به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « general health » در نشریات گروه « پزشکی »

  • امیر موسی رضایی، زکیه غلباش، سهیلا پزشک زاد، طاهره مومنی قلعه قاسمی، فاطمه علیدوستی، میثم رضازاده*
    مقدمه

    اختلالات وابسته به مواد، یکی از مسایل و نگرانی های بهداشتی در تمامی جوامع محسوب می شود و این بیماران اغلب در سطح سلامت عمومی دچار مشکل هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر تنظیم هیجان بر سطح سلامت عمومی در معتادان تحت درمان نگهدارنده متادون (Methadone maintenance treatment یا MMT) انجام شد.

    روش ها

    این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی یک سوکور بود که در سال 1401 انجام گرفت. 48 مشارکت کننده دارای معیارهای ورود، به روش آسان و از بین مبتلایان به سوء مصرف مواد افیونی تحت MMT مقیم مرکز کاهش آسیب اعتیاد شهر اصفهان انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (24 نفر) و شاهد (24 نفر) قرار گرفتند. مداخله شامل شش جلسه آموزشی مبتنی بر تنظیم هیجان طی سه هفته بود که برای گروه آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون های Paired t، Independent t و 2c در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    نتایج آزمون Paired t نشان داد که در گروه آزمون، میانگین نمرات سطح سلامت عمومی پس از مداخله کاهش معنی داری داشت (001/0 > P)؛ در حالی که تغییرات در گروه شاهد معنی دار نبود. بر اساس نتایج آزمون Independent t، میانگین نمرات سطح سلامت عمومی در گروه های آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معنی داری نداشت؛ در حالی که پس از مداخله معنی دار بود (001/0 > P).

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج به دست آمده، برنامه آموزشی مبتنی بر تنظیم هیجان، نقش مهمی در بهبود سطح سلامت عمومی در بیماران تحت MMT ایفا می کند. بنابراین، برنامه مذکور در بیماران تحت MMT پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: تنظیم هیجان, سلامت عمومی, اختلالات مرتبط با مواد, متادون, پرستاری}
    Amir Musarezaie, Zakiye Ghelbash, Soheila Pezeshkzad, Tahere Momeni-Ghaleghasemi, Fatemeh Alidousti, Meysam Rezazadeh*
    Background

    Substance-related disorders are recognized as a significant health concern in all societies, with individuals facing public health challenges. This study was aimed to assess the impact of an emotion regulation-focused educational program on the overall health status of individuals undergoing methadone maintenance treatment (MMT) for addiction.

    Methods

    This single-blind randomized clinical trial study was conducted in 2022 on 48 patients with opioid abuse undergoing MMT at the Center for Addiction Harm Reduction in Isfahan City, Iran. The participants were randomly assigned to either the intervention group (n = 24) or the control group (n = 24). The intervention involved six training sessions focused on emotion regulation over a three-week period for the intervention group. Data analysis was performed using paired t-test, independent samples t-test, and chi-square test with SPSS statistical software. In this study, the P-value was considered significant at the level of less than 0.05.

    Findings

    The results of the paired samples t-test showed that in the intervention group, the average scores of the general health level decreased significantly after the intervention (P < 0.001), while the changes in the control group were not significant. The results of the independent samples t-test showed that the average scores of the general health level in the intervention and control groups were not significantly different before the intervention, but were significant after the intervention (P < 0.001).

    Conclusion

    According to the results of the present study, the educational program based on emotion regulation plays a crucial role in enhancing the overall health of patients receiving MMT. Therefore, it is advisable to implement this educational program for patients undergoing MMT.

    Keywords: Emotional Regulation, General Health, Substance-Related Disorders, Methadone, Nursing}
  • مینو زراعتی جورشری، محمدرضا فدائی چافی*
    مقدمه

    پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت روانی و نگرش به خوردن با مقدار کاهش وزن در افراد چاق و دارای اضافه وزن انجام شد.

    روش ها

    این مطالعه از نوع مقطعی و جامعه آماری آن شامل افراد چاق و دارای اضافه وزن مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه در شهر رشت بود که 420 نفر [378 زن با وزن 91/15 ± 99/79 کیلوگرم، قد 98/5 ± 67/161 سانتی متر، سن 15/11 ± 59/39 سال و شاخص توده بدنی  (Body mass index یا BMI) 06/3 ± 88/30 کیلوگرم بر مترمربع و 42 مرد با وزن 59/23 ± 31/100 کیلوگرم، قد 75/9 ± 07/175 سانتی متر، سن 35/11 ± 45/38 سال و BMI برابر با 20/4 ± 75/32 کیلوگرم بر مترمربع] به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله پرسش نامه آنلاین نگرش به خوردن Carner (Eating Attitude Test یا EAT) و پرسش نامه سلامت روانی Goldberg (General Health Questionnaire یا GHQ) جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی Pearson و مدل بندی رگرسیونی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    از میان مولفه های مورد بررسی، ارتباط معنی داری بین سلامت روانی (001/0 > P، 18/0- = r) و نگرش به خوردن (030/0 = P، 10/0 = r) با میزان موفقیت در کاهش وزن وجود داشت. رابطه ابعاد سلامت روانی شامل علایم جسمانی (001/0 > P، 19/0- = r)، اضطراب (018/0 = P، 11/0- = r)، اختلال عملکرد اجتماعی (001/0 = P، 16/0- = r) و افسردگی (063/0 = P، 09/0- = r) با کاهش وزن معنی دار بود. همچنین، ارتباط معنی داری بین مولفه های نگرش به خوردن شامل کنترل دهانی (001/0 > P، 21/0 = r)، تمایل به خوردن (009/0 = P، 12/0- = r) و عادات غذایی (001/0 > P، 10/0 = r) با موفقیت در کاهش وزن وجود داشت.

    نتیجه گیری

    سلامت روانی بالاتر و سطح بهتر نگرش به خوردن، با موفقیت بیشتر در کاهش وزن افراد چاق و دارای اضافه وزن مراجعه کننده به کلینیک های تغذیه ارتباط دارد. بنابراین، توجه به عوامل مذکور، منجر به افزایش احتمال موفقیت در کاهش وزن خواهد شد.

    کلید واژگان: سلامت عمومی, رفتار خوردن, کاهش وزن, اضافه وزن, چاقی, ایران}
    Minoo Zeraati-Jorshari, Mohammadreza Fadaei-Chafy*
    Background

    The purpose of this research was to investigate the relationship between mental health, eating attitudes, and the amount of weight loss in obese and overweight individuals.

    Methods

    The design of the study was cross-sectional. The statistical population consisted of obese and overweight individuals who visited nutrition clinics in Rasht City, Iran. A total of 420 participants were included in the study, comprising 378 women with an average weight of 79.99 ± 15.91 kg, height of 161.67 ± 5.98 cm, age of 39.59 ± 11.15 years, and body mass index (BMI) of 30.88 ± 3.06 kg/m2, as well as 42 men with an average weight of 100.31 ± 23.59 kg, height of 175.07 ± 9.75 cm, age of 38.45 ± 11.35 years, and BMI of 32.75 ± 4.20 kg/m2. The participants were selected using convenience sampling method. Data were collected using online questionnaires that included Carner's Eating Attitudes Test (EAT) and Goldberg's General Health Questionnaire (GHQ). Data analysis was conducted using Pearson's correlation coefficient test and regression modeling in SPSS software.

    Findings

    There was a significant relationship between mental health (r =- 0.18, P < 0.001) and eating attitude (r = 0.10, P = 0.030) with the success rate in weight loss. The relationship between mental health dimensions, including physical condition (r =- 0.19, P < 0.001), anxiety (r =- 0.11, P = 0.018), and social function (r = -0.16, P = 0.001) was significant with weight loss. The relationship between the components of eating attitude, including oral control (r = 0.21, P < 0.001) and desire to eat (r =- 0.12, P = 0.009) with success in weight loss was significant.

    Conclusion

    Higher mental health, as well as a better level of eating attitude, was associated with greater weight loss success in obese and overweight people referred to nutrition clinics. Therefore, paying attention to these factors will increase the probability of success in weight loss.

    Keywords: General Health, Feeding Behavior, Weight Loss, Overweight, Obesity, Iran}
  • Shadi Askari, Nooshin Salimi*, Ehsan Bakhshi
    Background

    The crisis of COVID-19 has greatly impacted the mental health of healthcare workers, and neglecting it can cause burnout syndrome among them. This study investigates job burnout and its association with the general health among healthcare professionals (HCPs) during the coronavirus pandemic.

    Materials and Methods

    In this descriptive study in 2022, 400 employees of Kermanshah hospitals were selected using the convenience sampling method and Cochran's formula. The online questionnaire had 3 parts. The first was demographic information, the second was Maslach Burnout Inventory (MBI), and the third was a 28-question general health questionnaire. The data was analyzed using descriptive statistical and analytical tests, including the chi-square test, linear regression, and correlation at a significance level of less than 0.05 using SPSS software, version 19.

    Results

    All the job burnout components had a strong correlation with general health items Emotional Exhaustion (r=-0.509, p<0.01), Reduced Personal Accomplishment (r=-0.514, p<0.01), and Depersonalization (r=-0.614, p<0.01)). Among all the components of job burnout, depersonalization could predict 38.6% of general health changes in employees working in the hospitals of Kermanshah City.

    Conclusion

    Healthcare professionals in Kermanshah hospitals have experienced a lot of job burnout during the pandemic of Covid-19, and this problem was related to their general health status.

    Keywords: COVID-19, Burnout, General Health, Medical Staff, Professional}
  • اصغر شهبازی، ملیحه صبور*، ژاله زندیه، سمانه حسین زاده، لیلا میری
    اهداف

    شیوع همه گیری کووید-19یک رویداد استرس زا به ویژه در سالمندان محسوب می شود. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط تاب آوری با سلامت روان در همه گیری کووید-19 بر روی سالمندان شهرستان اهر انجام شد.

    مواد و روش ها

    مطالعه مقطعی (توصیفی تحلیلی)، در سال 1400 بر روی 271 نفر سالمند بالای 60 سال تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اهر انجام شد و نمونه گیری با استفاده از روش خوشه ای تصادفی صورت گرفت. پس از پرکردن پرسش نامه جمعیت شناختی، سالمندان پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسش نامه تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC) را تکمیل کردند. جهت تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 23، از آمار توصیفی و آزمون های کای اسکوئر، من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد میانگین نمره کل تاب آوری 16/42± 64/38 و میانگین نمره کل سلامت عمومی 10/05± 24/56 است، بین سلامت عمومی کل و تاب آوری ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0/001, r=0/25). میانگین تاب آوری کل با افزایش سطح تحصیلات در سالمندان افزایش یافت (0/05>P). سلامت عمومی و بعد علائم جسمانی و اختلال در کارکرد اجتماعی با افرادی که با سالمند زندگی می کنند (همسر- فرزندان) افزایش داشت (0/05>P).

    نتیجه گیری

    باتوجه به ارتباط تاب آوری با سلامت روان سالمندان توجه به این حوزه ها در سالمندان دارای اهمیت است. بنابراین ارزیابی وضعیت تاب آوری سالمندان در برنامه های مراقبت روتین سالمندان به منظور بالا بردن سلامت عمومی ایشان پیشنهاد می شود. همچنین توصیه می شود برنامه های آموزشی مناسب در زمان همه گیری ها و دوران قرنطینه برای بالا بردن تاب آوری و سلامت عمومی طراحی و اجرا شود.

    کلید واژگان: سالمند, تاب آوری, سلامت روان, کووید-19}
    Asghar Shahbazi, Malihe Saboor*, Zhale Zandieh, Samane Hosseinzadeh, Leila Miri
    Objectives

    The COVID-19 pandemic was a stressful event, especially for the elderly. This study aims to determine the relationship between resilience and general health of Iranian older adults during the COVID-19 pandemic.

    Methods & Materials

    This is a descriptive-analytical study with a cross-sectional design that was conducted in 2021 on 271 older adults aged >60 years referred to the health centers in Ahar county, East Azerbaijan Province, Iran, who were selected using a random cluster sampling method. After recording their demographic characteristics, the general health questionnaire and the Connor-Davidson resilience scale were completed by them. The collected data were analyzed in SPSS software, version 23 using descriptive statistics and chi-square, Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis test, and Spearman correlation test.

    Results

    The mean total scores of resilience and general health were 64.38±16.42 and 24.56±10.05, respectively. There was a significant relationship between resilience and general health (r=0.25, P<0.001). There total score of resilience was higher in older adults with higher educational level (P<0.05).The general health and its dimensions of somatic symptoms and social dysfunction were higher in older adults who were living with others (P<0.05).

    Conclusion 

    There was a significant relationship between resilience and general health in Iranian older adults during the COVID-19 pandemic. It is important to pay attention to these areas in them. Therefore, it is recommended to evaluate the resilience of older people during providing routine elderly care for improving their general health. It is also recommended to design appropriate educational programs during pandemics to increase resilience and general health of older adults.

    Keywords: Elderly, Resilience, General Health, COVID-19}
  • فاطمه محبتی، جبرییل فرضی، سید پوریا هدایتی *
    زمینه و اهداف

     بعد از گسترش بیماری کرونا و افزایش مراجعات به بیمارستان ها،کارکنان نظام سلامت تحت فشار روانی قرار گرفتند. این وضعیت می توانست تاثیرات منفی بر عملکرد سازمان داشته باشد. به همین دلیل، پژوهش حاضر با هدف ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی کارکنان بیمارستان ها در دوران پس از کرونا انجام شد.

    مواد و روش ها

     این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی می باشد که به شیوه مقطعی در سال 1401 انجام شد. 344 کارمند شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زابل به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. ملاحظات اخلاقی در طول نگارش مطالعه رعایت شد.

    یافته ها

     بین کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی کارکنان، ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (P=0/0001). میانگین امتیاز کل پرسشنامه سلامت عمومی،0/62±1/49 (در حد متوسط) و میانگین امتیاز کل پرسشنامه کیفیت زندگی کاری، 0/71±2/49 (نسبتا متوسط) بود. در مولفه های کیفیت زندگی کاری، کمترین و بیشترین امتیاز به ترتیب به مولفه پرداخت منصفانه (0/76±2/19) و فضای کلی زندگی (0/73±3/1) اختصاص یافت. همچنین، در مولفه های سلامت عمومی، کمترین و بیشترین امتیاز به ترتیب شامل افسردگی (0/55±1/09) و کارکرد اجتماعی (0/76±1/76) بودند.

    نتیجه گیری

    با توجه به ارتباط بین سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری، مدیران بیمارستان ها، ملزم به بررسی مداوم این دو عامل به خصوص در شرایط بحرانی و دوران پس از آن هستند. این اقدامات منجر به بهبود عملکرد و ارتقای بهره وری بیمارستان ها خواهد شد.

    کلید واژگان: کیفیت زندگی کاری, سلامت عمومی, بیمارستان, کرونا, زابل}
    Fatemeh Mohabati, Jebraeil Farzi, Seyed Pouria Hedayati *
    Background and Aims

     Following the spread of the COVID-19 and the subsequent increased hospital visits, healthcare workers underwent psychological pressure. This situation could have had negative effects on the organization's performance. The present study was, therefore, conducted with the aim of analyzing the general health and work-related quality of life of hospital employees in post-Corona.

    Materials and Methods

     This is a descriptive correlational study conducted cross-sectionally in 2022. Herein, 344 employees working in hospitals under the auspicious of Zabol University of Medical Sciences were selected through stratified random sampling method. The tools of data collection were demographic information, as well as general health and work life quality questionnaires. Data analysis was conducted using descriptive and inferential statistics in SPSS (v.22). Ethical considerations were observed in all stages of the study.

    Results

     A statistically significant relationship was observed between the quality of work life and the general health of employees (P=0.0001). The mean score of the general health questionnaire was 1.49±0.62 (that was considered average) and the mean score of the quality of work life questionnaire was 2.49±0.71 (that was seen as relatively average). In the components of the quality of work life, the lowest and highest points were assigned to the component of fair payment (2.19±0.76) and general life environment (3.1±0.7), respectively. Moreover, in the components of general health, the lowest and highest scores were attributed to depression (1.09±0.55) and social functioning (1.76±0.76), respectively.

    Conclusion

     Considering the relationship between general health and the quality of working life, hospital managers are required to constantly examine these two factors, especially during critical situations and the subsequent periods.

    Keywords: Quality Of Working Life, General Health, Hospital, Corona, Zabol}
  • لیلا السادات میرصیفی فرد، محمد حاتمی *، مهرداد ثابت، کبری حاجی علیزاده
    مقدمه

     این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی بسته آموزشی ارتقای سبک زندگی سالم مبتنی بر فرهنگ ایرانی و اسلامی بر تبعیت از درمان و سلامت بیماران مبتلا به دیابت انجام شد.

    روش کار

     این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه مراجعه کنندگان به یکی از مراکز روان درمانی منطقه 5 شهر تهران بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) بود که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تبعیت از درمان بیماران دیابتی و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) بود. گروه آزمایش در ده جلسه آموزشی شرکت کردند که مباحثی همچون تغذیه سالم، فعالیت بدنی، مدیریت استرس، مراقبت های پزشکی، آموزه های دینی، و روابط خانوادگی و اجتماعی را پوشش می داد.

    نتایج

     نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که بسته آموزشی ارتقای سبک زندگی سالم مبتنی بر فرهنگ ایرانی و اسلامی به طور معنی داری بر تبعیت از درمان و سلامت عمومی بیماران مبتلا به دیابت اثربخش بوده است. گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری بهبود قابل توجهی در نمرات تبعیت از درمان و سلامت عمومی نشان دادند، در حالی که گروه کنترل تغییرات معناداری را نشان نداد. بسته آموزشی مبتنی بر فرهنگ ایرانی و اسلامی تاثیر مثبتی بر تبعیت از درمان و سلامت بیماران دیابتی دارد (001/0>P).  

    نتیجه گیری

     این نتایج نشان دهنده اهمیت طراحی مداخلات آموزشی با توجه به فرهنگ و ارزش های بومی است. استفاده از چنین برنامه هایی می تواند به بهبود مدیریت دیابت و کاهش عوارض آن کمک کند.

    کلید واژگان: دیابت, سلامت عمومی, سبک زندگی سالم, فرهنگ ایرانی و اسلامی}
    Leila Sadat Mirseifi Fard, Mohammad Hatami *, Mehrdad Sabet, Kobra Haji Alizadeh
    Introduction

     This study aimed to evaluate the effectiveness of a healthy lifestyle promotion educational package based on Iranian and Islamic culture on treatment adherence and health in diabetic patients.

    Methods

     This quasi-experimental study employed a pre-test and post-test design with a control group and a two-month follow-up period. The statistical population included all visitors to a psychotherapy center in District 5 of Tehran. The sample consisted of 30 individuals (15 in the experimental group and 15 in the control group) selected through purposive sampling. Research instruments included the Diabetes Treatment Adherence Questionnaire and the General Health Questionnaire (GHQ). The experimental group participated in ten educational sessions covering topics such as healthy nutrition, physical activity, stress management, medical care, religious teachings, and family and social relationships.

    Results

      Results from repeated measures ANOVA indicated that the educational package significantly improved treatment adherence and general health in diabetic patients. The experimental group showed substantial improvement in treatment adherence and general health scores in the post-test and follow-up phases, while the control group did not exhibit significant changes. The educational package based on Iranian and Islamic culture positively impacted treatment adherence and health in diabetic patients. These results highlight the importance of designing educational interventions that consider local culture and values (P<0.001).

    Conclusion

     Implementing such programs can aid in better diabetes management and reduce its complications.

    Keywords: Diabetes, General Health, Healthy Lifestyle, Iranian, Islamic Culture}
  • ساره مهنی، هدیه عسکرپور، ندا دستیار*، حبیبه وزیری نسب، علی اصغر خیرخواه وکیل آباد
    سابقه و هدف

     انجام مداخلات فوری برای ارتقای سلامت عمومی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی ضروری است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه ی مجازی بر سلامت عمومی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی بود.

    مواد و روش ها

     در این مطالعه ی نیمه تجربی که در سال 1401 در شهر جیرفت انجام شد، 160 نفر از پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی به روش تصادفی انتخاب و با تخصیص تصادفی ساده (قرعه کشی)، به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. جلسه های آموزشی محتوای مدیریت استرس به مدت 8 جلسه ی 45دقیقه ای (2 جلسه در هفته) برای گروه مداخله، به صورت مجازی و آنلاین، از طریق Adobe Connect برگزار شد. پرسش نامه ی سلامت عمومی (GHQ) در دو مرحله، قبل و بلافاصله بعد از اتمام مداخله، در هر دو گروه تکمیل شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی 20، آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ANCOVA) انجام شد.

    یافته ها

     نتایج پس آزمون تفاوت معنی داری را بین دو گروه از لحاظ نمره ی کلی سلامت عمومی نشان داد (10/15 ± 13/46 در گروه کنترل، در مقابل 63/12 ± 50/34 در گروه مداخله). همچنین، بعد از مداخله، نمره ی کلی سلامت عمومی و خرده مقیاس های آن فقط در گروه مداخله، کاهش معنی داری داشت (001/0> P).

    نتیجه گیری

     اجرای برنامه ی آموزش مجازی مدیریت استرس به ارتقای سلامت عمومی پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی کمک می کند؛ لذا استفاده از آن به عنوان روشی موثر برای توانمندسازی نیروی انسانی توصیه می شود.

    کلید واژگان: آموزش, اورژانس پیش بیمارستانی, خدمات فوریت های پزشکی, سلامت عمومی, کووید-19}
    Sareh Mehni, Hedyeh Askarpour, Neda Dastyar*, Habibe Vazirinasab, Aliasghar Kheirkhah Vakilabad
    Background and Objective

    It is necessary to carry out urgent interventions to improve the general health of pre-hospital emergency personnel. The present study aimed to investigate the effect of virtual stress management training on the general health of pre-hospital emergency personnel.

    Materials and Methods

    In this semi-experimental study conducted in 2022 in Jiroft City, Iran, 160 pre-hospital emergency personnel were randomly selected and divided into two intervention and control groups by simple random allocation (lottery). The educational content of stress management was held for eight sessions of 45 minutes (two sessions per week) for the intervention group virtually and online via the Adobe Connect application. The General Health Questionnaire (GHQ) was completed in two stages, before the intervention and one month after the completion of the intervention, in both groups. Using SPSS software (version 20), descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (ANCOVA) were used for data analysis.

    Results

    The post-test results indicated a significant difference between the two groups in the overall score of general health (46.13±15.10 in the control group versus 34.50±12.63 in the intervention group). Moreover, after the intervention, the overall score of general health and its subscales decreased significantly only in the intervention group (P<0.001).

    Conclusion

    The implementation of the stress management virtual training program helps to improve the general health of pre-hospital emergency personnel. Therefore, it is recommended to be used as an effective method for empowering human resources.

    Keywords: COVID-19, Emergency Medical Services, Education, General Health, Pre-Hospital Emergency}
  • طاهره آقاجانی، اکرم عزتی فرد، ماهرخ علایی جنت مکان، مهناز صلحی، مهشید فروغان، ندا قهرمان زاده، حسین درگاهی*
    مقدمه

    از پیامدهای نامطلوب فرآیند سالمندی احساس تنهایی و کاهش سلامت روان است. امروزه سالمندی جمعیت در کشورهای جهان یکی از مشکلات دستیابی به توسعه پایدار است. لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر احساس تنهایی بر سلامت روان سالمندان تحت پوشش مرکز غرب تهران انجام شد.

    مواد و روش کار

    پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1399-1400 انجام شد. جامعه پژوهش شامل سالمندان بالای 60 سال تحت پوشش مرکز بهداشت غرب تهران بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد 300 نفر تعیین شد. فهرست سالمندان از سامانه سیب استخراج شد و با استفاده از جدول تصادفی اعداد، سالمندان مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه GHQ-28 گلدبرگ و پرسشنامه احساس تنهایی بزرگسالان (SELSA- S) بود. نتایج توصیفی به صورت فراوانی و میانگین و نتایج تحلیلی با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس و رگرسیون خطی در نرم افزار SPSS ارایه شد.

    یافته ها

    اختلال در سلامت روان و کارکرد اجتماعی و احساس تنهایی بویژه در مولفه تنهایی اجتماعی درمیان سالمندان مورد مطالعه مشاهده شد. احساس تنهایی و ابعاد آن بر روی سلامت روان افراد سالمند تاثیر منفی و معنی دار داشت. بین احساس تنهایی و سلامت روان زنان و مردان سالمند ارتباط معنی دار مشاهده نشد (05/0<p).

    نتیجه گیری

    کاهش احساس تنهایی در میان سالمندان موجب ارتقای سلامت روان و کارکردهای اجتماعی آن ها می شود، لذا با توجه به جمعیت رو به افزایش سالمندان در کشور لازم است تا بسته های حمایتی و برنامه های آموزشی به منظور ایجاد شرایط مطلوب در جمعیت سالمندان به مورد اجرا در آید.</p).

    کلید واژگان: احساس تنهایی, سلامت عمومی, سالمندان, مرکز بهداشت غرب, تهران}
    Tahereh Aghajani, Akram Ezatifard, Mahrokh Alaei Janatmakan, Mahnaz Solhi, Mahshid Foroughan, Neda Ghahremanzadeh, Hossein Dargahi*
    Objective (s)

    One of the undesirable consequences of the aging process is the feeling of loneliness and decrease in general health. Nowadays aging people are one of the most problems of sustainable development in each country in the world. Therefore, current research was aimed to determine the impact of loneliness on elderly health in west health care center of Tehran.

    Methods

    This was descriptive- analytical research conducted cross- sectionally in 2020-2021. The research population was elderly people over 60 years old covered by west health center of Tehran. Determining the sample size was conducted by Krejcie and Morgan table to the number of 300. The list of elderly people extracted from Sib system, and selected by random table of numbers. The research tool were two questionnaires including GHQ-28 of Goldberg and loneliness feeling of elderly population (SELSA- S) that confirmed their validity and reliability. Descriptive results were reported by frequency, average, and also analytical results reported using by Pearson and variance analysis, and also linear regression.

    Results

    Increased feeling of loneliness and poor mental health and social function were observed elderly people. Negative and significant feeling of loneliness and its components impacted on mental health among elderly people. There was no significant relationship between feeling of loneliness and gender.

    Conclusion

    Decreased feeling of loneliness among elderly people might lead to improved mental health among elderly people. Therefore, due to the increasing elderly population in Iran, it is so important to design interventions and trainingprograms in order to create supportive conditions forelderly people.

    Keywords: loneliness feeling, General health, elderly population, West health center, Tehran}
  • اکرم همتی پور، اعظم هنرمند پور، سهراب راسدی چنانی، اعظم جهانگیری مهر، الهام عبدالهی شهولی*، زهرا مهری
    هدف

    سواد سلامت یکی از مهم ترین شاخص های دانش سلامت است. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان سواد سلامت و سلامت عمومی بیماران قلبی انجام شده است.

    روش ها

    این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1401 - 1402 انجام شده است. 254 بیمار قلبی بستری در بخش مراقبت های ویژه (ccu) بیمارستان خاتم النبیای شهرستان شوشتر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه شامل، پرسش نامه جمعیت شناختی، پرسش نامه سواد سلامت و پرسش نامه استاندارد سلامت عمومی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20، AMOS نسخه 18و آزمون های آماری و مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    میانگین سنی افراد شرکت کننده 27/47±45/16 سال بود. نمره سواد سلامت، 101 نفر (41 درصد) در سطح خوب و کافی و 58 نفر (23 درصد) درسطح ضعیف و ناکافی به دست آمده است و نمره سلامت عمومی 100 نفر (39/37 درصد) در سطح متوسط و 78 نفر (30 درصد) در سطح ضعیف بوده است. با افزایش سطح سواد سلامت به طور معناداری زیر مقیاس های سلامت عمومی کاهش یافته است (001/P<0). در بررسی متغیرهای جمعیت شناختی نیز افزایش سن و پایین بودن تحصیلات بر پایین بودن نمره سطح سواد تاثیر معناداری داشته است (05/P<0). 

    نتیجه گیری

    یافته های فعلی نشان می دهد که سطح سواد سلامت بیماران در حد کافی و نمره سلامت عمومی بیماران در سطح متوسط بود. به طوری که با افزایش سطح سواد سلامت، سلامت عمومی نیز بهبود پیدا کرده است. به نظر می رسد درک ارتباط بین سواد سلامت و سلامت عمومی بتواند اطلاعات مفیدی را در اختیار سیاست گذاران و برنامه ریزان سلامت جهت ارتقای سلامت بیماران قرار دهد.

    کلید واژگان: سواد سلامت, سلامت عمومی, بیمار قلبی}
    Akram Hemmatipour, Azam Honarmandpour, Sohrab Asadi Chenareh, Azam Jahangirimehr, Elham Abdolahi Shahvali*, Zahra Mehri
    Objective

    Health literacy is one of the most important indicators of health knowledge. This study aims to evaluate the relationship of health literacy with general health in Iranian patients with heart disease in Iran.

    Methods

    This descriptive-analytical study was conducted in 2022-2023 on 254 patients with heart disease hospitalized in the coronary care unit of Khatam Al-anbiya Hospital in Shoushtar County. The data collection tools included a demographic form, the health literacy instrument for adults (HELIA), and the general health questionnaire (GHQ-28). Data were analyzed in SPSS software, version 20 and AMOS software, version 18 using independent t-test, analysis of variance, Pearson correlation test, and structural equation modeling.

    Results

    The mean age of the participants was 45.27±16.47 years. The health literacy of 101 patients (41%) was at a good and sufficient level, while 58 patients (23%) had low and insufficient literacy. The general health of 100 patients (39.37%) was at a moderate level, while 78 patients (30%) had low general health. With the increase in health literacy, the score of general health domains decreased (improved) (P<0.001). Older age and low educational level had a significant relationship with low health literacy (P<0.05).

    Conclusion

    The health literacy of the patients with heart diseases admitted to the study hospital is sufficient, and their general health is moderate. With the increase in health literacy, their general health can be improved. Understanding the relationship between health literacy and general health in cardiac patients can provide useful information to policymakers and health planners in Iran to promote the patient’s health literacy and general health.

    Keywords: Health literacy, General health, Heart disease}
  • امیرحسین خوشگوئیان، حسین کرمی، عادله بهار، طهورا خوشگوئیان*
    سابقه و هدف

    تالاسمی، اختلالی رایج در ایران و جهان است. پیشرفت های صورت گرفته در زمینه تشخیص و درمان بیماری تالاسمی موجب شد افراد مبتلا به این بیماری بتوانند برای مدت طولانی تری زندگی کنند. در این بیماران تزریق های مکرر خون با عوارض جسمی متعددی همراه است که می توانند سبب اختلالاتی چون افسردگی، اضطراب، استرس شود که این مشکلات با کاهش کیفیت زندگی همراه هستند. لذا این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی در بیماران بتا تالاسمی ماژور با و بدون تزریق خون انجام پذیرفت.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی، که با کد اخلاق IR.MAZUMS.REC.1402.18665 دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد، 170 بیمار تالاسمی ماژور 18تا60 سال مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان بوعلی سینا ساری در تابستان 1402 مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به معیار ورود سطح تحصیلات و محدوده سنی جامعه مورد مطالعه 116 بیمار از 170بیمار تالاسمی ماژور مطالعه شدند. با توجه به این که به لحاظ آماری تعداد بیماران تالاسمی ماژور با و بدون تزریق خون مراجعه کننده به مرکز تالاسمی بیمارستان بوعلی سینا ساری تقریبا برابر هستند. از 116 بیمار با معیار ورود، 58 بیمار تحت درمان با تزریق خون دوره ای و 58 بیمار تحت کنترل بدون نیاز به تزریق خون مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران تالاسمی تحت درمان با ترانسفوزیون خون، هر 30-15 روز جهت تزریق و بیمارانی که نیاز به تزریق خون ندارند، هر 1تا 3 ماه برای کنترل به مرکز تالاسمی مراجعه می کردند. جهت بررسی کیفیت زندگی از پرسشنامه استاندارد 36 SF استفاده شد. پایایی و روایی پرسشنامه به زبان فارسی با ضریب آلفای کرونباخ 0/77 تا 0/09 و vitality scale 0/56 گزارش شد. جهت تجزیه و تحلیل متغیرها از شاخص های فراوانی، درصد و آزمون t مستقل و آزمون مربعات (کای اسکویر) استفاده شد.

    یافته ها

    از میان بیماران تالاسمی ماژور مطالعه شده، 52 (44/8 درصد) نفر مرد و 64 (55/1 درصد) نفر زن بودند. میانگین سن در گروه با و بدون تزریق خون به ترتیب 8/35±34/75 و 39/33±8/18 سال بود. میانگین سن بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (0/128=P). وضعیت تاهل، شغل و میزان تحصیلات بین بیماران با و بدون تزریق تالاسمی ماژور بررسی شده تفاوت معنی داری نداشت. از میان عوارض بالینی بررسی شده، دیابت با تفاوت معنی داری در گروه با تزریق خون بیش تر بود (0/001=P). از میانگین ضرایب شاخص های هشت گانه آزمون 36 SF، زیر مقیاس سلامت عمومی (GH) در بیماران با تزریق خون با میانگین و انحراف معیار 20/19±55/79 نسبت به گروه بدون تزریق 21/59±44/05 به طور معنی داری بهتر بود (0/002=P).

    استنتاج

    پیشنهاد می گردد در بیماران تالاسمی خصوصا تالاسمی ماژور با یا بدون تزریق خون، همانند سایر اقدامات کنترل دوره ای و درمانی پزشکی، ارزیابی سلامت عمومی و کیفیت زندگی در فواصل منظم انجام شود تا جهت بهبود کیفیت زندگی این بیماران، مداخلات روانشناسی یا روانپزشکی به موقع در زمان مورد نیاز انجام شود.

    کلید واژگان: کیفیت زندگی, تالاسمی ماژور, تزریق خون, سلامت عمومی, پرسشنامه 36 SF}
    Amirhosein Khoshgoeian, Hossein Karami, Adele Bahar, Tahoura Khoshgoeian*
    Background and purpose

    Thalassemia is a common disorder in Iran and the world. The progress in the field of diagnosis and treatment of thalassemia made these people able to live for a longer period. In these patients, frequent blood transfusions are associated with numerous complications such as depression, anxiety, stress, etc. These problems are associated with a decrease in the quality of life. Therefore, this study was carried out to investigate and compare the quality of life in beta-thalassemia major patients with and without blood transfusion.

    Materials and methods

    In this study, which was cross-sectional and descriptive-analytical in nature, a total of 170 patients with thalassemia major, aged 18-60, who were referred to the Thalassemia Center of Bo Ali Sina Hospital in Sari during the summer of 2014, were examined. The study was conducted with the ethical code IR.MAZUMS.REC.1402.18665 of Mazandaran University of Medical Sciences. According to the inclusion criteria, education level, and age range of the studied population, 116 patients out of 170 thalassemia major patients were studied. Considering that the number of thalassemia major patients with and without blood transfusions referring to the thalassemia center of Bo Ali Sina Hospital in Sari is almost equal, out of 116 patients with inclusion criteria, 58 patients are treated with periodic blood transfusions and 58 patients are under control without the need for transfusions. Blood was studied. Thalassemia patients are treated with blood transfusion every 15-30 days for injection and patients who do not need blood transfusion every 1-3 months to the thalassemia center for control. SF 36 standard questionnaire was used to check the quality of life. The reliability and validity of the Persian questionnaire were reported with Cronbach's alpha coefficient of 0.77 to 0.90 and vitality scale of 0.65. To analyze the variables, frequency indices, percentages, independent t-test, and chi-square test were used.

    Results

    Among the thalassemia major patients studied, 52 (44.8%) were male and 64 (55.1%) were female. The average age in the group with and without blood transfusion was 34.75±8.35 and 39.33±8.18 years, respectively. There was no statistically significant difference in the average age between the two groups (P=0.128). There was no significant difference in the marital status, occupation, and level of education between the patients with and without thalassemia major injection. Among the investigated clinical complications, diabetes was significantly higher in the blood transfusion group (P=0.001). From the average coefficients of the eight indices of the SF 36 test, the subscale of general health (GH) was significantly better in patients with blood transfusion with a mean and standard deviation of 55.79±19.20 than in the non-injection group, 44.05±21.59 (P=0.002).

    Conclusion

    It is suggested that in patients with thalassemia, especially thalassemia major, with or without blood transfusion, like other periodical control measures and medical treatment, evaluation of general health and quality of life should be carried out at regular intervals, to improve the quality of life of these patients, timely psychological or psychiatric interventions to be done at the required time.

    Keywords: quality of life, thalassemia major, blood transfusion, general health, SF 36 questionnaire}
  • جواد عظیم زاده، مریم نظام زاده*، فاطمه کلروزی، امیر حسین پیشگویی
    مقدمه

    سلامتی به صورت رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی و عدم وجود بیماری و معلولیت تعریف می شود. تخمین به موقع وضعیت سلامت و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه مخصوصا در بین نیروهای نظامی، صدمات و آسیب های سلامت را کاهش داده و عوارض را به حداقل می رساند. هدف این مطالعه مروری بر مطالعات انجام شده در مورد وضعیت سلامت عمومی نیروهای نظامی در کشورهای مختلف جهان می باشد.

    مواد وروش ها

    در این مطالعه مروری، مقالات منتشر شده بین سال های 1378-1399(2020-2000) مورد بررسی قرار گرفت. جستجوی الکترونیک به دو زبان فارسی و انگلیسی با استفاده از کلید واژه های فارسی و انگلیسی سلامت عمومی، سلامت روان و نیروی نظامی (General health, mental health, Military force) در پایگاه های SID، Magiran، Iran Medex، PubMed, Scopus, Ovid, Science Direct, Elsevier, ProQuest انجام و تعداد 48 مقاله استخراج گردید.

    یافته ها

    بر اساس مطالعات صورت گرفته وضعیت سلامت عمومی و مخصوصا سلامت روان در سربازان و نیروهای نظامی مورد توجه بوده است. در اکثر مطالعات سلامت عمومی این گروه پایین بوده و به نسبت جمعیت معمولی، مشکلات مربوط به سلامتی (روانی و جسمی) بیشتری داشتند.

    بحث و نتیجه گیری

    از آنجا که نیروهای نظامی برحسب موقعیت شغلی و وظیفه ای که بر عهده دارند، در معرض از دست دادن سلامت خود می باشند، لذا کسب اطلاعات در زمینه سلامت جسمی و روانی برای ایشان، اهمیت بسزایی داشته و این امر مستلزم برگزاری کارگاه های مشاوره، غربالگری و مداخلات آموزشی در جهت رفع مشکلات احتمالی و اتخاذ تدابیر مناسب جهت ارتقای سلامت آنها می باشد.

    کلید واژگان: سلامت عمومی, سلامت روان, نیروی نظامی}
    *J.Azimzadeh, M.Nezamzadeh, F.Kalroozi, SAH.Pishgooie
    Introduction

    Timely assessment of health status and the adoption of preventive measures, especially among the military, reduce health injuries and minimize complications. Accordingly, the present study was conducted to determine the general health status of military forces in different countries of the world.

    Material and methods

    In this review study, articles published between (2005-2020) were reviewed. In order to obtain relevant scientific documentation, the references were searched in credible databases. Persian and English databases, including Academic Database of Academic Jihad (SID)), Magiran Database, Iranian Medical Science Database (IranMedex), PubMed, Google Scholar, Scopus, ProQuest, Ovid, Science Direct and Elsevier were searched. The selected keywords used in the search strategies, after examination in MeSH, were “General health”, “mental health” and “Military force”, finally 48 articles were included.

    Results

    Studies have shown that the state of general health, especially mental health in soldiers and military forces has been considered. In most studies, this group general health was low and had more health problems (mental and physical) than the general population. Discussion and

    conclusion

    Since military forces are at risk of losing their health according to their job position and duties, therefore, obtaining information on physical and mental health is very important for them, and this requires educational interventions, counseling and workshops. 

    Keywords: General health, Military force, Mental health}
  • Mohammadhassan Novin, Saba Shokri, Fatemeh Eslamdoust-Siahestalkhi, Ali Pourramzani *
    Background

    The risk of substance use is increasing among university students, especially medical students. This study aimed to investigate the frequency of smoking, alcohol consumption, and substance use and its relationship with general health indicators among the students of Guilan University of Medical Sciences (GUMS) in 2020. The differences in the frequency of substance use were also investigated from 2005.

    Methods

    This was a cross-sectional analytical study conducted on 406 students of GUMS, Iran, in 2020. The data were collected through three online questionnaires including a demographic questionnaire, the Alcohol, Smoking, and Substance Involvement Screening Test (ASSIST), and the General Health Questionnaire (GHQ). The data were entered into SPSS software version 22 and analyzed using Chi-square, Fisher’s Exact tests, and logistic regression at a significance level of 0.05.

    Findings

    In this study, 53.9% of the participants were female, 46.1% were male, and 54.4% of them experienced using substances in their lifetime. The highest prevalence of use was in consumers of tobacco (46.8%), alcoholic beverages (34.7%), and cannabinoid compounds (19%). Besides, 48.5% of the participants were suspected of having some degree of psychiatric disorders, among which depression (11.6%) and anxiety (8.4%) were the most common. Moreover, substance use during students’ lifetime had a statistically significant association with anxiety, depression, and mental health.

    Conclusion

    The results of this study showed the prevalence of smoking, alcohol consumption, and substance use among the students of GUMS is worrying. The relationship between consumption and consumer’s health indicators highlights the necessity ofintervention and purposeful planning by policymakers in this field.

    Keywords: Medical students, Substance, Alcohol, smoking, General health}
  • مهدیه حیدریان، فرحناز محمدی شاهبلاغی*، شمعانه محمدی، نسیم صادقی، مهدی نوروزی، نازیلا وثوقی
    اهداف

    اختلالات خواب از رایج ترین مشکلات سالمندان به شمار می رود. تجسم هدایت شده جزء درمان های غیردارویی است که می تواند در درمان این مشکلات و ارتقای سطح سلامت سالمندان تاثیرگذار باشد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تجسم هدایت شده بر کیفیت خواب و سلامت عمومی سالمندان مبتلا به مشکلات خواب است.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر از نوع مداخله ای با گروه آزمایش و کنترل بود که در سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان اردبیل در سال 1400 انجام شد. نمونه پژوهش شامل 70 نفر بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد و دارای معیارهای ورود به مطالعه ازجمله سن بالای 60 بودند و به طور تصادفی پس از کسب رضایت آگاهانه در دو گروه آزمایش (35 نفر) و کنترل (35 نفر) قرار گرفتند. از پرسش نامه های کیفیت خواب پیتزبورگ و سلامت عمومی گلدبرگ قبل از مداخله و پس از پایان مداخله، جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. گروه کنترل مراقبت معمول و گروه آزماش فایل صوتی تجسم هدایت شده را دریافت کردند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS  نسخه 22 استفاده شد.

    یافته ها

    تفاوت معناداری بین میانگین کیفیت خواب و سلامت عمومی در گروه آزمایش و کنترل قبل از اجرای مداخله مشاهده نشد (0/05<P)، درحالی که در 2 گروه پس از اجرای مداخله تفاوت آمار معناداری بین میانگین نمرات کیفیت خواب (0/001≥P) و سلامت عمومی (0/05≥P) (جزء حیطه علایم افسردگی و کنش اجتماعی) دیده شد. 

    نتیجه گیری

    تجسم هدایت شده در بهبود کیفیت خواب و سلامت عمومی سالمندان مبتلا به مشکلات خواب موثر است و می تواند به عنوان یک مداخله پرستاری و سلامت محور موثر غیر دارویی مورد استفاده قرار بگیرد.

    کلید واژگان: کیفیت خواب, سلامت عمومی, سالمند, تجسم هدایت شده}
    Mahdieh Heidarian, Farahnaz Mohammadi Shahbalaghi*, Shamaneh Mohammadi, Nasim Sadeghi Mahalli, Mehdi Noroozi, Nazila Vosoghi
    Objectives

    Sleep disorders are among the most common problems in the elderly. Guided imagery is a non-pharmacological treatment that can be effective in treating these problems and improving the health of the elderly. This study aims to determine the effect of guided imagery therapy on sleep quality and general health of older adults suffering from sleep disorders.

    Methods & Materials

    This is an interventional study on 70 older adults aged >60 years referred to a health center in Ardabil, Iran in 2021. They were selected using a convenience sampling method and were randomly allocated to the intervention (n=35) and control (n=35) groups after obtaining informed consent. The Pittsburgh sleep quality index (PSQI) and Goldberg’s general health questionnaire (GHQ) were used before and after the intervention for data collection. The control group received the routine care, while the intervention group received the guided imagery therapy as well by listening to an audio file. Data analysis was done in SPSS software, version 22.

    Results

    There was no significant difference in the mean score of PSQI and GHQ between the two groups before the intervention (P>0.05). However, a significant difference was observed in sleep quality (P≤0.001) and general health (except for severe depression and social dysfunction domains) after the intervention (P≤0.05).

    Conclusion

    Guided imagery is efficient in improving sleep quality and general health of the elderly with sleep disorders and can be used as a non-pharmacological nursing intervention.

    Keywords: Sleep quality, General health, Guided imagery, Aged introduction}
  • الهه دقیق بین*، اکرم اسفلانی
    مقدمه و هدف

    با شیوع اپیدمی کووید- 19 نظام آموشی تحت الشعاع قرار گرفت و آموزش الکترونیکی جای خود را به روش سنتی داد. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط امتحان مجازی با اضطراب و سلامت عمومی دانشجویان مامایی بود.

    مواد و روش‏ها: 

    این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش سرشماری بر روی کلیه دانشجویان کارشناسی مامایی در سال تحصیلی1400-1399با استفاده از پرسشنامه سه بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب امتحان و پرسشنامه سلامت عمومی انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از google form انجام و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد.

    یافته‏ ها:

     میانگین نمره کل اضطراب دانشجویان 36/ 13± 51/71 با دامنه 97-29 بود که نشان می دهد اضطراب دانشجویان در حد متوسط تا زیاد می باشد. بین میزان اضطراب و عواملی مانند تحصیلات پدر و مادر، تاهل، علاقه به رشته تحصیلی تفاوت معنی داری وجود نداشت اما بین میزان اضطراب با شغل پدر تفاوت آماری معنی داری وجود داشت. میانگین نمره کل سلامت عمومی دانشجویان 5/14 ± 84/28 بود. بین نمره کل اضطراب و سلامت عمومی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.

    نتیجه‏ گیری:

    یافته های مطالعه حاضر بیانگر ارتباط آزمون های مجازی با اضطراب دانشجویان مامایی بود و این اضطراب بر سلامت عمومی دانشجویان موثر است. با توجه به میزان اضطراب ناشی از امتحانات مجازی و تاثیر آن بر سلامت عمومی لازم است تمهیدات لازم در این زمینه انجام گیرد تا بتوان امتحانات مجازی را به عنوان یک شیوه ایمن ارزشیابی بکار گرفت.

    کلید واژگان: اضطراب, امتحان مجازی, کووید 19, سلامت عمومی}
    Elahe Daghighbin *, Akram Esfalany

    Background & Goals: 

    With the spread of the COVID-19 epidemic, the fields of Iranian society, including the educational system, were overshadowed, and electronic education gave way to the traditional method, and evaluation in virtual space was raised as an important discussion in education and evaluation. The purpose of this research is to determine the level of anxiety caused by students' virtual exams.

    Materials and methods

    This descriptive-analytical study was conducted on undergraduate midwifery students in the academic year of 2020- 2021 using a three-part questionnaire including demographic information, an exam Anxiety questionnaire, and a General Health questionnaire., standard deviation, and relative and absolute frequency of the data, and the research data were analyzed using central indices, dispersion, one-way analysis of variance, and Spearman's correlation coefficient.

    Results

    The average score of students' anxiety was 71.51±13.36 with a range of 29-97, which shows that students' anxiety is moderate to high. The average score of students' general health was 28.84 ± 14.5. The results showed that there was a direct and significant relationship between the total score of anxiety and general health (p<0.0001 and r=0.487).

    Conclusion

    In general, the findings of the present study showed the effect of virtual exams on the anxiety of midwifery students of the Islamic Azad University of Neyshabur, and this anxiety is effective on the general health of students. It is necessary to take necessary measures in this field so that virtual exams can be used as a safe method of evaluation.

    Keywords: Anxiety, Virtual exam, COVID 19, General Health}
  • زهرا ایزانلو*، میثاق حسینی کشتان، فرحناز امیرشقاقی
    مقدمه و اهداف

    تغییرات شدید در زندگی روزانه ناشی از بحران همه گیری کووید-19، خطر احتمالی اختلالات روانی را میان زنان باردار افزایش داده است. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت سلامت عمومی زنان باردار و ارتباط آن با سطح فعالیت بدنی آن ها بود. 

    مواد و روش ها

    روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را زنان باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی و مراقبتی شهرستان بجنورد تشکیل می دادند. نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد که با در نظر گرفتن معیارهای ورود، 55 زن باردار به عنوان نمونه آماری انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسش نامه سلامت عمومی و پرسش نامه فعالیت بدنی دوران بارداری بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

    یافته ها

    میانگین نمرات به دست آمده برای خرده مقیاس های علایم اختلال جسمانی، علایم افسردگی، علایم اختلال کنش اجتماعی و علایم اضطراب و اختلال خواب به ترتیب 11/90، 11/91، 12/97و 16/49 بود که نشان داد نمونه های پژوهش در بسیاری از حوزه های سلامت روان در معرض آسیب قرار داشتند. بین وضعیت سلامت عمومی و سطح فعالیت بدنی زنان باردار ارتباط مثبت و معناداری برابر با (0/54) مشاهده شد (0/00=P). با بررسی رابطه فعالیت بدنی با ابعاد 4 گانه سلامت عمومی نتایج نشان داد فعالیت بدنی با بعد علایم اختلال جسمانی ارتباط منفی و معنادار برابر با (0/61-) و با بعد علایم افسردگی نیز ارتباط منفی و معنادار برابر با (0/33-) داشت. بعد علایم اضطراب و اختلال خواب و بعد علایم اختلال کنش اجتماعی با فعالیت بدنی ارتباط معناداری نداشتند.

    نتیجه گیری

    پیشنهاد می شود زنان باردار به فعال ماندن و انجام فعالیت بدنی به عنوان راهبردی در تعدیل اثرات روانی در طی همه گیری کووید-19 و قرنطینگی بپردازند.

    کلید واژگان: کووید-19, بارداری, فعالیت بدنی, سلامت عمومی, زنان}
    Zahra Izanloo *, Misaq Hosseini Keshtan, Farahnaz Amirshaghaghi
    Background and Aims

    Major changes to lifestyle due to the COVID-19 pandemic increased the potential risk of psychological disorders among pregnant women. This study aims to investigate the general health status of pregnant women in Bojnord, Iran, and assess its relationship with their physical activity level.

    Methods

    This is a descriptive-correlational study. The statistical population consists of all pregnant women referred to prenatal care centers in Bojnord city, of whom 55 were selected as the study samples. The instruments were the pregnancy physical activity questionnaire and the 28-item general health questionnaire (GHQ-28). Spearman correlation test was used to analyze the correlation between the two variables.

    Results

    The mean scores for the GHQ-28 subscales of somatic symptoms, severe depression, social dysfunction, and anxiety/insomnia were 11.90, 11.91, 12.97, and 16.49, respectively. There was a significant positive correlation between general health status and level of physical activity (r=0.54; P<0.001). Regarding the four dimensions of GHQ-28, the results showed that physical activity had a negative and significant relationship with somatic symptoms (r=-0.61) and severe depression (r=-0.33), but it had no significant relationship with anxiety/insomnia and social dysfunction.

    Conclusion

    Pregnant women in Bojnord, Iran, are at risk of problems in several domains of general health during the COVID-19 pandemic. It is recommended that they stay active or engage in physical activity to regulate the psychological effects of the pandemic and quarantine.

    Keywords: COVID-19, pregnancy, physical activity, General health, women}
  • Maryam Radmehr, Sedigheh Esmaeili *, Meysam Sanjari
    Introduction
    Due to the increasing number of live kidney transplant donors, there is a demand for more comprehensive care programs to promote health and reduce complications of surgery and organ harvesting. The aim of this study was to investigate the impact of the continuous care model on the general health of kidney donors.
    Methods
    In the quasi-randomized controlled trial study, 55 kidney donors participated from three kidney transplant centers in Isfahan, Tehran, and Shiraz in 2019-2020. Samples were selected by the convenience sampling methods and then randomly divided into experimental (n=25) or control (n=30) groups. The data collection tool included a demographic information questionnaire and Goldberg general health questionnaire. The continuous care model was implemented for the experimental group and the control group received routine interventions. Data analysis was undertaken by Man-Whitney as well as Wilcoxon rank sum tests to compare mean difference between scores before and after the interventions. Significance level was defined 0.5 in this research. Statistical calculations were performed by SPSS (Version 22).
    Results
    According to the outcomes of the study, from 55 participants, 20 were women (36.34%) and 35 men (63.66%).Majority of the participants aged 29-38 , and financial problems were the leading reason of donation in most cases( 8/81).the mean of the general health score had no significant difference before intervention in the two groups of experimental and control (45.16 vs 45.73, P=0.898). Yet, Mann-Whitney test showed a significant increase in the general health of the experimental group than the control group (19.40 vs 42.97, P < .001).
    Conclusions
    Continuous care model has the potential as a management strategy for increasing the general health of kidney donors. Therefore, it is recommended to use this care model for donors who are often unable to spend additional costs to improve the quality of their health.
    Keywords: continuous care model, General Health, kidney transplantation}
  • Pegah Mohaghegh*, Fatemeh Mofidi, Mehran Shayganfard
    Background and aims

    The present study examined the general health status following the COVID-19 pandemic and relevant parameters among internship and externship medical students.

    Methods

    In this cross-sectional study, 400 externship and internship medical students at Arak University of Medical Sciences in 2021 were recruited, to whom the 28-item general health questionnaire developed by Goldberg was administered. In the questionnaire, 23 is considered the cut-off point, and higher scores indicate worse general health. The data were statistically analyzed using SPSS version 23.0.

    Results

    The mean general health score was 25.24 ± 9.71, and the prevalence of general health disorders was 51%. The results represented no significant difference between the externship and internship students concerning the total general health score and subscales of somatic symptoms, anxiety and insomnia, and social dysfunction. However, interns had a significantly higher depression score compared to externs (P = 0.029). Age, gender, marital status, history of COVID-19, and residence status were not statistically significantly related to the general health score.

    Conclusion

    More than half of the interns and externs at Arak University of Medical Sciences developed general health disorders during the COVID-19 outbreak. The results revealed no significant relationship between the total score of general health and gender, age, marital, residence, and COVID-19 status. 

    Keywords: General health, Medical students, COVID-19}
  • محمدحسین محمودی، حاجی امید کلته*، سیاوش اعتمادی نژاد، ابوالفضل حسین نتاج، احسان سمائی
    سابقه و هدف

    افزایش سن نیروی کار یکی از مشکلاتی است که منجر به کاهش توانایی کار شاغلین شده است. هدف این مطالعه ارزیابی توانایی کار درک شده و ارتباط آن با خستگی، سلامت عمومی و ذهنی در کارگران صنعتی است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی 350 نفر از شاغلین صنایع مختلف شهر زاهدان شرکت کردند. داده ها با استفاده از آیتم اول پرسشنامه شاخص توانایی کار تحت عنوان امتیاز توانایی کار (WAS)، مقیاس ارزیابی خستگی و مقیاس های سلامت عمومی و سلامت ذهنی پرسشنامه کپنهاگن جمع آوری گردید. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد.

    یافته ها

    میانگین نمره توانایی کار درک شده 1/59±4/76 بود که در سطح ضعیف طبقه بندی می شود. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون خطی چندگانه متغیرهای خستگی، سلامت عمومی و سلامت ذهنی تاثیر معنی دار بر روی توانایی کار درک شده داشتند که دراین بین قوی ترین ارتباط مربوط به خستگی بود (0/324- =β و 0/001>P). نتایج مطالعه ارتباطی بین نمایه توده بدنی و توانایی کار درک شده نشان نداد (0/021- =β و 0/05<P).

    نتیجه گیری

    مطابق یافته های پژوهش توانایی کار درک شده در سطح ضعیف قرار داشت. متغیرهای خستگی و سلامت عمومی بیشترین تاثیر را بر روی توانایی کار درک شده داشتند. پیشنهاد می شود مطالعاتی در راستای شناسایی سایر عوامل موثر بر توانایی کار طراحی و اجرا شود.

    کلید واژگان: توانایی کار, خستگی, سلامت عمومی, سلامت ذهنی}
    Mohammadhosein Mahmoodi, Haji Omid Kalteh*, Siavash Etemadinezhad, Abolfazl Hosseinnataj, Ehsan Samaei
    Background and Objective

    Workforce aging is one of the problems that has led to a decrease in their working ability. The aim of this study is to evaluate the perceived work ability and its association with fatigue and general and mental health in industrial workers.

    Materials and Methods

    A total of 350 people working in various industries of Zahedan city participated in this cross-sectional study. The data were collected using the first item of the work ability index questionnaire known as work ability score (WAS), the fatigue assessment scale, and the general and mental health scales of the Copenhagen questionnaire. Pearson correlation and multiple linear regression were used to analyze the data. The data were analyzed using SPSS24 software.

    Results

    The mean score of the WAS among studied subjects was 4.76±1.59, which is categorized as a poor level. According to the results of multiple linear regression analysis, fatigue, general health, and mental health had a significant effect on perceived work ability, among which the strongest relationship was related to fatigue (β= -0.324 and P<0.001). The results of the study did not show a relationship between body mass index and perceived work ability (β=-0.021 and P<0.05).

    Conclusion

    According to the findings of the research, the perceived work ability was at a poor level. Fatigue and general health had the greatest effect on perceived work ability. It is suggested to design and implement studies in order to identify other factors affecting work ability.

    Keywords: Work ability, fatigue, general health, mental health}
  • علی روحانی*، عباس عسکری ندوشن، گلنوش دخیل عباسی، علیرضا زارعی محمود آبادی
    مقدمه

    کار عاطفی به عنوان یکی از مولفه های مهم محیط های کاری شناخته می شود که در آن کارکنان بایستی از راهبردهای گوناگون برای مدیریت و کنترل احساسات در تعامل با ارباب رجوع استفاده کنند.یکی از مولفه های مهم اثرگذار بر کار عاطفی، سلامت عمومی کارکنان است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه سلامت عمومی و کارعاطفی در بین پرستاران بیمارستان های دولتی و خصوصی کشور انجام شد.

    روش بررسی

    داده های پژوهش از روش پیمایش و به صورت مقطعی جمع آوری شد. جامعه پژوهش 480 نفر از پرستاران بیمارستان های خصوصی و دولتی کل کشور بودند که به روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل یافته‏های تحقیق، با استفاده از نرم افزار22SPSS  و به کمک آزمون های آماری دومتغیره و چند متغیره انجام گردید.

    یافته‏ ها: 

    نتایج نشان داد متغیرهای مستقل تحقیق شامل بی خوابی، تحت فشار بودن، احساس ناراحتی و افسردگی، خوشحالی وخوش بینی تاثیرمعنی دار بر متغیر وابسته داشته اند که از این میان متغیراحساس ناراحتی و افسردگی با بتای (178/0) و سطح معناداری (002/0) بیشترین تاثیر را بر روی متغیر کارعاطفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که متغیرهای مستقل، 17درصد از واریانس متغیروابسته را تبیین کرده اند.

    نتیجه گیری

    بهبود و ارتقاء سلامت عمومی پرستاران باعث افزایش مهارت آنها در کارعاطفی می شود که به آنها در شکل گیری روابط موفق انسانی و ایجاد روابط موثر درمانی با بیماران کمک شایانی می کند.در همین راستا پیشنهاد می شود تمهیدات لازم برای حفظ و ارتقای سلامت عمومی پرستاران از قبیل معاینات و مشاوره های منظم و برگزاری جلسات متعدد برای افزایش روحیه و انگیزه کاری و تقویت باورهای فکری و ارزشی، استفاده از برنامه های مفرح ورزشی، فرهنگی و مذهبی همراه با اعطای امتیازات ویژه مالی و غیرمالی صورت گیرد.

    کلید واژگان: کارعاطفی, سلامت عمومی, پرستاران, مدیریت عواطف}
    Ali Ruhani*, Abbas Askari Nodoushan, Golnoosh Dakhil Abbasi, Alireza Zarei Mahmudabadi
    Introduction

    Emotional labor is known as one of the important components of work environments in which employees must use various strategies to manage and control emotions in interaction with clients. One of the important components affecting emotional labor is the general health of employees. This study aimed to investigate the relationship between general health and emotional labor among nurses in public and private hospitals of the country.

    Methods

    The study data were collected through a cross-sectional survey method. The research population was 480 nurses from private and public hospitals of the whole country, who were selected by non-random sampling method. The analysis of research findings was done using SPSS 22 software using bivariate and multivariate statistical tests.

    Results

    The results showed that the independent research variables, including insomnia, being under pressure, feeling of discomfort and depression, happiness and optimism, had a significant effect on the dependent variable. The variable of feeling of discomfort and depression with beta 0/178 and significance level of 0/002 had the greatest effect on the emotional labor variable. The results of the regression analysis showed that the independent variables explained 17% of the variance of the dependent variable.

    Conclusion

    Improving and promoting the general health of nurses increases their skills in emotional labor, which helps them in forming successful human relationships and creating effective therapeutic relationships with patients. In this regard, it is suggested to take the necessary measures to maintain and improve the general health of nurses, such as regular examinations and consultations and holding numerous meetings to increase morale and work motivation and strengthen intellectual and value beliefs, using  fun sports, cultural, and religious programs along with granting special financial and non-financial privileges.

    Keywords: General Health, Emotional Regulation, Nurses, Emotional Labor}
  • میرحسین آقایی، وحید آقاجعفرپور*، سعید مهری
    مقدمه

    یکی از رسالت های مهم آموزش پرستاری، سلامت عمومی دانشجویان است که با شیوع کووید 19 نظام آموزشی در تمامی سطوح با مشکلات متعددی روبرو شده است. مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت سلامت عمومی دانشجویان پرستاری در آموزش مجازی حین پاندمی کرونا انجام شد.

    روش کار

    در این مطالعه مقطعی، تعداد 220 نفر از دانشجویان پرستاری مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل  به روش نمونه گیری تصادفی از نوع طبقه ای در زمستان سال 1400 وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ای که  شامل  دو بخش مشخصات دموگرافیک دانشجو و پرسش نامه استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) بود جمع آوری گردید برای تحلیل داده ها از نسخه 26 نرم افزار SPSS و آزمون های آمار توصیفی ، ضریب همبستگی پیرسون، ANOVA و  t-test استفاده شد. آزمون ها با درنظرگرفتن سطح اطمینان 95 درصد انجام شدند.

    یافته ها

    میانگین نمره کل سلامت عمومی 7/11±1/20 به دست آمد که 77 نفر (35%) از دانشجویان مشکوک به اختلال در سلامت عمومی بودند و میانگین خرده آزمون های جسمانی01/3 ± 41/4  ، اضطراب 88/3 ± 28/5 ، عملکرد اجتماعی 36/3±90/6 و افسردگی 88/3 ± 55/3 به دست آمد.آزمون آماری، رابطه معنی داری بین سن و بعد جسمانی نشان داد  (05/0<P). اختلاف آماری معنی داری بین میانگین خرده آزمون های جسمانی، اضطراب و نمره کل سلامت عمومی با نوع جنسیت (دختر و پسر) بدست آمد (05/0<P).

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته ها، سلامت عمومی دانشجویان در این دوره به میزان قابل توجهی علی الخصوص در بعد عملکرد اجتماعی نیازمند توجه ویژه می باشد این شرایط بحرانی تاثیرات منفی بر بعد سلامت عمومی به ویژه دختران طبق مطالعه حاضر داشته که توجه ویژه به سلامت عمومی دانشجویان دختر را در پاندمی های مشابه آینده می طلبد.

    کلید واژگان: آموزش مجازی, دانشجویان پرستاری, سلامت عمومی, کووید 19}
    MirHossein Aghaei, Vahid Aghajafarpour*, Saeid Mehri
    Introduction

    One of the important missions of nursing education is the general health of students, which has faced many problems with the spread of Covid-19 in the educational system at all levels. The current study aimed to investigating the general health status of nursing students in virtual education during the corona pandemic.

    Methods

    During this cross-sectional study, 220 undergraduate nursing students of Ardabil University of Medical Sciences were included by stratified random sampling method in the winter of 1400. The data was collected using a questionnaire that had two parts of the student's demographic profile and the Goldberg General Health Standard Questionnaire (GHQ-28). To analyze the data, SPSS software version 26 and descriptive statistics tests, Pearson's correlation coefficient, ANOVA, and t-test were used to analyze the data. The tests were performed considering the confidence level of 95%.

    Results

    The average overall score of general health was 20.1±11.7 and 77 (35%) of the students were suspected of having disorders in general health, and the average of physical subtests was 4.41±3.01, anxiety was 5.28 ± 3.88, social function was 6.90 ± 3.36 and depression was 3.55 ± 3.88. The statistical test showed a significant relationship between age and physical dimensions (P < 0.05). The statistically significant difference was found between the mean of physical sub-tests, anxiety, and total general health score with the type of gender (girl and boy) (P<0.05).

    Conclusions

    According to the findings, the general health of students in this period requires special attention to a significant extent, especially in the dimension of social performance. These critical conditions have had negative effects on the dimension of public health, especially girls, according to the present study, which requires special attention to the general health of female students in similar pandemics in the future.

    Keywords: Virtual education, Nursing Students, General health, Covid-19}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال