قسمت هشتم سریال آبان ساخته رضا دادویی و نظراتی که بینندگانش داشتند یک بار دیگر نشان داد مرز میان واقعیت و خیال در عالم سینما آنقدر باریک است که گاهی اوقات به راحتی از آن رد می شویم. رد شدنی که ما را به شخصیت های فیلم آنقدر نزدیک می کند که نسبت به آنها احساس پیدا می کنیم. برخی اوقات هم خصوصیات آدم های داستان فیلم را منطبق با خودشان می کنیم. یکی از بازیگران خوب سینما که در فیلم گاو نقش فردی دیوانه را بازی کرده (عزت الله رمضانی فر) تعریف می کرد بعد از بازی در این فیلم خیلی ها تصور می کردند من عقل درست و حسابی ندارم. نمونه های اینچنین در تاریخ سینما کم نیست. بازیگران نقش های منفی زیادی هستند که علی رغم خوبی های فردی خودشان گاهی به خاطر نقششان نفرین و لعنت شده اند و از آن طرف بازیگران بد طینتی هم هستند که چون نقش هایشان روی پرده سفید سینما و صفحه تلویزیون مثبت بوده نماد خوبی ها بوده اند و با داشتن اخلاق گندشان هر جا رفته اند تا خوی فردی شان هویدا نشده قدر دیده اند و... برگردم به سریال آبان و نظراتی که برخی از تماشاگرانش داده اند. بعد از پخش قسمت هشتم سریال بینندگان قاضی خصلت در دادگاه های مجازی شروع به حکم صادر کردن درباره شخصیت های فیلم کرده اند. ناگفته نماند هنگام پخش سریال خوب در انتهای شب ساخته آیدا پناهنده نیز چنین اتفاقی افتاد (قضاوت درباره آدم های داستان و عملکردشان) آن هم در بخش هایی که همچون آبان مساله ارتباط مرد و زنی مطلقه در داستان روایت می شد. اینکه بینندگان هر دو سریال بیشتر از طبیعی بودن این امر یا بهتر بگویم عادی بودن رابطه به وفاداری و عشق می اندیشند خوب و بد است و برای هر دو خصوصیت (بد و خوب بودن) می توان دلایل قانع کننده ای داشت حرف این مطلب نیست، چرا که نیاز به درنگ بیشتری دارد. اما گذشته از تکرار دوباره تاثیر گذاری فیلم و سریال بر آدم ها با سریال آبان و بازخوردهایی که از سوی بییندگان عادی مطرح شد یک مساله دیگر نیز دوباره خودش را نشان داد. برخی از نفرات بدون اطلاع از همه واقعیت با تکیه بر خصوصیت هم چیزدانی سریع در قبال وقایع مختلف (واقعی یا خیالی) موضع می گیرند و با قاطعیت تمام حکم صادر می کنند. حکم صادر کردنی که می تواند ما را (حکم صادر کننده و مخاطب حکم و حکم خوان و...) دچار مشکل کند. گمانم باید به سمت درنگ، خودداری از قضاوت در زمانی که اطلاع کامل نداریم و... برویم . بی تردید یکی از وظایف سینما و فیلم فرهنگ سازی است و می تواند در حرکت به سمتی که گفته شد یاری رسان باشد. باید منتظر بمانیم تا ببینیم سریال آبان در قسمت های بعدش می تواند از حسنی که دارد (ایجاد اصل باور پذیری و همذات پنداری در بیننده) به نفع اصلاح برخی غلط های فرهنگی ریشه دار استفاده کند یا نه!