بررسی اثر ضد دردی و اولسروژنیک عصاره متانولی گیاه ناخنک

بعضی از گیاهان در طب سنتی به عنوان ضد درد مصرف می شوند. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات ضد دردی گیاه ناخنک (Melilotus Officinalis) است که به طور سنتی برای رفع دردهای روماتیسمی و میگرنی وموارد دیگر به کار می رود. به این منظور عصاره متانولی سوکسله و پرکوله این گیاه با دوزهای مختلف، به صورت داخل صفاقی به موش سوری تزریق و اثر ضد دردی آن با آزمون های Tail-Flick و فرمالین اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشانگر این است که عصاره حاصل از روش سوکسله در آزمونTail-Flick در تمامی دوزهای تزریق شده (50، 100، 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم)، قادر به ایجاد اثر ضد دردی بوده و در تمامی زمان های مورد بررسی، اثر ضد دردی معنی داری نسبت به گروه شاهد داشته است. دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم از بین دوزهای تزریق شده بیشترین اثر ضد دردی را اعمال کرد و این اثر 120 دقیقه بعد از تزریق عصاره به حداکثر رسید (p<0.01). اثر ضد دردی عصاره سوکسله بیشتر از عصاره پرکوله بود. در تست فرمالین، دوز موثر 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره سوکسله دارای اثر ضد دردی معنی دار بود p<0.01)). از آنجا که پیش درمانی حیوانات با نالوکسان تغییری در اثر ضد دردی عصاره ایجاد نکرد، لذا احتمال دخالت گیرنده های اپیوئیدی در اثر ضد دردی عصاره منتفی است. در آزمون اولسروژنیسیتی مشخص شد که اثر زخم زایی عصاره نسبت به دوز مشابه آن از ایندومتاسین، کمتر است (p<0.01) بر اساس نتایج این تحقیق، عصاره گیاه ناخنک دارای اثر ضد دردی می باشد.