم نظامی نشود، تاثیر آن بر اقتصاد به شکل از میان رفتن بسیار سریع قاعده ها و معیارهای معمول اقتصاد جهانی نمایان خواهد شد.

همان طور که اکونومیست گزارش می دهد، چندپارگی نظم قدیمی در همه جا قابل مشاهده است. میزان استفاده از تحریم ها در مقایسه با دهه 1990 با افزایش چهار برابری همراه شده است. آمریکا اخیرا مجازات های ثانویه برای نهادهایی که از ارتش روسیه حمایت می کنند، در نظر گرفته است.

اگرچه سلطه دلار همچنان پا برجاست و اقتصادهای نوظهور مقاوم تر هستند، نشانه ای از شکاف در روند حرکت سرمایه های جهانی دیده می شود، همان طور که گزارش اختصاصی اکونومیست حاکی از این اتفاق است.

موسساتی که به حفاظت از سیستم قدیمی می پردازند یا از بین رفته اند یا اینکه به سرعت در حال از دست دادن اعتبار خود هستند.

سازمان تجارت جهانی در سال آینده میلادی، 30 ساله می شود اما سال 2025، پنجمین سالی خواهد بود که این سازمان به دلیل نبود توجه از سوی آمریکا، غیرفعال خواهد بود.

صندوق بین المللی پول با یک بحران هویت دست وپنچه نرم می کند و بین اولویت برای تغییر به سوی انرژی های پاک و اطمینان حاصل کردن از ثبات مالی، گرفتار شده است. شورای امنیت سازمان ملل متحد، زمینگیر شده است. و همان طور که اکونومیست گزارش می دهد، دادگاه های فرا ملی نظیر دادگاه دیوان بین المللی دادگستری به شکل فزاینده ای به عنوان یک ابزار مورد استفاده قرار می گیرند.

چندپارگی و ویرانی تاکنون یک فشار پنهان بر اقتصاد جهانی داشته است. متاسفانه، تاریخ گواه آن است که فروپاشی های شدیدتر و آشفته تر می تواند رخ دهد و ممکن است پس از آغاز روندهای نزولی، به شکل ناگهانی خود را نشان دهد.

اما دستاوردهای دهه 1990 و 2000 به عنوان نقطه اوج سرمایه داری لیبرال، یک امر بی سابقه در تاریخ در نظر گرفته می شود. با ادغام شدن چین در اقتصاد جهانی، صدها میلیون نفر در این کشور از فقر نجات پیدا کردند.

نرخ مرگ ومیر نوزادان در سراسر جهان به کمتر از نصف آمار سال 1990 رسیده است. درصد جمعیت جهان که بر اثر درگیری کشورها کشته شده اند، در سال 2005 به کمترین میزان رسید؛ این آمار در سال 1972 میلادی حدود 40 برابر بیشتر بود.

تازه ترین تحقیقات نشان می دهد که دوره «اجماع واشنگتن» که رهبران امروز خواهان دستیابی به آن هستند، مربوط به زمانی بود که کشورهای با درآمد پایین فرآیند رشد اقتصادی را آغاز و شکاف خود با کشورهای ثروتمند را کمتر کردند.

سیستمی که پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد به پیوند اصول بین المللی آمریکا و منافع استراتژیک این کشور رسید. با این حال، نظم لیبرال منافع گسترده ای برای سایر نقاط جهان به همراه داشت.

بسیاری از کشورهای با درآمد پایین در جهان در حال حاضر از ناتوانی صندوق بین المللی پول در حل بحران بدهی های دولتی که به دنبال همه گیری کووید-19 رخ داد، رنج می برند.

کشورهای با درآمد متوسط مانند هند و اندونزی که امیدوارند راه خود را به سمت ثروت باز کنند، از فرصت های ایجاد شده توسط چندپارگی نظم قدیمی استفاده می کنند، اما در نهایت به یکپارچگی و قابل پیش بینی بودن اقتصاد جهانی تکیه خواهند کرد.

رونق بسیاری از کشورهای توسعه یافته، به ویژه اقتصادهای کوچک و باز مانند بریتانیا و کره جنوبی، کاملا به تجارت بستگی دارد.

نظمی که از زمان جنگ جهانی دوم بر اقتصاد جهانی حاکم بوده، فرسوده شده و امروز نزدیک به فروپاشی است و تاثیر فروپاشی هنجارها بر اقتصاد می تواند سریع و بی رحمانه باشد.

در نهایت اینکه اقتصاد جهانی که با رشد قوی در آمریکا حمایت می شود، ممکن است به نظر برسد در برابر هر اتفاقی که به آن ضربه وارد می کند، مقاوم است، اما این موضوع حقیقت ندارد.