چرا زنان هنوز کفش پاشنه بلند می پوشند ؟ آیا واقعا در ژنتیک زنان کدی درباره علاقه به استفاده از این پوشش وجود دارد؟ نیویورک تایمز در مقالات بخش سبک زندگی خود، سراغ این موضوع رفته است. یکی از مخاطبان با تعجب پرسیده که چرا هنوز این کفش های ناراحت کننده و ناراحت از بازار حذف نشده است ؟ دیگری پرسیده در حالی که مردان حتی با کت و شلوار خود کفش های کتانی می پوشند، زنان چرا ناگزیرند از کفش های پاشنه بلند استفاده کنند؛ کفش هایی که برای پاها و بدن به طور کلی مضر هستند؟

از دهه 1950 که کفش پاشنه بلندی اختراع شد که پشت پا را بالا می برد و به نوعی حرکت زنان را متناسب با لذت مردانه می کرد، زمان زیادی گذشته است. به نظر می رسید روزهای همه گیری و کار از خانه و قرنطینه اجتماعی برای ویروس کرونا، فرصتی بود تا ناقوس مرگ این کفش ها به صدا در آید و این کفش ها به تاریخ بپیوندد؛ البته این نظریه اجرائی نشد . تحقیقات جدیدی که نشریه Public BMC Health منتشر کرده است، نشان می دهد که علی رغم برخی جنبه های منفی و آسیب های فیزیکی مرتبط با پوشیدن کفش پاشنه دار، نکات مثبت روان شناختی مربوطه نیز وجود دارد. این کفش ها باعث می شود مرکز ثقل بدن را به سمت جلو منتقل کنند وحتی شاید پاها را کشیده و قد را افزایش دهند.

در واقع پوشش ها قرار است برای فردی که استفاده می کند، بهینه شود نه برای انتظاری که جامعه دارد. همچنین تفاوت بین روزهای قدیم و امروز این است که این کفش ها تنها گزینه موجود برای انتخاب نیستند. برای همین است گاهی زنان علیه این روند و خواسته جامعه اعتراض می کنند؛ مانند زمانی که بازیگر ی شناخته شده مانند «جولیا رابرتز» در اعتراض به قوانین جشنواره کن پابرهنه به روی فرش قرمز آمد.