باروری پس از مرگ: بررسی اخلاقی و حقوقی

باروری پس از مرگ همگام با رواج و گسترش روش های مصنوعی باروری به میان آمده است. در این روش افراد نسبت به انجماد گامت یا جنین خود برای باروری پس از مرگ اقدام می کنند. این روش موجد پرسش های اخلاقی و حقوقی متعدد است. در این راستا، آن چه اهمیت دارد حفظ کرامت ذاتی انسان و رعایت حقوق و منافع کودک است. بر این مبنا، در اخلاق، موضوع خودآیینی، رضایت و منافع کودک را همراه با آراء موافق و مخالف مطرح کرده و استدلال نموده ایم که هرگونه اقدام نسبت به گامت، پس از فوت، باید با ملاحظه ی خودآیینی متوفی و رضایت صریح یا ضمنی وی به استفاده از گامت پس از فوت محقق گردد. در ادامه ی مباحث، به وجوه حقوقی پرداخته ایم: مالکیت فرد بر گامت، نسب کودک متولد به این روش و ارث این نوع کودکان. به نظر می رسد سلطه ی غیرمالی بر اجزا، بافت ها و سلول های بدن، نسب اعتباری و توارث مشروط از جمله پاسخ های قابل دفاع در این ارتباط باشند. بی گمان، نظام حقوقی نمی تواند بدون توجه به پیشرفت و نوآوری های صورت گرفته در عرصه ی درمان ناباروری و دور از اقتضائات زمانه به این پرسش ها پاسخ گوید. لازمه ی چنین امری اتخاذ رویکردهای نوین، بر مبنای اصول موجه اخلاقی و حقوقی است. افزون بر این، ما را به کاستی ها و نواقص موجود در نظام حقوقی رهنمون خواهد شد.