بررسی تاثیر جانشین پوستی تهیه شده از کشت هم زمان کراتینوسیت و فیبروبلاست روی داربست کلاژنی در ترمیم زخم پوست موش صحرایی

با توجه به شیوع و روند رو به افزایش انواع زخم ها و عوارض شناخته شده آن ها و عدم درمان ناکافی روش های درمانی متداول و گزارش هایی از موفقیت استفاده از جانشین های پوستی تهیه شده از کشت هم زمان کراتینوسیت و فیبروبلاست روی داربست کلاژنی و عدم گزارشی از تجربه آن در ایران، این تحقیق با انتقال جانشین پوستی ساخته شده روی زخم تجربی ایجاد شده در موش صحرایی انجام گرفت.
این تحقیق به روش تجربی روی پنج سر موش صحرایی سفید نر نژاد ویستار با ایجاد ده زخم به ابعاد 2×2 سانتی متر مربع روی پشت آن ها، در گروه تجربی با استفاده از جانشین پوستی و در گروه شاهد بدون هیچ مداخله ای صورت گرفت. زخم ها پس از ده روز پیگیری شدند و وضعیت ترمیم با شاخص های کیفی میزان ترمیم، واسکولاریزاسیون و شدت فیبروز و نکروز و نیز با شاخص های کمی ضخامت لایه اپیتلیال، تعداد فولیکول مو و بررسی تعداد فیبروبلاست، کراتینوسیت، لنفوسیت و نوتروفیل بررسی و وضعیت آن ها در دو گروه با آزمون های دقیق فیشر، t-test و Mann-Whitney U Test مورد قضاوت قرار گرفت.
در تمامی شاخص های مورد بررسی، وضعیت ترمیم زخم گروه تجربی بهتر از گروه شاهد بود و از نظر شدت فیبروز بالای 50% گروه تجربی بهتر بود (05/0>p) و ضخامت لایه اپیتلیال در گروه شاهد 4/20±4/30 و در گروه تجربی 8/73±5/180 (01/0>p) و همینطور تعداد فیبروبلاست ها و کراتینوسیت ها در گروه تجربی بیشتر از شاهد بود (05/0>p).
به نظر می رسد که جانشین پوستی تهیه شده از کشت هم زمان فیبروبلاست ها و کراتینوسیت ها روی داربست کلاژنی و قرار دادن آن در محل زخم موجب بهبود روند ترمیم زخم می شود. با توجه به محدودیت های این تحقیق، مطالعات بیشتر را در این زمینه توصیه می کنیم.