فهرست مطالب soroush amani

انتخاب همه

تعیین ارتباط سیگار کشیدن والدین با تانسیلکتومی در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان کاشانی شهرکرد در سال 1396-1397

نبی الله اسدپور*، سروش امانی، افسانه ملک پور تهرانی، سحر عزیزیان

مجله علمی پزشکی جندی شاپور، سال بیستم شماره 1 (پیاپی 130، فروردین و اردیبهشت 1400)، صص 11 -19

زمینه و هدف

عفونت های گلو مانند تانسیلیت و فارنژیت سبب غیبت کودکان از کلاس درس، عقب افتادن از درس، تحمیل هزینه های درمانی و نیز افزایش مصرف آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر سیگار کشیدن والدین بر میزان نیاز به تانسیلکتومی در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان کاشانی شهرکرد در سال 97-1396 بود.

روش بررسی

مطالعه مقطعی حاضر بر روی کودکان با تانسیلیت صورت گرفت. 80 کودک 12-3 سال با تانسیلیت مکرر و دارای اندیکاسیون تانسیلکتومی واجد شرایط ورود به مطالعه به روش آسان انتخاب شدند. ارتباط نوع بیماری با سن، جنس و در معرض قرار گیری با دود سیگار والدین مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آزمون های 2χ و t-test در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

موارد عمل جراحی آدنوییدکتومی، تانسیلکتومی و آدنوتانسیلکتومی به ترتیب 3/66، 5/32 و 3/1 درصد بود. 5/2 درصد از مادران کودکان و 45 درصد از پدران کودکان استعمال سیگار داشتند. از پدران سیگاری 8/52 درصد در محیط بیرون خانه و 2/47 درصد در محیط داخل خانه استعمال سیگار داشتند. نوع عمل با وضعیت استعمال سیگار پدر (p=0.49) و مادر (p=0.44) و محل استعمال سیگار توسط پدر و مادر ارتباط معنی داری نداشت.(p=0.47).

نتیجه گیری:

هرچند ارتباط معنی داری بین استعمال سیگار توسط والدین و عمل جراحی تانسیلکتومی یافت نشد ولی شیوع استعمال سیگار توسط پدران کودکان نسبتا بالا بود

کلید واژگان: تانسیلکتومی, passive smoking, کودکان}

چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی

Association between Parents’ Smoking and Incidence of Tonsillectomy in Children Referring to Kashani Hospital in Shahrekord in 2017-2018

Nabiallah Asadpour *, Soroush Amani, Afsaneh Malekpour Tehrani, Sahar Azizian

Jundishapur Scientific Medical Journal, Volume:20 Issue: 1, 2021, PP 11 -19

Background and aim

Throat infections such as tonsilitis and pharyngitis in children can lead to absent from the school, deferment from class, imposement of treatment cost, and increasing the use of antibiotics. The aim of this study was to determine the effect of parents cigarette smoking on tonsillectomy in children referred to Kashani Hospital in Shahrekord during the period of 2017-2018.

Methods

This cross - sectional study was performed on children with tonsillitis who referred to the Rasool and Imam Ali Clinic Shahrekord Medical University of Ear, Nose and Throat. 80 children aged 3 to 12 years old with tonsillitis and tonsillectomy indications were included in the study. Children age, gender and surgery type as well as information about their mother and father cigarette smoking were recorded. The data were analyzed by SPSS software using chi-square and logistic regression.

Results

The cases of adenoidectomy, tonsillectomy and adenotonsillectomy were 66.3, 32.5 and 1.3%, respectively. 2.5% of mothers of children and 45% of fathers of children had cigarette smoking. From smoker’s father, 52.8% had cigarette smoking in outdoors and 47.2% had cigarette smoking in the home. There was no significant relationship between the type of surgery and status and place of cigarette smoking by mother and father.

Conclusion

Although there was no significant relationship between parents' use of cigarettes and tonsillectomy, the prevalence of cigarette smoking was relatively high among fathers and further studies are necessary to elucidate the effects of this parameter.

Keywords: Tonsillectomy. passive smoking, children}

Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
Effects of Oral Gabapentin, Local Bupivacaine and Intravenous Pethidine on Post Tonsillectomy Pain

Soroush Amani, Mohamadreza Abedinzadeh

Iranian Journal of Otorhinolaryngology, Volume:27 Issue: 5, Sep 2015, PP 343 -348

Introduction
Tonsillectomy is one of the most common surgeries performed worldwide. Post-operative pain arising from tonsillectomy is one of the earliest complications that can postpone oral nutrition and increase the hospitalization period. Administration of opioids via injection is usually preferred to relive pain in these patients. However, the side effects of this approach prompted us to seek alternative treatments. In this study, the effectiveness of oral gabapentin is compared with an intravenous (IV) injection of pethidine and a local injection of bupivacaine in the control of pain after tonsillectomy.
Materials And Methods
This clinical trial was performed on 7-15 year-old patients who were candidates for tonsillectomy at Shahrekord Kashani hospital from 2012–2013. The patients were divided into three groups at random. Group 1 was give 20 mg/kg oral gabapentin 1 hour before anesthesia. In Group 2, 2.5 ml bupivacaine 0.25% was injected into each tonsil bed by a surgeon. In Group 3,1 mg/kg pethidine was injected intravenously after intubation. To assess post-operative pain, the Oucher scale was used in recovery as well as 3,6,12, and 24 hours after surgery.
Results
The pain score was lowest in the gabapentin group and highest in the bupivacaine group during the study. The pain score in the gabapentin group was significantly lower than that in the bupivacaine group (P<0.05). No statistically significant difference was found between the pain score of the Pethidine group and that of the Bupivacaine group (P>0.05).
Conclusion
Gabapentin, with its antihyperalgesic properties and other unknown properties, is a convenient drug for controlling pain following tonsillectomy.

Keywords: Bupivacaine, Gabapentin, Pain, Tonsillectomy}

Abstract View Paper Original: English
مقایسه اثربخشی گیاه جینکوبیلوبا (Ginkgo biloba L.) با داروی سیناریزین بر شدت وزوز گوش بیماران مبتلا به وزوز گوش ذهنی

حمیدرضا خضرایی*، نسیم خدامی، سروش امانی، مینا شاه طوسی، علیرضا خدامی

نشریه دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، سال بیست و یکم شماره 4 (پیاپی 61، زمستان 1393)، صص 416 -424

زمینه و هدف
وزوز گوش، یکی از مشکلات مقاوم و مزمن حیطه گوش، حلق و بینی است. پزشکان و محققان، همواره در سرتاسر دنیا به دنبال روش ها و درمان های جامع و کم عارضه برای این مشکل می باشند. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی داروی گیاهی جینکوبیلوبا در مقایسه با داروی سیناریزین در بیماران مبتلا به وزوز گوش ذهنی و همچنین تعیین دوز موثر این دارو بر بهبود این بیماران انجام گردید.
روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، بر روی 61 بیمار مبتلا به وزوز گوش ذهنی که به درمانگاه آموزشی گوش، حلق و بینی شهرکرد مراجعه کرده بودند، انجام گردید. بیماران مبتلا به وزوز گوش که معاینات آسیب شناسی مشخصی نداشتند، پس از همسان سازی، به روش تصادفی در دو گروه دریافت کننده داروی سیناریزین و گروه دریافت کننده روزانه 120-140میلی گرم گیاه جینکوبیلوبا، قرار گرفتند. بیماران، قبل و بعد از دوره درمان مورد ارزیابی قرار گرفته و پرسشنامه شامل: متغیرهای فردی، بالینی و شدت وزوز گوش استاندارد (Tinnitus severity index (TSI برای آنان تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS (ویرایش 17) و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، تی مستقل و تی زوج انجام گرفت.
یافته ها
بر اساس یافته های این مطالعه، در گروه دریافت کننده گیاه جینکوبیلوبا، دو شاخص شدت وزوز گوش و تغییر نامطلوب در کیفیت زندگی بیمار، بعد از درمان به طور معنی داری کاهش یافت (0/001=P و 0/006=P)؛ در گروه دریافت کننده داروی سیناریزین نیز هر دو شاخص، بعد از درمان کاهش داشت، ولی تنها در شاخص کیفیت زندگی، این کاهش معنی دار بود (0/006=P). به طور کلی پاسخ به درمان، در گروه دریافت کننده گیاه جینکوبیلوبا بیشتر از گروه دریافت کننده گیاه سیناریزین گزارش شد که این تفاوت معنی دار نبود (P>0.05).
نتیجه گیری
تجویز روزانه گیاه جینکوبیلوبا به مقدار 120-140 میلی گرم، می تواند تاحدودی باعث بهبودی شدت وزوز گوش بیماران شود، ولی نسبت به داروی سیناریزین قابل ملاحظه نمی باشد.

کلید واژگان: وزوز گوش, سیناریزین, جینکوبیلوبا}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The Comparison of Ginkgo biloba and Cinnarizine effectiveness in tinnitus intensity of patients with subjective tinnitus

Hamidreza Khazraei *, Nasim Khodami, Soroush Amani, Mina Shahtoosi, Alireza Khodami

Birjand University of Medical Sciences, Volume:21 Issue: 4, 2015, PP 416 -424

Background And Aim
Subjective Tinnitus is one of the common problems in the world whose prevalence is estimated to be 7-20 percent in the community. In the present study, effectiveness of Ginkgo biloba with that of cinnarizine on subjective tinnitus were compared and assessed in order to determine the effective dose of Ginko on. patients.
Materials And Methods
This clinical trial study conducted on 61 patients with subjective tinnitus who had been referred or had come to Shahrekord ENT clinic. The patients who did not have certain pathologic physical problems. were randomly divided into two groups (Cinnarizine & Ginko biloba).The patients filled out. Tinnitus Severity Index (TSI) form and after 2 months they were assessed. The obtained data was analyzed by means of SPSS software (V: 17) using chi-square, paired t test, and independent T test.
Results
According to the findings in Ginkgo Biloba group the two criteria; the severity of tinnitus and the. adverse changes in quality of life significantly reduced after treatment (P=0.001, P=0.006), respectively. In Cinnarizine group, both criterion reduced after treatment, but just the severity of tinnitus decreased significantly (P=0.006). The overall response to treatment in Ginkgo Biloba group was significantly higher than Cinnarizine group, but the difference was not significant (P>0.05).
Conclusion
It was found that after two months of treatment with Ginkgo biloba (120-140 mg daily) tinnitus severity and the adverse changes on quality of life significantly decreased in the patients, whereas Cinnarizine did not reduce the latter significantly. However, no significant difference was observed between the two groups (Cinnarizine & Ginko biloba).

Keywords: Tinnitus, Ginkgo Biloba, Cinnarizine}

Abstract View Paper Original: Persian
Nasopharyngeal Mixed Tumor: A Case Report

Hamid Reza Khazraei, Soroush Amani

Zahedan Journal of Research in Medical Sciences, Volume:16 Issue: 11, Nov 2014, PP 57 -58

Salivary glands tumors account for less than 5% off all neoplasm in the head and neck. Pleomorphic adenoma is the most common type. Those typically arise in the palate, rarely found in the nasopharynx and nasopharyngeal tumors are usually malignant.Here we report a rare case in 61-year-old woman, who had progressive nasal obstruction for about 6 months, without any disease in the nose, but had a round nasopharyngeal mass and pathologic diagnosis as pleomorphic adenoma. Nasopharyngeal pleomorphic adenoma is a rare tumor.

Keywords: Nasopharyngeal tumor, Pleomorphic adenoma, Salivary gland}

Abstract View Paper Original: English
اثر دکسترومتورفان خوراکی بر شدت درد پس از عمل جراحی آدنوتانسیلکتومی

سروش امانی، حسین مدینه، حمیدرضا خضرایی

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، سال چهاردهم شماره 4 (پیاپی 60، مهر و آبان 1391)، ص 47

زمینه و هدف
از مسائل مورد تعقیب در علم پزشکی نوین تسکین درد بعد از اعمال جراحی می باشد. درمان دارویی درد حاد پس از جراحی از طریق یکسری رژیم های دارویی از جمله اپیوئیدها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) انجام می گیرد. عوارض جانبی این داروها باعث شده تا محققین به فکر جانشینی برای آنها باشند. هدف این مطالعه بررسی مقایسه اثر دکسترومتورفان خوراکی با در مقایسه پلاسبو بر شدت درد بعد از عمل جراحی آدنوتانسیلکتومی در بیماران 12-3 ساله بوده است.
روش بررسی
در این مطالعه کارآزمایی بالینی 160 کودک 12-3 سال کاندید عمل جراحی آدنوتانسیلکتومی به صورت در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی به چهار گروه مساوی 40 نفره تقسیم شدند. 2 ساعت قبل از عمل به بیماران گروه اول و دوم، mg/Kg 5/0 شربت دکسترومتورفان خوراکی و به گروه های سوم و چهارم پلاسبو داده شد. پس از عمل جراحی و بعد از انتقال بیمار به بخش تا 24 ساعت بعد از عمل به گروه های اول و سوم mg/Kg5/0 دکسترومتورفان و به گروه های دوم و چهارم پلاسبو داده شد. شدت درد هر 6 ساعت بر اساس جدول Oucher، ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو و آنالیز واریانس مشاهدات تکرار شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها
در تمام گروه ها، بیشترین شدت درد در بدو ورود به بخش و کمترین شدت درد در 24 ساعت بعد از عمل بود. شدت درد در همه گروه ها با سن رابطه معکوس داشت (05/0P<) ولی رابطه معنی داری بین شدت درد و جنس وجود نداشت. شدت درد بین چهار گروه تفاوت معنی داری نداشت ولی شدت درد در هر چهار گروه روند کاهشی معنی داری داشت (05/0P<).
نتیجه گیری
بر اساس یافته های بدست آمده دکسترومتورفان خوراکی با دوزی که در این مطالعه تجویز شده درد بعد از عمل آدنوتانسیلکتومی را در اطفال کاهش نمی دهد.

کلید واژگان: دکسترومتورفان, آدنوتانسیلکتومی, درد}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

The effect of oral dextrometorphan and placebo on the postoperative pain severity of adenotonsillectomy

Soroush Amani, Hosein Madineh, Hamidreza Khazraee

Journal of Shahrekord University of Medical Sciences, Volume:14 Issue: 4, 2012, P 47

Background And Aims
One of the most important problematic issues in modern medicine is relieving the post operative pain. The pharmacological management of acute postoperative pain has been traditionally based on various regimens of opioids or NSAIDs. Considering the side effec

Abstract View Paper Original: Persian
بررسی اثر تزریق موضعی دگزامتازون و بوپی واکائین بر شدت درد پس از عمل تانسیلکتومی

سروش امانی، مریم راستی بروجنی، محمدرضا عابدین زاده

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، سال هشتم شماره 1 (پیاپی 29، بهار 1385)، ص 76

زمینه و هدف
تانسیلکتومی از شایع ترین اعمال جراحی است که دارای عوارضی همانند درد، خونریزی، لارنژیت و لارنگواسپاسم می باشد. کنترل درد بدلیل کاهش رنج و بیقراری در کودک و کاهش احتمال خونریزی بعد از عمل از اهمیت خاصی برخوردار است. در حال حاضر کنترل درد بوسیله داروهای مخدر انجام می شود که بدلیل داشتن عوارض ناگوار جبران ناپذیر مانند تضعیف و یا قطع کامل تنفس موجبات نگرانی پزشکان را به همراه دارد. اخیرا استفاده از بعضی داروهای دیگر مثل دگزامتازون و بوپی واکایین نیز توصیه شده است ولی در مطالعات اولیه، ما نتایج قابل قبول از پاسخ ها به دست نیاوردیم. لذا این مطالعه به منظور تعیین اثر و همچنین مقایسه تاثیراحتمالی تزریق موضعی دگزامتازون و بوپی واکائین بر شدت درد پس از عمل جراحی لوزه انجام گرفته است.
روش بررسی
این مطالعه به صورت مداخله ای بر روی 90 بیمار 30-3 ساله که در بهار و تابستان 84 در بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد تحت عمل جراحی تانسیلکتومی قرار گرفتند انجام شد. بیماران بصورت تصادفی در سه گروه 30 نفری A، B، C تقسیم شدند. پس از برداشتن لوزه ها در بستر هر لوزه به گروه A، 2 میلی لیتر بوپی واکایین 5/0%، به بیماران گروه B، 2 میلی لیتر دگزامتازون و به گروه C، 2 میلی لیتر نرمال سالین تزریق گردید. کلیه بیماران 6، 12 و 18 ساعت پس از عمل جراحی توسط پژوهشگر ویزیت شدند و شدت درد آنها با استفاده از پرسشنامه McGill مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط تست آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها
از نظر میانگین سنی گروه ها، اختلاف معنی داری بین سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت. 6/45% از بیماران مرد و بقیه زن بودند. شدت درد در 6 ساعت پس از عمل جراحی در گروه دریافت کننده بوپی واکایین بیشتر از گروه پلاسبو بود (P<0.5) ولی در 12 و 18 ساعت پس از عمل جراحی اختلاف معنی داری از نظر شدت درد در سه گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیری
استفاده از داروهای دگزامتازون و بوپی واکایین با دوز استفاده شده در این تحقیق نه تنها تاثیری بر شدت درد نداشت بلکه در 6 ساعت اول درد گروه دریافت کننده بوپی واکایین اندکی بیشتر از گروه های دیگر بود. لذا توصیه می شود از این داروها با دوزهای مورد بررسی جهت تانسیلکتومی استفاده نشود.

کلید واژگان: بوپی واکایین, تانسیلکتومی, دگزامتازون, درد}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Effects of local injection of bupivacaine and dexamethasone on postoperative pain of adenotonsillectomy

Soroush Amani, Maryam Rasti Boroujeni, Mohammadreza Abedin Zade

Journal of Shahrekord University of Medical Sciences, Volume:8 Issue: 1, 2006, P 76

Background And Aim
Adenotonsillectomy is a common surgical operation which is frequently associated with complications such as pain, hemorrhage and laryngospasm. For reduction of the possibility of postoperative bleeding and agitation, pain control is important. The opioid drugs are now being used for pain control, but their inconvenient side effects such as apnea may worry physicians. Therefore, the aim of this study was to compare the effect of local application of bupivacaine and dexamethasone with that of placebo on postoperative pain of adenotonsillectomy.
Methods
This double-blind and case-control study was performed on 90 patients subjected to tonsillectomy operation with 3-30 years old, during spring and summer of 2005 in Kashani hospital, Shahrekord, Iran. The patients were randomly divided into three equal groups of A, B and C. The individuals in group A (cases) received a local injection of 2 ml of 0.5% bupivacaine, group B received a local injection of and group C (control) received a local injection of 2 ml of normal saline. Six, 12 and 18 hours after the operation, using McGill questioners, pain intensity was evaluated. Data was analyzed using c2 test.
Results
Mean age was not significantly different among the 3 groups. 45.6% of the patients were male and the rest were female. Six hours after the operation, pain intensity in group received bupivacaine was more than that of in group received placebo (p<0.05). However, 12 and 18 hours after the operation there was no statistically significant difference in pain intensity among the groups.
Conclusion
bupivacaine and dexamethason with dosage used in this study had no effect on pain intensity in these patients.

Keywords: Tonsillectomy, Dexamethason, Bupivacain, Pain}

Abstract View Paper Original: Persian

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

فهرست مطالب soroush amani