عوامل موثر در انتقال ژن گزارشگر uidA با استفاده از اگروباکتری به گیاه کاهو (Lactuca sativa L.)

گیاه کاهو با توجه به نوع مصرف و وزن تازه آن از پتانسیل مطلوب به عنوان یک بیوراکتور جهت تولید پروتئین های نوترکیب و واکسن های خوراکی برخوردار است. پیش نیاز نیل به این هدف، بهینه سازی مسیر کشت بافت و انتقال ژن به این گیاه است. برای بهینه سازی انتقال ژن با کمک اگروباکتری (Agrobacterium tumefaciens)‎ به کاهو از ناقل دو تایی pBI121 که دارای ژن گزارشگر gus تحت کنترل پیشبرنده CaMV 35S و ژن گزینشگر npt II با پیشبرنده NOS استفاده شد. در آزمایش اول دو رقم گیاه کاهو (TN-96-41، TN-96-39) و دو سویه اگروباکتری (LBA4404 و C58) با تراکم های (OD600nM)‎ 4‎/0 و 6‎/0 و سه سطح 0، 100 و 150 μM/L استوسرنگان و سه زمان تلقیح 2، 4 و 7 دقیقه و با سه تکرار در قالب طرح فاکتوریل به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که رقم TN-96-39 و سویه باکتری LBA4404 برای عمل تراریختی مناسب تر بودند. در تیمار غلظت های مختلف اگروباکتری و سطوح مختلف استوسیرنگان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. زمان تلقیح 2 دقیقه نسبت به دو سطح دیگرتلقیح، نتایج بهتری را نشان داد. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایشات فوق، آزمایش دیگری با رقم TN-96-39 و سویه باکتری LBA4404 و تلقیح به مدت 2 دقیقه بر روی لپه های سه روزه و برگ های یک ماهه و جوانه های برگی جدا شده از سطح جنین های سوماتیکی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که جوانه های برگی و لپه ها برای عمل انتقال ژن مناسب می باشند که به ترتیب 23% و 19% ریزنمونه ها بر روی محیط انتخابی قادر به رشد بودند. ارزیابی حضور ژن های gus و npt II در گیاهان تراریخته در نسل های T0 و T1 از طریق PCR و آزمون بیان ژن gus نشان داد که حداقل یک نسخه از ژن gus در ژنوم گیاه جا گرفته و بیان یافته است.