مطالعه اشکال و رسوبات بستر تنگه خوران (لافت-پهل)، شرق خلیج فارس

در این پژوهش سعی شده است محدوده ای به وسعت حدود 20 کیلومتر مربع واقع در تنگه خوران (محدوده بین بندر لافت و بندر پهل در استان هرمزگان) مورد مطالعه ژئوفیزیکی کم عمق و رسوب شناسی قرار گرفته تا اطلاعاتی در زمینه اشکال بستر در این منطقه بدست آید.
بر اساس مطالعات انجام شده،، اشکال بستر در این منطقه شامل دون های ساده بزرگ مد غالب با طول موج بین 10 تا 100 متر، دون های مرکب متوسط تا بسیار بزرگ مد غالب با طول موج بین 5 تا 100 متر، دون های ساده - مرکب بزرگ تا بسیار بزرگ جزر غالب با طول موج بین 30 تا بیش از 100 متر و دون های ساده متوسط تا بسیار بزرگ جزر غالب می باشد. بیشترین طول موج مشاهده شده در منطقه مربوط به دون های مرکب بزرگ تا بسیار بزرگ با مقدار 300 متر و ارتفاع 10 متر می باشد که اشکال بستر کوچکتر با طول موج 20 تا 30 متر بر روی بخش با شیب کم آن ها، تشکیل شده است. در جریان های تشکیل دهنده دون ها (رژیم جریانی پایین) در این منطقه سرعت جریان و انتقال رسوبات ازبخش فرورفته تا خط الراس افزایش می یابد و رژیم حرکتی دون ها به سمت پایین دست جریان می باشد. بر اساس مطالعات دانه سنجی و مرفوسکوپی، رسوبات تشکیل دهنده اشکال بستر عمدتا«از ذرات درشت در محدوده ماسه متوسط تا گرانول (2 تا2- Ø) تشکیل شده است (دامنه اندازه رسوبات تشکیل دهنده در منطقه مورد مطالعه از رس تا گرانول می باشد). ترکیبات آن ها شامل اجزای گراولی – سیلتی بیوکلاستیک با اجزای تخریبی (کوارتزدر اندازه سیلت – ماسه ریز، خرده سنگ در اندازه گرانول- سیلت و میکا) می باشد.