کیفیت زندگی زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان ایذه (سال 1389)

دوره بارداری اغلب یک دوره پراسترس همراه با تغییرات فیزیولوژیکی و روانی برای زنان به حساب می آید. این تغییرات در بسیاری از زنان می تواند باعث کاهش کیفیت زندگی شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان ایذه انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بر روی 300 نفر از زنان بارداری که جهت انجام مراقبت های دوران بارداری در سال 1389 به مراکز بهداشت شهرستان ایذه مراجعه کرده بودند، انجام شد. ابزارهای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی و فرم کوتاه (sf-36) بودند که به شیوه مصاحبه تکمیل گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آمار توصیفی و تست های تی، کای اسکور و آنووا در سطح معنادار 5 درصد آنالیز شد.
میانگین امتیاز کسب شده کیفیت زندگی زنان باردار 3/17±9/62 بود. بیشترین امتیاز کسب شده کیفیت زندگی در بعد عملکرد اجتماعی (8/21±2/82) و کم ترین امتیازها مربوط به ابعاد احساس نشاط (7/18±6/50) و محدودیت عملکرد ناشی از مشکلات جسمانی (7/42±4/51) بود. بین میانگین امتیاز کیفیت زندگی و سن زنان، سن بارداری، تعداد بارداری، میزان تحصیلات و محل سکونت رابطه معناداری یافت نشد. امتیاز کیفیت زندگی در بارداری های خواسته با اختلاف معناداری بیش از بارداری های ناخواسته بود (002/0=P).
برنامه ریزی برای ارتقای ابعاد مختلف کیفیت زندگی در دوران بارداری به خصوص در بعد احساس نشاط و عوامل تاثیرگذار بر آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است.