به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ghnbari a

  • ابوالقاسم هادی نیا، سید مجید حسینی، امیر قنبری، رویا آریانپور، فاطمه سیدی
    مقدمه و هدف
    گیاهان تیره پسته با داشتن گونه های مختلف از قبیل؛ پسته وحشی، پسته خوراکی و خنجک از جمله گیاهان دارویی محسوب می شوند. با توجه به مشخص شدن اثرات ضدمیکربی و ضدالتهابی این گیاهان و نقش سیستم ایمنی بدن در مقابله با عوامل عفونی مختلف و این که در زمینه اثرات دارویی گونه خنجک تحقیقات کمی صورت گرفته است، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر عصاره میوه خنجک بر سیستم ایمنی هومورال در موش صحرایی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی که در سال1388 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد، تعداد 40 سر موش صحرایی نر انتخاب گردید و به طور تصادفی به چهار گروه مساوی آزمون هسته، پوسته، میوه کامل و کنترل تقسیم شدند. برای تحریک سیستم ایمنی حیوانات، دوز مناسب واکسن ب ث ژ به همراه ادجوان کامل فروند به صورت داخل صفاقی تزریق شد. بعد از یک هفته به ترتیب به گروه های آزمون از تیمار مناسب(6 درصد) عصاره هسته، پوسته و میوه کامل خنجک به مدت دو هفته، به میزان 10 میلی گرم بر کیلوگرم در روز و به گروه کنترل دارونما گاواژ شد. یک هفته بعد از دریافت آخرین دوز میزان آنتی بادی های IgG و IgM آنها با روش الایزا اندازه گیری شدند. در ادامه طحال و عقده های لنفاوی گردنی حیوانات برداشته شده و پس از پردازش و تهیه برش های سریالی حجم طحال و عقده های لنفاوی و هم چنین قطر نواحی پالپ سفید طحال و فولیکول های عقده های لنفاوی با استفاده از روش استریولوژی محاسبه شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میانگین میزان آنتی بادی های IgGو IgM، حجم طحال و عقده های لنفاوی و هم چنین قطر نواحی پالپ سفید طحال و فولیکول های عقده های لنفاوی در گروه های سه گانه آزمون با گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت(05/(p>.
    نتیجه گیری
    یافته های این پژوهش نشان داد که عصاره میوه خنجک با دوز 6 درصد به طور مستقیم بر سیستم ایمنی هومورال و افزایش میزان آنتی بادی ها مؤثر نمی باشد.
    کلید واژگان: خنجک، ایمنی هومورال، طحال، عقده لنفاوی
    Hadinia A., Hosseini Sm. Ghnbari A. Aryanpour R. Sayedi F
    Introduction &
    Objective
    Plants from the genus Pistacia family such as Pistacia atlantica, Pistacia vera and Pistacia khynjuk are considered as herbal medicines. Antibacterial and anti-inflammatory effects of these plants have been confirmed. The aim of the current study was to find the effect of Pistacia khynjuk on humoral immune system of Wistar rats.
    Materials and Methods
    This is an experimental study which was conducted at Yasuj University of Medical Sciences in 2009. Forty male Wistar rats were randomly allocated into four groups of ten animals and orally received 10 mg/kg of the extract of nucleus, cutin and fruit of Pistacia khynjuk respectively, every day for two weeks. The control group received only placebo. Immuno-reactivity was induced using BCG vaccine (IP) with Freund‘s complete adjuvant (CFA). The titer of IgG and IgM were measured after the treatment using ELISA method. Moreover, the cervical lymph nodes and spleen of animals were excised and the volume and density of the primary and secondary follicle was evaluated by steriology. The collected data were analyzed by the SPSS using one-way ANOVA.
    Results
    The differences in the mean level of IgG and IgM between the treated and the control animals were not significant (p>.05). Also, the mean volume of the spleen and cervical lymph nodes of the first three groups in comparison with the control animals were not significant (p>.05).
    Conclusion
    Findings of this study showed that the Pistacia khynjuk did not have any direct effect on the activity of humoral immune system and the increasing of antibody level among Wistar rats.
  • ناهید صادقی، مختار مختاری، امیر قنبری، فاطمه صناعی مقدم، مهرزاد جعفری، زینب صناعی مقدم، امرالله روزبهی
    مقدمه و هدف
    مواد مؤثر سنبل الطیب در صنایع داروسازی استفاده فراوانی دارند و به عنوان آرام‎بخش، ضد تشنج، خواب‎آور و نیز برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می‎گیرند. با توجه به وجود گزارش هایی مبنی بر اثرات آرام بخشی و ضد افسردگی گیاه سنبل الطیب هدف از این مطالعه تاثیر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه سنبل الطیب بر تعداد و اندازه نورون های هسته رافه ماگنوس موش صحرایی بالغ بود.
    مواد و روش ها
    این یک مطالعه تجربی است که در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. از 40 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار با وزن 250170 گرم استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه شامل؛ یک گروه کنترل و سه گروه آزمایش تقسیم شدند. به موش های گروه آزمایش روزانه عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه سنبل الطیب با دوزهای 300، 400 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن و به گروه کنترل آب مقطر داده شد. بعد از یک ماه برای بررسی بافت شناسی، حیوانات از طریق تزریق داخل قلبی پرفیوژ شده و پس از آمادش بافتی مقاطع 10 میکرومتری از ناحیه هسته رافه ماگنوس تهیه گردید. مقاطع با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی گردید و تغییرات هیسیتولوژیک ایجاد شده در نورون های این هسته با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و ال اس دی تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین تعداد نورون های هسته رافه ماگنوس موش صحرایی در گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد. مقایسه میانگین قطر بزرگ و کوچک نورون ها تفاوت معنی داری در گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل نشان داد(001/0p<). هسته نورون ها در گروه های آزمایش روشن تر از گروه کنترل بود.
    نتیجه گیری
    عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه سنبل الطیب بر تعداد نورون های هسته رافه ماگنوس تاثیر ندارد، اما بر اندازه نورون های این هسته مؤثر می باشد که بیان کننده افزایش فعالیت این نورون ها و در نتیجه افزایش ترشح سروتونین می باشد.
    کلید واژگان: سنبل الطیب، عصاره هیدروالکلی، رافه ماگنوس، نورون
    Sadeghi N., Mokhtari M., Ghnbari A., Sanaei Moghadam F., Jafari M., Sanaei Moghadam Z., Rozbehi A
    Introduction &
    Objective
    Effective materials from Valerian officinalis L. have too much usage in the pharmacological industry. It is used as a sedative, anticonvulsion, and antidepressant drug. Serotonin has a widespread role in vital function such as sleep, awareness and calmness. In this study we evaluated the effect of hydrochloric extract of valerian on number and size of raphe magnus neurons in adult rat.
    Materials and Methods
    In this experimental study, which was conducted at Yasuj University of Medical Sciences in 2009, forty adult Wistar rats, each 170-250 gr, were divided randomly into four groups (one control group and three experimental groups). The animals were injected daily for one month with doses of 300, 400 and 600 mg/kg of the extract. The control group just received distilled water. After transcardial perfusion, the whole brain was separated, then 10 μm sections of the brain stem were prepared, and hematoxylin and eosin (H&E) staining were done. Number and size of raphe magna neurons were observed under light microscope. The gathered data were analyzed by the SPSS software using One-way ANOVA and LSD.
    Results
    The control group did not statistically show significant changes in number of raphe magna neurons. Comparison of the means of long and short diameter neurons showed significant increases in experimental groups with control group (P<0.05). In experimental groups the neuron nucleuses were more euchromatic than the control group.
    Conclusion
    Hydrochloric extract of valerian has no effect on raphe magnus neurons, but it is effective on neuron's size. It can be concluded that the extract increases both neurons activity and serotonin secretion.
  • ابوالقاسم هادی نیا، رویا آریانپور، مهدی مهدی زاده، رضا محمودی، علی موسوی زاده، حمدالله دلاویز، امیر قنبری
    مقدمه و هدف
    تحقیقات نشان داده است که خار مریم میزان بالایی از آنتی اکسیدان پلی فنلیک را دارا می باشد و دارای اثرات حمایتی در بیماری های تخریب نورونی است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره گیاه خار مریم(سیلی مارین) بر میزان GFAP و حافظه فضایی مدل موشی بیماری آلزایمر بود.
    مواد وروش ها
    این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در سال 1388 در دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. تعداد 30 سر موش نر ویستار انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی شاهد، درمان و ضایعه تقسیم شدند. موش های دو گروه درمان و ضایعه در دستگاه استریوتاکسیک ثابت شده و با تزریق ایبوتونیک اسید محلول در سرم فیزیولوژی در هسته NBM مغز آنها آلزایمری شدند و موش های گروه شاهد مورد عمل جراحی قرار گرفته، ولی تزریقی انجام نشد. سپس به موش های گروه درمان به میزان 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن آنها از عصاره خار مریم رقیق شده با صمغ عربی 1 درصد به عنوان حلال به مدت چهار هفته و هر روز خورانده شد. به موش های گروه ضایعه دارویی خورانده نشد و به گروه شاهد فقط صمغ عربی 1 درصد خورانده شد. بعد از ضایعه در روز هفتم و بیست هشتم با استفاده ازآزمون ماز Y ارزیابی رفتاری بر روی همه گروه ها انجام گردید. بعد از پایان آزمون رفتاری میزان GFAP هیپوکامپ مغز حیوانات با متد الایزا اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس برای داده های مکرر تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    حافظه فضایی در روز هفتم و بیست هشتم در گروه درمان در مقایسه با گروه ضایعه و شاهد به طور معنی داری بهبود یافت (به ترتیب 01/0>p و 001/0>p). میزان GFAP هیپوکامپ در گروه درمان در مقایسه با گروه ضایعه و شاهد نیز اختلاف معنی داری را نشان داد(001/0 >p).
    نتیجه گیری
    گیاه خار مریم با دارا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی می تواند منجر به بهبود علایم اختلالات شناختی و رفتاری و هم چنین کاهش میزان پروتئین GFAP آستروسیت های مغز در مدل موشی بیماری آلزایمر شود.
    کلید واژگان: بیماری آلزایمر، خار مریم، حافظه فضایی
    Hadinia A., Aryanpour R., Mehdizadeh M., Mahmodi R., Mossavizadeh A., Delaviz H., Ghnbari A
    Introduction &
    Objective
    Studies have shown that Silybum marianum have high levels of antioxidant polyphenolic substances and have neuro-protective effects on neurodegenerative diseases. Accordingly, this study was conducted to determine the possible effect of Silybum marianum on expression of and spatial memory in a mouse model of Alzheimer's disease.
    Materials and Methods
    This experimental study was conducted at Yasuj University of Medical Sciences in 2009. Thirty adult male Wistar rats were allocated in three groups: sham group, experimental group, and lesion group, each consisting of ten rats. The experimental and lesion groups received Ibotonic acid of the NBM nucleus in stereotaxic apparatus whereas the sham group underwent surgical procedure without any injection. The experimental group received 200mg/kg of Silybum mirianum extract orally, diluted in 1% Arabic gum. Also the sham group received 1% Arabic gum every day for four weeks. The lesion group did not receive anything. The behavioral assessment was measured, after treatment, by using of Y maze test on day 7 and 28 in all groups. The ELISA method was used to measure the GFAP level in Hippocamp at the end of behavioral assessment. The collected data was analyzed by the SPSS software using ANOVA and Repeated Measures of Analysis Variance tests.
    Results
    Improvement of behavioral performance of the experimental animals compared to the lesion and sham groups were increased significantly on day 7 and 28 (P <0.01 & P <0.001 respectively). The ELISA method showed that the level of the GFAP synthesis decreased in the experimental group compared to the lesion and sham groups (P <0.001).
    Conclusion
    The Silybum marianum plant has a protective effect on the nerve tissue in a mouse model of Alzheimer's disease by decreasing of the GFAP synthesis and lead to the improvement of behavioral performance.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال