اثر آللوپاتی عصاره و بقایای علف هرز مرغ(Cynodon dactylon. L) بر گندم (Triticum aestivum.L)

با توجه به اهمیت و فراوانی علف هرز مرغ در مزارع گندم، این بررسی با هدف ارزیابی اثرات آللوپاتیک این علف هرز بر گندم به صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای در سال 1387 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل عصاره ی حاصل از اندام های مختلف مرغ در پنج سطح: عصاره ی برگ، ساقه، ریشه و کل گیاه مرغ و آب مقطر به عنوان شاهد، و غلظت های مختلف عصاره ی حاصل از اندام های این علف هرز در چهار سطح: عصاره با غلظت 20، 10، هفت و پنج درصد بود. تیمارهای عصاره منجر به کاهش جوانه زنی و مولفه های آن نسبت به شاهد شد. بیشترین اثر کاهشی بر مولفه های جوانه زنی را عصاره ی ریشه و کل اندام ها داشت. در بررسی گلخانه ای افزایش غلظت عصاره از پنج تا 20 درصد، کاهش معنی داری را در کلیه ی صفات باعث شد. میزان کاهش تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه و عملکرد دانه نسبت به شرایط شاهد در تیمار با غلظت 20 درصد به ترتیب 89، 76 و96 درصد بود. در شرایط مزرعه ای اضافه شدن بقایای این علف هرز چه به صورت عصاره و چه به صورت بقایای پودر شده، نتایج حاصل از بررسی گلخانه ای را تایید کرد. عصاره و پودر حاصل از ریشه و کل اندام های گیاهی بیشترین اثرات منفی و عصاره و پودر ساقه و برگ کمترین اثرات منفی را بر گندم گذاشتند. در شرایط مزرعه ای تیمار عصاره ی مرغ 71 درصد و اضافه کردن پودر حاصل از بقایای این علف هرز 81 درصد عملکرد گندم را کاهش داد. دلیل اثر بیشتر بقایا نسبت به اضافه شدن عصاره، احتمالا آزاد سازی تدریجی مواد آللوپاتیک در طول دوره ی رشد و اثرات دراز مدت آنها بر فرآیند رشد و تولید می تواند باشد.