جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Phytochemistry » در نشریات گروه « باغبانی »
تکرار جستجوی کلیدواژه « Phytochemistry » در نشریات گروه « کشاورزی »-
سیکلامن متعلق به خانواده Myrsinacea است و دربرخی مناطق معتدل زیر درختان و بوته ها رشد می کند.بدین منظورپژوهش در مورد صفات مورفولژی،فیتوشیمی و سیتوژنتیکی از سال 1394تا 1399 انجام شد.در این مطالعه سیکلامن ها از سه استان شمالی ایران،گیلان،مازندران و گرگان در فصل زمستان و بهار جمع آوری شده و صفات مورفولژی آنها در محل ارزیابی شد که این صفات شامل 15 صفت کمی و 9صفت کیفی بود. مطابق نتایج حاصل از تجزیه واریانس، تنوع معنی داری میان صفات مطالعه شده مثل تعداد برگ،تعداد گل،رنگ گل،شکل گل و برگ و...وجود داشت که امکان گزینش گیاهانی با صفات مطلوب را فراهم می کندو نتیجه حاصل از تجزیه کلاستر،گیاهان مناطق مختلف رابه سه گروه مجزا تقسیم کرد و نشان داد گیاهان منطقه کردکوی از استان گلستان و همچنین گیاهان منطقه چالوس از استان مازندران متفاوت با سایر مناطق هستند. گیاهان مناطق نور، بهشهر، گرگان و سیاهکل با وجودی که از سه استان مجزا می باشند؛ اما بخاطر وجود شباهت هایی که از نظر مورفولوژی دارند در یک گروه قرار گرفتند. گروه اول شامل سیکلامن های مناطق قرنآباد، لاویج، دیلمان، پاسند و آبپری است. گیاهان این مناطق از نظر شکل حاشیه برگ کاملا شبیه بوده و تضرس کمی داشتند. همچنین از نظر داشتن گلبرگهای بلند و تعداد بذر کم نیز شباهت داشتند. گروه دوم سیکلامنهای منطقه کردکوی بود این گیاهان سوخ هایی بزرگ و سنگین، برگهای بزرگتر و عریضتر و همچنین گل های کوچکتری داشتند. سیکلامنهای منطقه کردکوی بیشترین تعداد بذر، قطر، طول و وزن سوخ، تعداد گل، تعداد برگ، طول و عرض برگ، سطح برگ، طول دمبرگ و دمگل و نیز قطر دمگل را به خود اختصاص دادند. گروه سوم شامل مناطق سینوا و شاهچشمه چالوس بود. این گروه بیشترین عرض گلبرگ اما کمترین مقدار قطر دمگل، طول، عرض و سطح برگ، تعداد گل و برگ، وزن، طول و قطر سوخ را داشتند.
کلید واژگان: سیکلامن وحشی, صفات مورفولژیکی, فیتوشیمیایی, سیتوژنتیکی}The cyclamen (Myrsinascea) as the flowers growing in some temperate regions, are of high ecological and botanical importance and endangered as well. Therefore, to provide an opportunity to identify and protect its species, Iranian native cyclamen was studied. Plants were collected (in winter and spring) from three northern provinces of Iran, i.e., Guilan, Mazandaran, and Golestan, and their morphological traits (14 quantitative and 10 qualitative traits) were assessed. Based on the analysis of variance, there were significant differences in some recorded traits, e.g., leaf number, flower number, flower color, and flower and leaf shape, which would allow selecting plants with more optimal traits. The cluster analysis divided the plants into three groups. Accordingly, the plants collected from the Shadan region in Golestan province and those collected from the Sinava and Shahsheshmeh regions in Chalus County, Mazandaran province differed from the plants collected from the other regions. The plants were collected from the Abpari and Lavij regions in Nur County, the Pasand region in Behshahr County, the Qarnabad region in Gorgan County, and the Deylaman region in Siahkal County were placed in the same group due to their similar morphology although they had been collected from three different provinces. The first group included the cyclamens of the Qarnabad region in Gorgan County, the Lavij region in Nur County, the Deylaman region in Siahkal County, the Pasand region in Behshahr County, and the Abpari region in Nur County. These plants had lowly toothed leaf margins, long petals, and few seeds. The second group included the cyclamens of the Shadan region in Kordkuy County. These plants had longer and heavier hypocotyls, larger and wider leaves, and smaller flowers. They showed the highest number of seeds, hypocotyl diameter, length, and weight, flower number, leaf length and width, leaf area, petiole and peduncle length, and peduncle diameter. The third group included the cyclamens of the Sinava and Shahsheshmeh regions in Chalus County. They had the highest petal width but the lowest peduncle diameter, leaf length, width, and area, flower and leaf number, and hypocotyl weight, length, and diameter. The cyclamens native to Iran are highly diverse in morphological traits and they need to be further investigated by cytogenetic, phytochemical, and molecular methods.
Keywords: cyclamen, Cytogenetic, Hypocotyl, Phytochemistry} -
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و هفتم شماره 5 (پیاپی 109، آذر و دی 1400)، صص 850 -858پونه سا (Nepeta) با بیش از 280 گونه گیاهی یکی از مهم ترین جنس ها در تیره نعناعیان می باشد. در این تحقیق، گونه پونه سای عراقی (N. haussknechtii Bornm.) در فصل گلدهی از استان اردبیل جمع آوری شد و عصاره گیری با حلال کلروفرم انجام شد. با استفاده از کروماتوگرافی ستونی بر روی سیلیکاژل با گرادیان حلال n- هگزان -اتیل استات، 29 جزء در عصاره خام کلروفرمی شناسایی شد. در نتیجه خالص سازی بیشتر جزء شماره 5، یک استرویید شناخته شده به نام بتا-سیتوسترول (1) حاصل گردید. همچنین، از خالص سازی جزء قطبی تر شماره 9، تری ترپنویید شناخته شده اولیانولیک اسید (2) شناسایی گردید. گمارش ترکیب ها توسط روش های طیف سنجی جرمی، IR، 1H NMR، 13C NM R، DEPT و 1H1H COSY انجام گردید. در نهایت، ساختار ترکیبات از طریق مقایسه داده های طیفی با آنچه که در منابع علمی معتبر گزارش شده است، تایید شد.کلید واژگان: فیتوشیمی, پونه سای عراقی (Nepeta haussknechtii Bornm.), ترپنوئید, بتا-سیتوسترول, اسید اولئانولیک}Nepeta is one of the most important genus from the fam. lamiaceae with more than 280 species. In this study, N. haussknechtii Bornm. was collected at the flowering stage from Ardabil province, Iran and its chloroform extract was prepared. The chloroform crude extract was subjected to the successive column chromatography on the silica gel using n-hexane–ethyl acetate solvent gradient to yield 29 fractions. Further purification of the fraction No.5 resulted in the isolation of one known steroid namely β-sitosterol (1). In addition, the known triterpenoid oleanolic acid (2) was identified from the purification of the more polar fraction No.9. The compounds were assigned by the mass spectrometry, IR, 1H NMR, 13C NMR, DEPT, and 1H1H COSY. Finally, the structures of compounds were confirmed by comparison of the spectral data with those described in the literature.Keywords: Phytochemistry, Nepeta haussknechtii Bornm, terpenoid, β-sitosterol, oleanolic acid}
-
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و ششم شماره 4 (پیاپی 102، مهر و آبان 1399)، صص 542 -551
در این تحقیق، بررسی عصاره کلروفرمی ساقه گیاه Ferula ovina Boiss.از خانواده چتریان بررسی شد. این گونه گیاهی در فصل گلدهی از استان تهران- دماوندجمع آوری شد.پس از خالص سازی عصاره با استفاده از کروماتوگرافی ستونی بر روی سیلیکاژل با گرادیان حلال n- هگزان - اتیل استات 12 جزء بدست آمد. در نتیجه خالص سازی بیشتر این فرکشن ها، چهار مشتق استری مونوترپنوییدی به نام های شیمگین (1)، (S1،R2،S4)-1،7،7-تری متیل بی سیکلو [2.2.1] هپتان-2-ایل 4-متوکسی بنزوآت (2)، (S1،R2،S4)-1،7،7-تری متیل بی سیکلو [2.2.1] هپتان-2-ایل 4-هیدروکسی-3-متوکسی بنزوآت (3) و استیلوزین (4) جداسازی و شناسایی شد. البته تاکنون هیچ گونه گزارشی مبنی بر جداسازی ساختار ترکیب شماره 2 یافت نشده است. ساختار ترکیب ها توسط روش های طیف سنجی تعیین شد. در نهایت از طریق مقایسه ویژگی های فیزیکیشامل نقطه ذوب و چرخش نوریو داده های طیفی آنها با آنچه که در منابع علمی معتبر گزارش شده است تایید گردید.
کلید واژگان: فیتوشیمی, Ferula ovina Boiss, عصاره, مونوترپنوئید, شیمگین, استیلوزین}In this study, the chloroform extract of Ferula ovina (fam. Apiaceae) stems was investigated. The plants were collected at the flowering stage from Tehran province (Damavand), Iran. The extract was purified using column chromatography on silica gel with a solvent gradient of n-hexane-ethyl acetate and yielded 12 fractions. Further purification of the fractions resulted in the isolation and identification of four monoterpenoid ester derivatives named tschimgine (1), (1S,2R,4S)-1,7,7-trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-yl 4-methoxy benzoate (2), (1S,2R,4S)-1,7,7-trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-yl 4-hydroxy-3-methoxy benzoate (3) and stylosin (4). So far, no report has been found on the isolation and structure identification of the compound No.2. The structure of the compounds was determined by spectroscopic analysis andfinally confirmed by comparison of their spectral data, melting points, and optical rotations with those described in the literature.
Keywords: Phytochemistry, Ferula ovina Boiss, extraction, monoterpenoid, tschimgine, stylosin} -
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و ششم شماره 4 (پیاپی 102، مهر و آبان 1399)، صص 590 -608
به منظور مقایسه برخی ویژگی های اکومورفولوژیکی، فنولوژیکی و فیتوشیمیایی پنیرک (Malva sylvestris L.) در دو منطقه فردوس و طبس، از هر منطقه سه رویشگاه طی سال 1397 به صورت تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. آنالیز خاک رویشگاه ها حکایت از رشد گیاه پنیرک در خاک هایی با بافت لوم شنی در این دو منطقه داشت. از سوی دیگر خاک رویشگاه های مورد مطالعه در این دو منطقه از نوع قلیایی و با شوری پایین بود. میزان آهک خاک زیادتر از خاک های زراعی بود. نتایج مطالعات فنولوژیکی نیز نشان داد در منطقه فردوس این گیاه در اوایل فروردین رویش یافته و در خرداد ماه گل می دهد. سپس دانه ها از اواخر مهر ماه شروع به رسیدن نموده و اواخر آبان ریزش می کنند. در منطقه طبس شروع رویش گیاه از نیمه دوم اسفند ماه آغاز شده، در اردیبهشت ماه گل می دهد و گلدهی آن تا اوایل پاییز ادامه می یابد. دانه ها از نیمه دوم مرداد شروع به رسیدن نموده و اوایل آبان ریزش می کنند. دوره رکود فعالیت های گیاه در فردوس و طبس به ترتیب با خشکی محیط و شروع فصل سرما همزمان است. آزمایش های فیتوشیمیایی عصاره برگ، گل، دانه و ساقه پنیرک در دو منطقه وجود مواد آلکالویید، تانن، فلاونویید، امودول یا امودین، ساپونین، کربوهیدرات، نشاسته، استرول و استرویید، انتوسیانوزید و کومارین ها را در هریک از اندام های گیاه به صورت کم تا زیاد نشان داد. ترکیب انتراسنوزید در هیچ یک از سه عصاره اتانولی، آبی و اتری مشاهده نشد. همچنین وجود چهار نوع اسید فنولیک توسط کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) در دانه، ساقه، گل و برگ گیاه در هر دو منطقه مورد بررسی تشخیص داده شد. اندازه گیری میزان آنتوسیانین برگ نیز نشان داد با افزایش ارتفاع رویشگاه، میزان آنتوسیانین کاهش یافت.
کلید واژگان: پنیرک (Malva sylvestris L.), اکومورفولوژی, فنولوژی, فیتوشیمی}To compare some ecomorphological, phenological and phytochemical properties of common mallow (Malva sylvestris L.) in two regions Ferdows and Tabas, three habitats from each region were randomly selected and studied in 2018. Soil analysis of the habitats indicated the growth of the plant in sandy loam soils. On the other hand, the soil of these two habitats was alkaline with low salinity. Soil lime content was higher than crop soils. The results of phenological studies also showed that in Ferdows, this plant grows in early April and blooms in June. Then the seeds begin to ripen in late October and fall in late November. In Tabas, the plant begins to grow in the second half of March, flowers in May and flowering continues until early autumn. The seeds start to ripen in the second half of August and fall in early November. In Ferdows and Tabas, the recession period of plant activities coincided with dryness of the environment and the onset of the cold season, respectively. Phytochemical analysis of leaves, flowers, seeds, and stems extracts of the plant in two regions showed the presence of alkaloids, tannins, flavonoids, emodol or emodine, saponins, carbohydrates, starch, sterols, steroids, anthocyanosides, and cumarins in low to high amounts in each organ of the plant. Anthracenoside was not found in any of the three ethanol, aqueous and ether extracts. Also, four phenolic acids (linoleic, linolenic, synergic, and paracomaric acids) were detected by thin-layer chromatography (TLC) in seeds, stems, flowers, and leaves of the plant in both areas. The results also showed that the anthocyanin content of the leaves decreased with increasing the region's altitude.
Keywords: Malva sylvestris L, ecomorphology, phenology, Phytochemistry} -
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و ششم شماره 2 (پیاپی 100، خرداد و تیر 1399)، صص 259 -273درختچه دیه دار با نام علمی Euphorbia tirucalli L. از خانواده Euphorbiaceae درختچه ای چند ساله شاداب با ساقه های منشعب و شاخه های گسترده و گرد است. عوامل محیطی یکی از مهمترین عوامل موثر بر صفات کمی و کیفی در گیاهان دارویی مطرح می باشد. در این تحقیق گیاه دیه دار در رویشگاه های مختلف استان سیستان و بلوچستان از نظر برخی خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، خاکی و فیتوشیمیایی بررسی شد. این تحقیق در قالب طرح آشیانه ای و آزمون حداقل اختلافات معنی دار دانکن در سطح 5% به صورت کاملا تصادفی با سه تکرار و شامل شهرستان های: 1- نیکشهر بخش هیچان (روستاهای کلات، حصارک و هشتیک)، 2- شهرستان راسک (روستاهای فیروزآباد، جنگل و پارود) و 3- شهرستان سرباز (روستاهای حیط، کیشکور و پیردان) با استفاده از پیمایش صحرایی اجرا گردید. نتایج نشان داد بین تمام صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری بین شهرستان ها و مناطق وجود دارد. در این پژوهش صفات مورفولوژی در شهرستان نیکشهر بیشترین میزان را داشتند و کمترین ارتفاع و تعداد شاخه مربوط به شهرستان سرباز بود که نشان می دهد با افزایش ارتفاع از سطح دریا رشد رویشی این درختچه کم می شود. خاک مورد بررسی مناطق شهرستان نیکشهر از نظر عناصر شاخص مانند فسفر و پتاسیم نسبت به سایر مناطق وضعیت مطلوب تری نشان داد. بیشترین میزان کلروفیل a، b و کاروتنویید در فصل بهار، پرولین و فلاونویید در فصل تابستان و آنتوسیانین در شهرهای مختلف به صورت متغیر مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a، b در شهرستان سرباز و کاروتنویید و آنتوسیانین در شهرستان راسک اندازه گیری شد. ترکیب های شیرابه نشان داد که بیشترین مقدار و تعداد مواد موثره در فصل تابستان در این گیاه وجود دارد.کلید واژگان: درختچه دیه دار (Euphorbia tirucalli L, ), عوامل محیطی, مورفولوژی, فیزیولوژی, فیتوشیمی}Didar (Euphorbia tirucalli L.) from the family Euphorbiaceae, is a perennial succulent shrub with broad branched and round branches. Environmental factors are one of the most important factors affecting qualitative and quantitative traits in medicinal plants. In this study, Didar was studied in different habitats of Sistan and Baluchestan province in terms of some morphological, physiological, soil, and phytochemical characteristics. This study was conducted as a nested design and Duncan's least significant differences test at 5% level with completely randomized design with three replications using field survey and included some cities: 1- Hichan district from Nikshahr city (Kalat, Hesarak and Hashtik villages), 2- Rask city (Firoozabad, Jangal and Parood villages) and 3- Sarbaz city (Hit, Kishkour and Pirdan villages). The results showed that there was a significant difference between all the studied traits among cities and regions. In this study, morphological traits had the highest amount in Nikshahr city and the lowest height and number of branches belonged to Sarbaz city, indicating that the vegetative growth of this shrub decreases with increasing altitude. The soil studied in Nikshahr city regions was more favorable than other areas in terms of key elements such as phosphorus and potassium. The highest levels of 1- chlorophylls a and b and carotenoids and 2- proline and flavonoids were measured in spring and summer, respectively, but the highest amount of anthocyanin was observed in different cities variably. The highest amounts of 1- chlorophylls a and b and 2- carotenoids and anthocyanin were measured in Sarbaz and Rask cities, respectively. The highest amount and number of active ingredients of leachates of this plant were observed in summer.Keywords: Euphorbia tirucalli L, environmental factors, Morphology, Physiology, Phytochemistry}
-
مجله تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، سال سی و ششم شماره 2 (پیاپی 100، خرداد و تیر 1399)، صص 305 -316Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch. متعلق به تیره چتریان از مهمترین گیاهان دارویی کشور محسوب می شود. در این مطالعه روابط ژنتیکی و فیتوشیمیایی برخی جمعیت های این گیاه با نشانگر ISSR و روش GC-MS در رویشگاه های یزد و کرمان بررسی شد. به منظور مطالعه ژنتیکی با استفاده از 10 آغازگر ISSR، نمونه برداری از برگ های تازه گیاه انجام گردید. استخراج DNA به روش CTAB انجام شد. برای بررسی فیتوشیمیایی، استخراج اسانس از بذرهای زیره به روش تقطیر با آب و با استفاده از دستگاه کلونجر انجام شد. نتایج حکایت از عملکرد بهتر آغازگر ISSR-13 با تعداد 40 باند، بیشترین میزان PIC (0.39) و شاخص نشانگری (15.6) داشت. تجزیه خوشه ای با ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم UPGMA چهار جمعیت زیره کرمانی مربوط به دو استان را در 6 گروه قرار داد. در تجزیه به مختصات اصلی 60.56% از واریانس کل توسط سه مولفه بیان شد و جمعیت ها را به طور کامل از یکدیگر جدا نمود. نتایج این آنالیز با تجزیه خوشه ای و پراکندگی جغرافیایی نمونه ها مطابقت داشت. براساس نتایج GC-MS، به ترتیب تعداد 13 و 16 ترکیب در هریک از رویشگاه های یزد و کرمان شناسایی شد. ترکیب های آلفا-پینن، بتا-پینن، پارا-سیمن، لیمونن، گاما-ترپینن و کومین آلدیید به عنوان ترکیب های مشترک و اصلی بین رویشگاه های یزد و کرمان شناسایی شدند. براساس نتایج تجزیه خوشه ای پارامترهای فیتوشیمی و قرار گرفتن رویشگاه های سیرجان (استان کرمان)، مهریز و اردکان (استان یزد) در یک خوشه و رویشگاه سیرچ در خوشه جداگانه می توان نتیجه گرفت که گروه بندی براساس ترکیبات اسانس با گروه بندی ژنتیکی و فاصله جغرافیایی موجود در رویشگاه های طبیعی مطابقت ندارد.کلید واژگان: زیره کرمانی (Bunium persicum (Boiss, ) B, Fedtsch, ), ارزیابی ژنتیکی, نشانگر ISSR, فیتوشیمی, آنالیز خوشه ای}Black caraway, Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch., belonging to the Apiaceae family, is one of the most important medicinal plants in Iran. In this study, genetic and phytochemical relationships were investigated among some populations of this plant using ISSR markers and GC-MS method in Yazd and Kerman habitats. In order to study genetics using 10 ISSR primers, sampling of the fresh plant leaves was done. DNA was extracted using CTAB method. To investigate phytochemicals, the essential oil was extracted from black caraway seeds using hydrodistillation method and Clevenger apparatus. According to the results, ISSR-13 primer had better performance with 40 bands, the highest amounts of PIC (0.39), and Marker Index (15.6). Cluster analysis using Jacquard's coefficient and UPGMA algorithm divided the four black caraway populations of the two provinces into six groups. Principal coordinates analysis showed that three components explained 60.56% of total variance and completely separated the populations. The results of this analysis were consistent with cluster analysis and geographical distribution of samples. Based on the GC-MS results, 13 and 16 compounds were identified in Yazd and Kerman habitats, respectively. The compounds α-pinene, β-pinene, ρ-cymene, limonene, γ-terpinene, and cuminaldehyde were identified as the same and main compounds between Yazd and Kerman habitats. Based on the results of cluster analysis of phytochemical parameters and location of the habitats Sirjan (Kerman province), Mehriz and Ardekan (Yazd province) in one cluster and Sirch in a separate cluster, it can be concluded that grouping based on essential oil compounds does not correspond with genetic grouping and geographical distance in the natural habitats.Keywords: Bunium persicum (Boiss.) B. Fedtsch, genetic assessment, ISSR marker, Phytochemistry, cluster analysis}
-
Calotropis procera is a small, erect plant, which is used in several traditional medicines to treat many diseases. It is a native of most of the Asian and African countries. All plant parts exude thick white milky juice (latex) on cut or break. This shrub has been known to possess analgesic, antitumor, antihelmintic, antioxidant, hepatoprotective, antidiarrhoeal, anticonvulsant, antimicrobial, oestrogenic, antinociceptive, and antimalarial activity. This article summarized information concerning pharmacognostical aspects of Calotropis procera plant.
Keywords: Calotropis procera, Phytochemistry, Traditional use}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.