بررسی الگو های رفتاری یادگیری کارآفرینانه با رویکرد شایستگی

سازمانها برای افزایش عملکرد خود از طریق نوسازی راهبردی و ایجاد فرصتهای جدید پر مخاطره، به کارآفرینی روی می آورند. در این میان یادگیری سازمانی یک راه موثر برای نوسازی راهبردی محسوب می شود. اما چگونه فرصتهای پر مخاطره ایجاد می شوند و از یادگیری سازمانی چگونه میتوان به عنوان فرایندی برای تشخیص و عملی کردن فرصتهای جدید استفاده کرد. یادگیری سازمانی می تواند توانایی یک شرکت را برای تشخیص فرصت ها تقویت کند و کمک کند که این توانایی ها را به نحو موثری برای عملی کردن فرصت های جدید به کار گیرند. نوشته حاضر الگوی رفتاری جدیدی تحت عنوان یادگیری کارآفرینانه را با رویکردی جدید و تحت عنوان «شایستگی» متمایز در کارآفرینی مورد بررسی قرار می دهد. مرور ادبیات کارآفرینی با این رویکرد نشان داد که در این زمینه شش الگوی رفتاری یادگیری کارآفرینانه وجود دارد که عبارتند از: جستجوی فعال فرصت های یادگیری، یادگیری گزینشی و هدفمند، یادگیری عمیق، یادگیری پیوسته، بهبود وضعیت و انعکاس در تجربه و انتقال تجربه قبلی به تجربه جاری. یادگیری کارآفرینانه بیشتر مستلزم تجربه، مهارت، دانش و یا دارا بودن نسبت های مربوط به یادگیری است. البته نیازهای یک کارآفرین شایسته، سیستمی از الگوهای رفتاری یادگیری محسوب می شود. این الگوی یادگیری به مانند الگوهای دیگر از طریق آموزش قابل انتقال هستند.. با توجه به اهمیت کارآفرینی در توسعه جوامع و ضرورت بهبود مهارت های کارآفرینانه، در نوشته حاضر الگوی یادگیری کارآفرینانه تحت چهارچوب شایستگی مورد بررسی قرار گرفته و از این طریق الگوی های رفتاری کارآفرینانه جهت توسعه مورد مقایسه قرار می گیرند.