اثرات برهمکنش کادمیوم وآهن بر روی رشد، تبادلات گازی و فعالیت آنزیم کاتالاز در گیاه برنج

اثرات برهم کنش کادمیوم و آهن بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی در گیاه برنج بررسی شد. گیاهک های 4 روزه به گلدان هایی با بستر شنی مرطوب شده با محلول غذایی هوگلند در شرایط کنترل شده انتقال یافتند. گیاهان 15 روزه تحت تیمار غلظت های مختلف کلرید کادمیوم (0، 50 و100 میکرومولار) قرار گرفتند، در حالی که به هر یک از محلول های فوق، محلول Fe-EDTA با غلظت آهن (5، 10 و 20 پی پی ام) اضافه شد. بعد از 30 روز گیاهان برای سنجش های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی برداشت شدند. در طی تنش کادمیوم، رشد گیاه برنج کاهش یافت. در تیمارهای کلرید کادمیوم، مقدار رشد نسبی گیاه، میزان ماده سازی خالص و شدت فتوسنتز کاهش یافت. یون آهن درهردوغلظت 10 و20 پی پی ام در شرایط تنش کادمیوم، موجب بهبودی اثرات مضر کادمیوم بر پارامترهای فوق شده بود. در محیط های محتوی کادمیوم بدون آهن، شدت تنفس و نقطه جبران CO2، افزایش نشان داد، اما در محلول هایی که شامل هر دو محلول کلرید کادمیوم وEDTA - Fe بودند، کاهش تنفس و نقطه جبران CO2 مشاهده شد. فعالیت آنزیم کاتالاز درتیمارهای کلرید کادمیوم، افزایش یافت. با افزایش یون آهن در محلول های محتوی کلرید کادمیوم، میزان فعالیت این آنزیم کاهش نشان داد. نتایج نشان داد که با افزایش Fe-EDTA به محیط گیاهان تیمارشده با کلرید کادمیوم، اثرات سمی کادمیوم کاهش می یابد.