به لطف رشد چشمگیر انرژی های تجدیدپذیر در سال 2023 حدود 30 درصد از کل تولید برق جهان در سال گذشته میلادی به کمک پنل های خورشیدی و توربین های بادی انجام شد، رقمی که تا قبل از این هرگز تجربه نشده بود. افزایش تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر و دستیابی به اهداف بلندپروازانه تعیین شده در اجلاس آب و هوای COP28 در دبی را محتمل تر می کند، جایی که بیش از 100کشور متعهد شدند ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر را تا سال 2030 به سه برابر افزایش دهند. بر اساس گزارش اخیر اندیشکده مشاوره ای انرژی Ember، افزایش ظرفیت پنل های خورشیدی در طول سال 2023 به ویژه قابل توجه بوده و امکان دستیابی به هدف انرژی های تجدیدپذیر تا پایان دهه را دوچندان کرده است.

دیو جونز، مدیر بینش جهانی Ember، اهمیت افزایش ظرفیت خورشیدی در دستیابی به تعهد COP28 را برجسته کرده است. چین نقش مهمی در رشد جهانی انرژی های تجدیدپذیر ایفا کرده و بیش از نیمی از ظرفیت جدید خورشیدی و بادی اضافه شده در سال گذشته را به خود اختصاص داده است. تولید برق خورشیدی افزایش قابل توجه 23.2 درصدی را شاهد بود، درحالی که ظرفیت انرژی بادی در سطح جهان 9.8 درصد رشد کرد. با وجود تمام پیشرفت ها، چالش ها به ویژه در مورد اتصالات شبکه و مجوز برای پروژه های انرژی تجدیدپذیر جدید همچنان لاینحل باقی مانده اند. حل این مسائل در حصول اطمینان از تحقق اهداف انرژی های تجدیدپذیر2030 بسیار مهم خواهد بود. با نگاهی به آینده، گزارش Ember رشد مداوم انرژی های تجدیدپذیر را پیش بینی می کند که منجر به کاهش 2 درصدی در تولید انرژی سوخت های فسیلی در سال 2024 می شود.

انتظار می رود این روند برای اولین بار در تاریخ بشر منجر به این شود که سوخت های فسیلی کمتر از 60 درصد از تولید برق جهانی را به خود اختصاص دهند. این گزارش تاکید می کند که این انتقال به سمت انرژی های تجدیدپذیر غیرقابل برگشت است و منجر به کاهش مداوم انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از تولید برق می شود. این یک لحظه مهم در تلاش جهانی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی و انتقال به سمت آینده انرژی پایدارتر است. انرژی های تجدیدپذیر این پتانسیل را دارد که آینده جهان را از چند جهت تغییر دهد:

کاهش تغییرات آب و هوایی: انتقال از سوخت های فسیلی به منابع انرژی پاک مانند انرژی خورشیدی، بادی و برق آبی می تواند به میزان قابل توجهی انتشار گازهای آلاینده یعنی محرک اصلی تغییرات اقلیمی را کاهش دهند. با تولید برق بدون انتشار دی اکسیدکربن و سایر آلاینده ها، انرژی های تجدیدپذیر نقش مهمی در کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی و دستیابی به اهداف جهانی آب و هوا دارند.

استقلال انرژی: برخلاف سوخت های فسیلی که اغلب به واردات از کشورهای دیگر متکی هستند، منابع انرژی تجدیدپذیر فراوان و به طور گسترده در سراسر جهان توزیع می شوند. سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر می تواند امنیت انرژی را با کاهش وابستگی به منابع انرژی خارجی و کاهش خطرات ژئوپلیتیک مرتبط با استخراج و حمل ونقل سوخت های فسیلی افزایش دهد.

فرصت های اقتصادی: گذار به انرژی های تجدیدپذیر فرصت های اقتصادی جدیدی از جمله ایجاد شغل، نوآوری و سرمایه گذاری در فناوری های انرژی پاک ایجاد می کند. در دهه گذشته صنایع انرژی های تجدیدپذیر، مانند انرژی خورشیدی و بادی، رشد سریعی را تجربه و فرصت های شغلی زیادی را فراهم و توسعه اقتصادی را در جوامع در سراسر جهان تحریک کرده اند.

مزایای زیست محیطی: منابع انرژی تجدیدپذیر اثرات زیست محیطی کمتری نسبت به سوخت های فسیلی دارند، از جمله کاهش آلودگی هوا و آب، تخریب زیستگاه و کاهش منابع. با بهره برداری از منابع پاک و تجدیدپذیر، می توانیم از اکوسیستم ها محافظت کنیم، تنوع زیستی را حفظ کنیم و از منابع طبیعی برای نسل های آینده محافظت کنیم.

دسترسی به انرژی و برابری: فناوری های انرژی تجدیدپذیر پتانسیل گسترش دسترسی به برق را در جوامع محروم، به ویژه در مناطق دورافتاده یا روستایی که زیرساخت های انرژی سنتی در آنها وجود ندارد، ارائه می دهد. با ارائه برق مقرون به صرفه و قابل اعتماد، انرژی های تجدیدپذیر می توانند کیفیت زندگی را بهبود بخشند، آموزش و مراقبت های بهداشتی را ارتقا بخشند و توسعه اجتماعی-اقتصادی را ارتقا دهند. به طور کلی، پذیرش گسترده انرژی های تجدیدپذیر این قدرت را دارد که سیستم های انرژی ما را متحول کند، تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد، رونق اقتصادی را تقویت کند و توسعه پایدار را در مقیاس جهانی ارتقا دهد.

شرکت های سوخت فسیلی به طور سنتی نقش غالب در بخش انرژی را ایفا کرده و تاثیر قابل توجهی بر سیاست ها و مقررات انرژی دارند، با این حال گذار به انرژی های تجدیدپذیر نشان دهنده یک تغییر اساسی در چشم انداز انرژی جهانی است که توسط عواملی مانند نگرانی های زیست محیطی، پیشرفت های تکنولوژیک و مشوق های سیاستی هدایت می شود. درحالی که برخی از شرکت های سوخت فسیلی ممکن است به دلیل تاثیرات بالقوه بر سود و سهم بازار خود در برابر رشد انرژی های تجدیدپذیر مقاومت کنند، برخی دیگر فرصت های ارائه شده توسط انرژی پاک را تشخیص می دهند و در حال تنوع بخشیدن به مجموعه های خود شامل دارایی های انرژی تجدیدپذیر هستند. توجه به این نکته حائزاهمیت است که گذار به انرژی های تجدیدپذیر تنها با اقدامات شرکت های سوخت فسیلی تعیین نمی شود. عواملی مانند سیاست های دولت، تقاضای مصرف کننده، نوآوری فناوری و پویایی بازار نیز نقش مهمی در شکل دهی مسیر رشد انرژی های تجدیدپذیر دارند.

با افزایش آگاهی عمومی در مورد تغییرات آب و هوایی و پایداری محیطی، فشار بر دولت ها و کسب وکارها برای تسریع انتقال از سوخت های فسیلی به سوی جایگزین های پاک تر افزایش خواهد یافت. در سال های اخیر، شاهد تعداد فزاینده ای از شرکت های سوخت فسیلی بوده ایم که در پروژه های انرژی های تجدیدپذیر سرمایه گذاری می کنند، شرکت ها انرژی های تجدیدپذیر را خریداری کرده و اهدافی را برای کاهش انتشار کربن تعیین می کنند. این تغییر نشان دهنده شناخت قابلیت پایداری بلندمدت و پتانسیل اقتصادی انرژی های تجدیدپذیر و همچنین نیاز به انطباق با چشم انداز انرژی در حال تغییر است. در نهایت، رشد آینده انرژی های تجدیدپذیر به ترکیبی از نیروهای بازار، سیاست های نظارتی، پیشرفت های تکنولوژیک و نگرش های اجتماعی بستگی دارد، درحالی که شرکت های سوخت فسیلی ممکن است به اعمال نفوذ خود ادامه دهند، حرکت به سمت انرژی های تجدیدپذیر توسط الزامات زیست محیطی گسترده تر هدایت می شود که نادیده گرفتن آنها دشوار است.