فهرست مطالب نویسنده:
mohammad javad mortazavi
-
Iranian Orthopedic Community as a part of the national health system feels deeply responsible to take part in the battle against the new coronavirus (COVID-19) pandemic. Although we might not be considered the front-line defenders, we do have a key role in this challenge. As the crisis continues to grow in Iran, the risk of contracting the virus increases with subsequent increase in the number of seriously ill and dying patients. The shortage of ventilators and personal protective equipment (PPE) is a main concern that may even worsen as the number grows. In response to the burden on the health system, the elective part of our practice has to be suspended for now so that the resources can be deployed to more critical patients. There is a social responsibility to preserve vital resources for those who are in greater need. Moreover, we follow the recommended social distancing by postponing elective surgeries which should help reduce further spread of this disease. The recommendations in this document are valid through the evolving period of the current pandemic. Future amendments and updates will be announced in line with the action plans of the Ministry of Health. Nonetheless in this crisis, we should be prepared to treat non-elective and trauma patients who are in need of emergency care. We should seek the best local solutions to continue the proper management for these trauma patients while preserving resources for the response to COVID-19. Furthermore, we need to plan for probable shortages in our resources including staff, spaces and supplies. The Iranian Orthopedic Association (IOA) supports shared decision-making policy in these extraordinary circumstances and acknowledges that non-operative management of many orthopedic injuries as well as reducing face-to-face follow-ups are a reasonable path.
Keywords: Coronavirus, COVID-19, Iranian Orthopedic Association, Guideline, Protocol, Pandemic -
BackgroundDuring the past decade, magnetic resonance imaging (MRI) has been accepted as the ideal approach for primary diagnosis of traumatic knee intra-articular lesion. Despite this, the overall diagnostic accuracy of MRI has been carefully scrutinized in Iran. The purpose of this investigation was to scrutinize the diagnostic accuracy of MRI of the knee in identifying traumatic intra-articular knee lesions.MethodsWe compared MRI findings with subsequent arthroscopic findings (as the gold standard) in 107 patients (107 knees) with a clinical diagnosis of traumatic intra-articular knee lesion. The sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, and the accuracy of MRI were calculated based on arthroscopic findings for menisci and cruciate ligaments.ResultsMRI showed the following results for medial meniscus: sensitivity 83%; specificity 37%; positive predictive value 46%; negative predictive value 77%; and accuracy 55%. For lateral meniscus it showed the followingResultssensitivity 43%; specificity 86%; positive predictive value 40%; negative predictive value 87%; and accuracy 79%. MRI showed the following results for anterior cruciate ligament (ACL): sensitivity 62%; specificity 90%; positive predictive value 71%; negative predictive value 66%; and accuracy 75%. In addition, it showed the following results for posterior cruciate ligament (PCL): sensitivity 60%; specificity 94%; positive predictive value 42%; negative predictive value 98%; and accuracy 94%. The overall accuracy of MRI was 62.5%. We compared MRI accuracy in two time periods to investigate if there was any improvement over time. Our data showed a significant increase in the accuracy of detection of ACL injuries by MRI in more recent patients; however, there was no improvement in the diagnosis of other internal knee derangements. In addition, overall MRI accuracy was the same in patients from different age groups.ConclusionWe concluded that the overall accuracy of MRI in diagnosing intra-articular lesions of the knee in Iran is comparable with other published studies in the literature. However, it could be improved; if radiologists and orthopedists work together to find possible flaws, their cooperation would result in optimal use of this diagnostic modality.Keywords: Knee injuries, MRI, Arthroscopy, Accuracy
-
زمینه و هدفتوری های فانوس در اغلب موارد حاوی سطوح پایینی از ماده رادیواکتیو توریم هستند. اگرچه این توری ها در حالت عادی چندان خطرناک نیستند اما ورود توریم به بدن می تواند خطر ساز باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر مواجهه کوتاه مدت با پودر توری های فانوس بر روی سطح سرمی کورتیزول و شمارش سلول های خونی انجام شد.
مواد و روش کاراین مطالعه تجربی طی سال های 1386 و 1387 در دانشکده پزشکی رفسنجان انجام شد. 28 سر موش صحرایی نر نژاد Albino N Mary (محدوده وزنی 200 تا 250 گرم) به صورت تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. حیوانات گروه اول به مدت 24 ساعت در مجاورت 600 میلی گرم از پودرتوری فانوس با اکتیویته 800 بکرل قرار گرفتند و علاوه بر دریافت پرتو به صورت خارجی رادون 220 آزاد شده از توری ها را استنشاق نمودند. حیوانات گروه دوم در مدت زمانی مشابه در مجاورت دارونمای حیوانی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آزمون آماری t-test paired تجزیه و تحلیل شدند و 05/0 P< از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته هامواجهه کوتاه مدت موش های صحرایی با پودر توری های فانوس رادیواکتیو موجب کاهش معنی دار آماری در سطح سرمی کورتیزول گردید. در حالی که در حیوانات مواجهه داده شده با توری های فانوس غیر رادیواکتیو تفاوت معنی داری در سطح کورتیزول ایجاد نشد. همچنین در گروه آزمون کاهش معنی داری در شمارش کلی گلبول های سفید پس از مواجهه مشاهده گردید.
نتیجه گیریدر این مطالعه علیرغم تغییر سطح سرمی کورتیزول، مواجهه با پودر توری رادیواکتیو نتوانست بروز اثرات تحریکی را در شمارش برخی سلول های خونی نشان دهد.
کلید واژگان: توری های رادیواکتیو فانوس، توریم، کورتیزول، شمارش سلول های خون، فعالیت پرتوزاییBackgroundMost lantern mantles contain low levels of radioactive thorium. Although radioactive lantern mantles present a minimal radiation health hazard, it is generally believed when inhaled or ingested, it can be dangerous. The purpose of this study was to assess the effect of short term exposure to radioactive lantern mantle on serum cortisol level and blood count.Materials And MethodsThis experimental study was conducted in 2007-2009 in the school of medicine of Rafsanjan University of Medical Sciences. Twenty eight rats were divided randomly into two groups of 14 animals each. The first group was exposed to 600 mg burned radioactive lantern mantle powder (activity of 800Bq) for 24 hours and inhaled radon released from mantles. The second group was exposed to non-radioactive lantern mantle powder at the same interval. Paired t-test was used to evaluate the difference in the means of cortisol and blood cell count in both groups. P<0.05 was considered as the significance level.ResultsShort term exposure of animals to radioactive lantern mantle powder led to a statistically significant decreased cortisol level, while no statistically significant decrease was found in animals that were exposed to non-radioactive mantle powder. Furthermore, a significant reduction was shown in post-exposure counts of WBC in the case group.ConclusionsDespite alteration of serum cortisol level, this study could not show stimulatory effects in some blood counts. -
پزشکی مدرن و روش های امروزی بهداشت و توسعه ی سلامت تا حد زیادی مدیون آموزه های پیامبر اکرم (ص) و دانشمندان بزرگ اسلامی است، اما متاسفانه قسمت اعظم این خدمات هم چنان برای مردم دنیا ناشناخته باقی مانده است. برای مثال، خدمات حکما و اندیشمندان مسلمانی هم چون ابن سینا، زکریای رازی، ابوریحان بیرونی و الزهراوی موجب پیدایش پیشرفت های شگرفی در علوم مختلف پزشکی گردید که چندین قرن به منزله ی موتور محرکی برای گسترش مرزهای دانش پزشکی در اروپا عمل نمود. الطب النبوی (طب پیامبر) مجموعه ای از دستورات پزشکی است که توسط مسلمین به عنوان یک جایگزین برای سیستم پزشکی یونانی (منشا گرفته از طب جالینوس Galen) مورد استفاده قرار گرفته است. در حقیقت، نگارندگان طب النبی افراد مذهبی و غیر پزشکی بودند که با استفاده از آیات قرآن و شیوه ی زندگی رسول اکرم (ص) این دستورات را جمع آوری نموده بودند. اگر چه طب النبی در ابتدا به عنوان یک جایگزین برای طب یونانی مطرح شده بود، اما بعدها بزرگانی نظیر الذهبی (Adh-Dhahabi) کوشیدند تا طب عربی- اسلامی را با طب یونانی ممزوج نمایند. از این رو، این دسته از اندیشمندان مسلمان تعالیم بقراط (Hippocrates) و جالینوس (Galen) را نیز علاوه بر پزشکان مسلمان مورد استناد قرار داده اند. اما از سوی دیگر تقریبا تمام روش های درمانی پیشنهاد شده توسط اندیشمندانی هم چون جلال الدینی السبوطی (متوفی 1505 میلادی) بر اساس دانش پزشکی در زمان رسول اکرم(ص)، که از قرآن کریم، سنت حضرت رسول، احادیث روایت شده از ایشان و روش های درمانی رایج در جوامع اسلامی اولیه منشا گرفته بود، است. با توجه به شواهد موجود، استفاده از ویژگی های درمانی حنا، زیتون و مسواک از جمله اقدامات درمانی در طب النبی است که به خوبی مستند سازی شده اند. این درحالی است که برخی دانشمندان غربی کوشیده اند تا از اساس و بنیان منکر توجه اسلام به پزشکی و مقوله ی سلامت گردند. نقطه ی اوج این دیدگاه افراطی و غیر علمی در نوشته های مانفرد اولمان (Manfred Ullman) دیده می شود. وی در کتاب خود تحت عنوان «طب اسلامی» اشاره می کند که ظهور حضرت رسول اکرم (ص) موجب بروز هیچ تغییری در وضعیت پزشکی نشد و در قرآن نیز با وجود آن که پرسش های بسیاری در مورد زندگی انسان بیان گردیده و قوانین زیادی مطرح شده است، در هیچ کجای آن نه به پزشک اشاره ای شده است و نه به دانش پزشکی. روشن است که مطابق مستند ات انکارناپذیر، این اظهارنظرهای ناآگاهانه یا مغرضانه تا چه حد از حقیقت دور است. اظهار نظرهایی نظیر آن چه اولمان در خصوص اسلام و پزشکی و نقش مسلمین در توسعه ی دانش پزشکی اظهار داشته است، در نوشته های بسیاری از دیگر نویسندگان دنیای غرب نیز وجود دارد. در این نوشتار کوشش شده است تا علاوه بر تشریح نقش پزشکی نبوی در پیشرفت دانش پزشکی، ریشه های تلاش غرب برای نادیده انگاشتن نقش اسلام و پزشکان مسلمان در توسعه ی دانش پزشکی مورد بحث قرار گیرند.
کلید واژگان: اسلام، پزشکی نبوی، تولید علم، جهان غربModern medicine and advances in the health system is due to a great part of the instructions of the prophet of Islam. But, a great part of these accomplishments remained unknown. The great philosophers and physicians of Islam such as Ibn Sina, Razi and Birooni have caused great developments in the different medical fields. Prophetic medicine is a collection of medical orders which was used by the early Moslems as a replacement for Galen medicine. In fact the collectors of these orders were Moslems who used Quranic verses and the Sonah (prophet's lifestyle) as a model for these orders. Later on philosophers such as Adh-Dhahali tried to join the Arabic-Islamic medicine with the Roman medicine. These philosophers used Hippocratic and Galen medicine too. Some of the medical treatments which were used by the Islamic physicians such as Jalal Aldin Alsioti were based on medical knowledge of the prophet's time which was also based on the holy Quran, and the Sonah (life style of the prophet Mohammad (PBUH). With all the documentations regarding the role of early Moslem physicians in developing and raising the modern medicine, some western scientists have tried to deny the role of Islam regarding the medicine and health. Manfred Ullman in his book "Islamic Medicine" states that Islam did not bring any change in the medical conditions of the early medicine and in the holy Quran there is no mention of physician and medicine. In this article the role of prophetic medicine in the advancement of medicine and also the roots and causes of the attempts of the western world to downgrade this role has been analyzed.Keywords: Islam, prophetic medicine, knowledge production, Western world -
زمینه و هدفتصویرنگاری به روش تشدید مغناطیسی هسته (MRI) باعث افزایش میزان مواجهه انسان با میدانهای مغناطیسی قوی گردیده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیرقرارگرفتن در میدانهای الکترومغناطیسی ناشی از تصویرنگاری به روش تشدید مغناطیسی هسته بر روی آزاد شدن جیوه از آمالگام می باشد.روش بررسیدر این مطالعه مداخله ای قبل و بعد، سی نفر که حداقل چهار دندان ترمیم شده با آمالگام داشته و از زمان آخرین ترمیم آنها حداقل یک هفته گذشته بود و از سوی دیگر برای آنها MRI مغز تجویز شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. شدت میدان مغناطیسی معادل 23/0 تسلا و مدت زمان قرارگیری در میدان برای هر بیمار سی دقیقه بود. برای هر بیمار پرسشنامه ای در مورد شرایط کار و زندگی وی تکمیل شد سپس پنج سانتی متر مکعب بزاق تحریک شده، درست قبل از MRI و بلافاصله بعد از آن تهیه گردید. درب لوله ها بسته و کدگذاری شدند. در مرحله بعد نمونه ها به آزمایشگاه ارسال شده تا جیوه بزاق به روش اسپکترو فتومتری جذب اتمی با تکنیک تولید بخار سرد اندازه گیری شود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد پردازش قرار گرفت و از آزمون پارامتریک t زوج (Paired t-test) برای مقایسه سطح جیوه در حالتهای مختلف استفاده گردید.یافته هابعد از آنالیز نمونه ها در آزمایشگاه و دریافت پاسخ، مرحله کدبرداری (Decoding) نمونه ها انجام شد. میانگین میزان جیوه بزاق قبل و بعد از MRI به ترتیب معادل 3/0 ± 86/0 و 5/0 ± 13/1 میکروگرم بر دسی لیتر بود. داده ها توزیع نرمال داشته و آزمون t زوج یک اختلاف آماری معنی دار بین غلظت جیوه قبل و بعد از MRI نشان داد. (05/0< P)نتیجه گیریمطالعه حاضر تاثیر مواجهه با میدانهای الکترومغناطیسی MRI را بر روی آزاد شدن جیوه از آمالگام دندانی تایید می نماید.
کلید واژگان: ام، آر، آی، میدانهای الکترومغناطیسی، بخار جیوه، آمالگام دندانیBackground and AimThe introduction of magnetic resonance (MR) technology as a clinical imaging method has substantially increased the patient exposure to static, gradient and radio frequency of electromagnetic fields. The aim of this study was to assess the release of mercury from human dental amalgam restorations after exposure to electromagnetic fields produced by conventional MR imaging.Materials and MethodsThe pre- and post-interventional study design was used for this investigation. The study participants were composed of individuals who were scheduled for brain MRI and those who had at least 4 teeth with amalgam restorations. These restorations had to be at least one week or older. Thirty individuals, who met the inclusion criteria, were referred to magnetic resonance imaging (MRI) department. A questionnaire was used for each patient to collect basic information on past exposures to electromagnetic fields, occupation and life style. Biological specimens (5cc stimulated saliva) were collected just before and after MRI procedures. The magnetic flux density was 0.23 T, and the patient’s duration of exposure to magnetic field was 30 minutes. The collected saliva samples were analyzed by laboratory for mercury level by using cold-vapor atomic absorption technique. The SPSS software and paired t-test were used for statistical analysis of mercury levels.ResultsThe mean concentrations of mercury in saliva before and after MRI were 0.86 ± 0.3 mg /dl and 1.13 ± 0.5, mg /dl respectively. Data analysis using paired t-test showed a statistically significant difference between the mean concentrations of saliva mercury before and after MRI procedures.ConclusionThis study showed significant relationship between increased mercury levels in saliva of patients exposed to magnetic resonance imaging.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.