تاثیر سطوح مختلف مخلوط اسیدهای آلی و دو منبع مکمل متیونین بر عملکرد، شاخص های لاشه و دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

آزمایشی جهت بررسی مخلوط اسیدهای آلی و دو منبع متیونین بر عملکرد، شاخص های لاشه و وزن دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 600 قطعه جوجه تعیین جنسیت نشده سویه راس 308 به صورت آزمایش فاکتوریل 2×3 در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار و 25 قطعه جوجه در هر قفس با ابعاد 2×2‎/1 مترمربع که یک تکرار محسوب می شد، استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح مخلوط اسیدهای آلی (با نام تجاری ارگاسید شامل اسید فرمیک، لاکتیک، مالیک، سیتریک، تارتاریک و ارتوفسفریک اسید) (صفر، 5‎/0 و 1 درصد) و دو منبع مکمل متیونین (DL- متیونین (پودری) و آنالوگ مایع هیدروکسی متیونین (آلیمت) بودند. آزمایش در دو دوره آغازین و رشد انجام شد. سطوح 5‎/0 و 1 درصد مخلوط اسیدهای آلی سبب افزایش میانگین وزن و بهبود ضریب تبدیل غذایی در همه دوره ها شدند (05‎/0>P)‎. در دوره رشد آلیمت نسبت به DL- متیونین سبب افزایش درصد وزن لاشه شد (05‎/0>P)‎. سطح 1 درصد اسید آلی سبب افزایش درصد وزن لاشه نسبت به سطوح دیگر در دوره آغازین شد (05‎/0>P)‎. در دوره رشد سطوح 5‎/0 و 1 درصد اسیدهای آلی بر درصد وزن سینه، افزایش معنی داری نسبت به سطح صفر اسید آلی نشان دادند (05‎/0>P)‎. در 21 روزگی درصد چربی بطنی با سطح 1 درصد اسیدهای آلی بطور معنی داری بالاتر از 5‎/0 درصد و سطح 5‎/0 درصد بالاتر از سطح صفر بود (05‎/0>P)‎. درصد وزن سکوم ها در 21 روزگی در سطح 1 درصد اسید آلی بطور معنی داری پایین تر از سطح صفر شد (05‎/0>P)‎. طول روده باریک در 42 روزگی در سطوح 5‎/0 و 1 درصد نسبت به سطح صفر بیشتر بود (05‎/0>P)‎. بطورکلی، کاربرد اسیدهای آلی سبب افزایش درصد وزن لاشه، وزن سینه و طول روده باریک و کاهش وزن سکوم ها در 21 روزگی شد. همچنین آلیمت سبب افزایش درصد وزن لاشه نسبت به DL- متیونین شد.