قارچ های همراه با آسکوکارپ دنبل های بیابانی از مناطق مختلف ایران

در بررسی قارچ های همراه با آسکوکارپ های پنج گونه دنبل بیابانی شامل Terfezia claveryi, Tirmania nivea, T. pinoyi, Picoa juniperi وP. lefebvrei طیف وسیعی از فلور قارچی، از 94 نمونه آسکوکارپ که طی سال های 1384 تا 1388 از مناطق مختلف ایران شامل استان های فارس، سیستان و بلوچستان، کرمان، آذربایجان شرقی، خوزستان، کرمانشاه و هرمزگان جمع آوری شده بودند به دست آمد. 32 گونه قارچی متعلق به 21 جنس، از نمونه های آسکوکارپ، روی دو محیط کشت گلوکز – چاپک آگار و گلوکز – چاپک آگار حاوی 20 درصد نمک طعام به دست آمد. Penicillium chrysogenum، P. citrinum، P. griseofulvum، P. brevicompactum، P. crustosum،P. oxalicum، Aspergillus carbonarius، A. niger، A. flavus وA. terreus معمول ترین قارچ های همراه با آسکوکارپ گونه های فوق بودند. تعداد گونه های قارچی جدا شده روی محیط گلوکز - چاپک آگار کم و شامل چهار جنس و ده گونه بود. Penicillium و Aspergilus فراوان ترین و دو گونه Paecilomyces lilacinus و Scopulariopsis halophilica به میزان بسیار کم روی این محیط کشت رشد کردند. دیگر گونه های قارچی قادر به رشد روی این محیط کشت نبودند.