اثرات دوگانه آتورواستاتین بر روی آنژیوژنز؛ پرولیفراسیون سلول های اپیدرمال و تومور زایی در پوست در مدل های حیوانی

پیش تحقیقات آزمایشگاهی زیادی نشان می دهند که استاتینها ممکن است اثرات ضد سرطانی داشته باشند درحالیکه برخی مطالعات دیگر از احتمال سرطانزا بودن آنها صحبت می کنند.
در مطالعه حاضر از مدل کیسه هوا برای بررسی آنژیوژنز و از استعمال موضعی روغن کروتون همراه با یا بدون دی متیل بنزآنتراسین (DMBA) بر پشت موشهای سوری سفید سوئیسی برای ارزیابی ایجاد تومور در پوست و بررسی تغییرات بافت شناختی و فراساختاری آن استفاده شده است.
آتورواستاتین بصورت خوراکی (10 میلی گرم/کیلوگرم/روز) باعث کاهش معنی دار (P<0.05) در آنژیوژنز شد. مصرف همزمان موالونات اثر آنتی آنژیوژنز آتورواستاتین را برگرداند. در حالیکه تزریق موضعی آتورواستاتین (200 مایکرو گرم) در داخل پاچ باعث افزایش معنی دار آنژیوژنز (P<0.05) گردید که با تجویز همزمان موالونات کاهش نیافت. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که روغن کروتون موجب اختلال در تقارن سلولی، واکنش التهابی، تغییر ضخامت لایه اپیدرم و ایندکس میوتیک شد که بصورت مشخص و وابسته به دوز (P<0.001) و بخوبی با آتورواستاتین مهار گردید. با وجود اثرات ضد التهابی و ضد پرولیفراتیو آتورواستاتین بر روی سلولهای اپیدرمی، مشخص شد که دوزهای مشابه آتورواستاتین در تومورژنز آغاز شده با DMBA و ادامه یافته با روغن کروتون در موشهای سوری شیوع تومورها و تبدیل آنها به کارسینوم بدخیم را افزایش می دهد.
دلایل این اثرات متفاوت هنوز مشخص نیست و ممکن است مربوط به اثرات دوگانه آتورواستاتین بر روی آنژیوژنز یا به دلیل متفاوت بودن روش ها و مدل های آزمایشات بکار گرفته شده باشد. بنظر می رسد که اثرات آنژیوژنز دارو که ممکن است مسئول تشدید تشکیل تومورهای پوست نیز باشد مستقل از مهار 3-هیدروکسی-3-متیل–گلوتاریل-کوآنزیم آردوکتاز بوده و می تواند مستقیما توسط خود آتورواستاتین واسطه گری شود.