مقایسه اثرات ضد میکروبی غلظت های مختلف عصاره های الکلی رزماری (Rosmarinus officinalis)، علف چای (Hypericum Perforatum) و کاجیره (Carthamus Tinctorius) بر مراحل مختلف رشد باکتری اشرشیا کولی O157

با توجه به کمترین اثرات جانبی گیاهان دارویی و کاربردهای مختلف آنها در زمینه های درمانی، گیاهان مختلفی از جهت خواص ضدباکتریایی مورد بررسی قرار گرفته اند. در این تحقیق تاثیر عصاره الکلی سه گیاه رزماری، علف چای و کاجیره بر مراحل رشد سویه NCTC 1290 E.coli O157 بررسی شده است. این سویه باکتریایی جزء خطرناک ترین میکروارگانیسم های بیماری زای دستگاه گوارش می باشد.
در این پژوهش آزمایشگاهی، برگ و سرشاخه های گلدار خشک شده گیاه رزماری، گیاه علف چای و گیاه کاجیره برای تهیه غلظت های مختلف عصاره الکلی گیاهی (2/0، 3/0 و 4/0 گرم در میلی لیتر) مورد استفاده قرار گرفتند. برای بررسی اثرات ضدباکتریایی این عصاره های الکلی از روش چاهک پلیت و اسپکتروفوتومتری استفاده شده است. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از برنامه آنالیز واریانس (ANOVA) انجام شد.
در سه ساعت اولیه در هر سه غلظت (2/0، 3/0 و 4/0 گرم در میلی لیتر) مشاهده شد باکتری اشرشیاکلی O157 در حضور عصاره الکلی گیاه رزماری رشد کمتری نسبت به دو گیاه دیگر داشته است و در این میان کمترین اثر مربوط به عصاره الکلی گیاه علف چای می باشد. از ساعت سوم به بعد، این تغییرات حالت معکوس پیدا می کنند و کاهش رشد باکتری O157 در حضور عصاره الکلی علف چای بیشتر از دیگر عصاره ها می باشد.
با مقایسه منحنی های رشد می توان نتیجه گرفت، عصاره گیاه رزماری بیشترین اثرات کاهشی را در روند رشد باکتری O157 داشته است. عصاره های الکلی علف چای و کاجیره اثرات کاهشی قابل ملاحظه ای بر مراحل رشد باکتری O157 نداشته است. بررسی اثرات عصاره های گیاهی بر منحنی رشد باکتری می تواند در خصوص استفاده از این مواد در مبارزه با باکتری های بیماری زا در مراحل مختلف ایجاد بیماری درک مناسبی را ایجاد کند.