اثر مهار ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی توسط لیدوکایین بر روند کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی

علیرغم تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته، هنوز نقش دقیق هیپوکامپ در تشنج هایی که منشا ایجاد آنها آمیگدال است به خوبی مشخص نشده است. در این تحقیق به منظور مطالعه نقش نورون های ناحیه هیپوکامپ پشتی بر روند ایجاد تشنج ناشی از کیندلینگ آمیگدال، با تزریق لیدوکایین به صورت دوطرفه، فعالیت نورون های این ناحیه کاهش داده شد و اثر آن بر روند ایجاد تشنج بررسی گردید. تعداد 28 حیوان در چهار گروه مورد استفاده قرار گرفتند. در گروه اول، فقط الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای - جانبی آمیگدال قرار داده شد و در گروه های دوم، سوم و چهارم دو کانول نیز در ناحیهCA1 هیپوکامپ پشتی کار گذاشته شد. حیوانات گروه اول و دوم، یک هفته پس از جراحی، روزانه یک تحریک با شدت آستانه دریافت کردند تا به مرحله پنج حمله برسند. به حیوانات گروه های سوم و چهارم هر روز به ترتیب سرم فیزیولوژی و لیدوکایین 2% (1 میکرولیتر در دو دقیقه) تزریق شد و پنج دقیقه پس از تزریق تحریک شدند تا آنها نیز به مرحله پنج تشنج برسند. نتایج حاصل نشان داد که در گروه چهارم تعداد تحریکات لازم برای رسیدن به مرحله پنجم تشنج و تحریکات لازم جهت گذر از مرحله چهارم به مرحله پنجم تشنج، به طور معنی داری نسبت به گروه های دیگر بیشتر است. بنابر این به نظر می رسد که هیپوکامپ در مراحل پایانی و نه اولیه شکل گیری پدیده کیندلینگ آمیگدال نقش مهمی را ایفا می کند.