نظریه تحلیل گفتمان لاکلا و موف و نقد آن

نظریه تحلیل گفتمان لاکلا و موف درکتاب هژمونی و استراتژی سوسیالیستی ازجمله نظریات جدیدی است که با بسط نظریه معنایی متشکل از مجموعه ای از مفاهیم به هم مرتبط و ایجاد ساختاری نظامند از آنها توانسته به تبیین، تحلیل عملکرد پدیده های اجتماعی سیاسی و نیز ارتقای ظرفیت پیش بینی، پیش گویی و تحول آفرینی در جوامع دست یازد. تحلیل گفتمان در بعد نظریه معنایی ریشه در زبان شناسی ساختارگرای سوسوری و در جهت نظریه اجتماعی، نظریه ای ترکیبی است و ریشه در اندیشه های افرادی مانند دریدا، فوکو، مارکس و گرامشی دارد. با این حال، این نظریه کاستی هایی دارد ازجمله فقدان ابزار کارآمد زبانی برای تحلیل و تشریح منازعات معنایی. شناسایی تعریف گفتمان و ارائه مفاهیم، مبانی فلسفی هستی شناختی و معرفت شناختی آن و درنهایت طرح انتقادات وارد بر آن از چشم انداز حکمت اسلامی ازجمله اهداف این مقاله است.