روش شناسی علم آگوستینی

الوین پلنتینگا ظاهر بعضی باورهای دینی را با برخی یافته های علم امروزی متعارض می یابد، بنابراین پیشنهاد می کند برای آنکه هم علم بتواند اشتباهات تفسیری ما را از متون دینی تصحیح کند و هم دین راهنمای علم در پرهیز از یکی انگاشتن نظریه های علمی با حقیقت شود، باید به علمی روی بیاوریم که از هر آنچه می دانیم در آن بهره ببریم: خواه آموزه ها و باورهای دینی، خواه داده های تجربی و یافته-های علمی. در این مسیر، یکی از مفروضات علم موجود مانع تحقق چنین علمی است: طبیعت گروی روش شناختی قید روش شناختی ای است که دانشمندان را ملزم می سازد در چارچوب مفاهیم، شواهد و تبیین های طبیعی نظریه پردازی کنند. به علاوه، بسیاری از علوم (غالبا علوم انسانی) نیازمند تعاریف و مفاهیم هنجارینی هستند که نظام ارزشی دین می تواند آنها را تامین کند. به عقیده پلنتینگا، می توان با کنار هم قرار دادن یافته های علمی و باورهای دینی (اعم از باورهای واقعا پایه و قرائن هرمنوتیکی)، به همراه طرد طبیعت گروی روش شناختی و استفاده از مفاهیم و تعاریف هنجارین دینی، علم آگوستینی را پایه گذارد.