اثر سطوح مختلف کبالت درجیره بر عملکرد، غلظت ویتامین 12B پلاسما و سنتز پروتئین میکروبی در بره های نر مهربان

دو آزمایش طراحی شد تا اثر سطوح مختلف کبالت جیره را بر عملکرد، غلظت ویتامین12B پلاسما و سنتز پروتئین میکروبی در بره های نر مهربان مورد بررسی قرار دهد. 28 راس بره در آزمایش اول بطور تصادفی به چهارگروه تقسیم شدند و با جیره پایه حاوی 088‎/0 میلی گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک تغذیه شدند و مکمل کبالت را با سطوح صفر (شاهد)، 25‎/0، 5‎/0 یا 1 میلی گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک به مدت 70 روز دریافت کردند. بره ها، در روزهای صفر، 35 و 70 آزمایش توزین و میزان خوراک مصرفی روزانه ثبت شد تا راندمان تولید بدست آید. جهت تعیین غلظت ویتامین 12B پلاسما در روز های 1 و 68 آزمایش خونگیری انجام شد. برای آزمایش دوم، 4 بره از هر کدام از تیمار های آزمایش اول بطور تصادفی به قفس های متابولیکی انتقال یافتند تا اثر کبالت بر سنتز پروتئین میکروبی اندازه گیری شود. این آزمایش شامل 12 روز با 6 روز عادت پذیری و 6 روز رکورد برداری از خوراک و ادرار بود. میانگین افزایش وزن روزانه، میانگین ماده خشک مصرفی و راندمان تولید با مکمل کردن کبالت بهبود یافت و میانگین افزایش وزن روزانه و راندمان تولید در تیمار 3 بیشترین مقدار را نشان داد (05‎/0>p)‎. در روز 68 کمترین مقدار ویتامین 12B پلاسما مربوط به تیمار 1 بود (05‎/0p <). مقدار دفع مشتقات پورین، پورین های جذب شده، ازت میکروبی وارد شده به دوازدهه، ازت میکروبی به ازای کیلوگرم ماده آلی خورده شده و ازت میکروبی به ازای کیلوگرم ماده آلی تخمیر شده در شکمبه با مکمل کردن کبالت افزایش یافت (05‎/0> p)‎. نتایج نشان داد افزودن کبالت تا سطح 5‎/0 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک خوراک به جیره پایه حاوی 088‎/0 میلی گرم کبالت در کیلوگرم ماده خشک مکمل دهی مطلوب برای عملکرد، تولید ویتامین 12B، و سنتز پروتئین میکروبی در بره های نر مهربان می باشد.