مقایسه فعالیت میوالکتریکی منتخبی از عضلات اندام تحتانی هنگام اجرای سه روش تمرینی رایج تقویت عضله چهار سر رانی با اعمال بارهای متفاوت

هدف مطالعه حاضر مقایسه فعالیت میوالکتریکی برخی عضلات اندام تحتانی در بارهای متفاوت تمرینی هنگام اجرای سه حرکت اسکوات، پرس پا و هاک اسکوات بود. تعداد 10 پاورلیفتر مرد (سن: 85‎/4±27 سال، قد: 98‎/5±177 سانتی متر، وزن: 13‎/12±80 کیلوگرم) در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها، حرکات اسکوات، پرس پا و هاک اسکوات را با شدت 70 و 90 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. در اجرای هر یک از حرکات، سیگنال های الکترومایوگرافی سطحی عضلات نازک نئی بلند، بخش داخلی دوقلو، درشت نئی قدامی، پهن داخلی، پهن خارجی، دوسررانی، نیم وتری، نزدیک کننده طویل و کشنده پهن نیام با استفاده از سیستم 6000ME با فرکانس نمونه برداری 2000 هرتز ثبت گردید. آنالیز واریانس با اندازه های مکرر برای تجزیه و تحلیل آماری بکار برده شد (05‎/0P<). نتایج پژوهش حاضر، فعالیت میوالکتریکی بیشتری را در گروه عضلات چهارسرران به ویژه پهن خارجی و داخلی در دو حرکت اسکوات و هاک اسکوات نسبت به پرس پا هنگام اجرای حرکات با بارهای متفاوت نشان داد. تمرین با دستگاه هاک اسکوات به دلیل کاهش میزان فشار وارد شده بر ناحیه کمری و ران، تمرین مطمئنی برای تقویت عضلات چهارسررانی است. پیشنهاد می گردد که ورزشکاران، افراد مبتلا به کمر درد و یا مصدومیت های ورزشی از این حرکت برای تقویت گروه عضلات چهار سر رانی به عنوان جایگزینی مناسب برای دو حرکت اسکوات و پرس پا استفاده نمایند.