الگوی ایمونوفنوتایپینگ لوسمی لنفوسیتی حاد بزرگسالان و ارتباط آن با پاسخ اولیه یا القایی

لوسمی لنفوبلاستی حاد(ALL)، با میزان بالای مرگ و میر در بزرگسالان همراه است در حالی که میزان درمان این بیماران تقریبا 40%-25% است. به منظور دستیابی به درمان های مناسب، تشخیص و افتراق آن ها از سایر زیرگروه های لوسمی مورد نیاز است. هدف اصلی از انجام این مطالعه، طبقه بندی زیرگروه های لوسمی لنفوبلاستی حاد با استفاده از روش فلوسیتومتری بود.
در یک مطالعه توصیفی، 134 نفر با تشخیص ALL از بیماران بستری در بخش هماتولوژی شهید قاضی طباطبایی از سال 1377 تا 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، 86 نفر از 134 بیمار، توسط فلوسیتومتری ارزیابی شدند. یافته ها توسط آزمون های کای دو و دقیق فیشر و نرم افزار 5/11 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
5/15٪ از بیماران در زیر گروه Pro-B cell ALL، 52٪ در Pre-B cell و سلول بالغ B-cell ALL و 32٪ در گروه سلول بالغ T-cell ALL قرار داشتند. 64٪ از بیماران مبتلا به B-cell پس از درمان القایی، بهبودی کامل به دست آوردند، در حالی که این درصد برای T-cell ALL 44% بود. بر اساس شاخص های مورد مطالعه، تشخیص افتراقی Pre-T cell ALL از سلول بالغ T-cell ALL امکان پذیر نبود و پاسخ به درمان، در گروه T-cell ALL نسبت به B-cell کمتر بود.
در این مطالعه فراوانی T-cell ALL بیشتر از آمار منظور شده در مراجع بود، با این حال لازم به ذکر است که T-cell Lymphoma با درجه بالا، از ALL متفاوت بود. هم چنین مدت زمان بهبودی و زنده ماندن در سلول B-cell ALL طولانی تر از T-cell ALL بود.