بررسی امکان استفاده از بتائین به منظور صرفه جویی در میزان متیونین مورد نیاز جوجه های گوشتی

بررسی اثر افزودن بتائین به جیره غذایی جوجه های گوشتی به منظور کاهش میزان متیونین مورد نیاز.
طرح: طرح کاملا تصادفی.
حیوانات: تعداد 700 قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه از سویه تجاری راس 208.
جوجه های مورد آزمایش به صورت تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند به طوری که هر گروه مشتمل بر چهار زیر گروه 35 قطعه ای بود. جوجه های یک گروه به عنوان گروه شاهد با جیره غذایی واجد متیونین، بر اساس مقادیر پیشنهاد شده از سوی (1994) NRC تغذیه گردیدند. در جیره های غذایی چهار گروه دیگر، مقدار متیونین به میزان 10 درصد نسبت به گروه شاهد کاهش داده شد (جیره های کم متیونین) و به ترتیب مقادیر 0، 2 درصد 4 درصد، و 8 درصد بتائین به آنها اضافه گردید. در پایان سنین 21، 42 و 49 روزگی، شاخصهای تولیدی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
تجزیه و تحلیل آماری: نتایج به دست آمده بر اساس آزمونهای تجزیه واریانس و توکی مورد مقایسه قرار گرفتند.
در پایان سن 21 روزگی، افزودن 4% درصد بتائین به جیره غذایی کم متیونین سبب افزایش معنی دار وزن بدن در مقایسه با گروه شاهد و سایر گروه های تغذیه شده با جیره های واجد بتائین گردید (P=0.002). در حالی که اضافه نمودن 0.02 درصد و 0.08 درصد بتائین، تاثیر معنی داری بر وزن بدن جوجه ها در مقایسه با گروه شاهد نداشتند (P>0.05) از نظر ضریب تبدیل غذایی، هیچ گونه تفاوت معنی داری بین گروه شاهد با گروه های دریافت کننده جیره های واجد بتائین مشاهده نگردید(P>0.05). تغذیه جوجه ها با جیره کم متیونین بدون افزودن بتائین یا همراه با اضافه کردن 0.02 درصد بتائین سبب افزایش معنی دار ضریب تبدیل غذایی گردید (P=0.02) ولی تاثیر معنی داری بر وزن بدن و میزان مصرف غذا نداشت (P>0.05) در خاتمه آزمایش، اختلاف بین میانگین وزن بدن جوجه ها و بازده غذایی در گروه شاهد با گروه های تغذیه شده به وسیله جیره های کم متیونین (با یا بدون افزودن بتائین) معنی دار نبود(P>0.05). از مجموع نتایج حاصل از این بررسی می توان چنین استنباط نمود علی رغم آن که افزودن سطوح مختلف بتائین به جیره های کم متیونین، در مقایسه با جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره کم متیونین فاقد بتائین، تاثیر معنی داری بر بازدهی تولید نداشته است، ولی از آنجایی که اضافه کردن 0.04 درصد بتائین به جیره کم متیونین سبب افزایش نسبی وزن بدن و بازده غذایی در جوجه های تغذیه شده با این جیره در مقایسه با گروه شاهد و همچنین سایر گروه های دریافت کننده جیره های کم متیونین گردید، به نظر می رسد افزودن 0.04 درصد بتائین به جیره هایی که میزان میتونین آنها کمی پایینتر از سطح مورد نیاز می باش، می تواند این کمبود را تا حدودی جبران نماید.