ارتباط سطح شادمانی در بارداری با رفتارهای مقابله ای با درد زایمان

شادمانی یکی از معیارهای سلامت روان و یکی از شش هیجان اساسی انسان است. زایمان به عنوان یک تجربه منحصر به فرد، نیاز به توانایی زن باردار برای مقابله با دردهای زایمانی دارد. شادمانی می تواند به فرد این توانایی بالقوه را بدهد که روش های مقابله ماهرانه تری داشته باشد اما در مورد ارتباط این دو، شواهد ثبت شده ای وجود ندارد.
تعیین ارتباط سطح شادمانی در بارداری با رفتارهای مقابله ای با درد زایمان در این مطالعه همبستگی، 80 زن باردار کم خطر 36 تا 40 هفته که جهت مراقبتهای بارداری به بیمارستان ام البنین مراجعه می کردند به روش آسان انتخاب و پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و شادمانی آکسفورد تکمیل شدند. نمونه ها تا شروع زایمان حقیقی پیگیری شده، سپس توسط کمک پژوهشگر از اتساع 5-3 سانتی متر تا زایمان، پرسشنامه مشاهده ای رفتار مقابله ای با درد زایمان، طی انقباضات رحمی و هر نیم ساعت یکبار تکمیل شد. سپس داده ها توسط نرم افزار spss16، تجزیه و تحلیل و از ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و آزمونهای کراسکال والیس، من ویتنی و آنالیز واریانس استفاده گردید.
بر اساس نتایج، فراوانی شادمانی سطح پایین 3/11%، متوسط 5/72% و شادمانی بالا 2/16% بود. همچنین3/16% رفتارهای مقابله ای نامطلوب،50٪ افراد رفتارهای قابل قبول و 7/33% رفتارهای مطلوب نسبت به درد زایمان داشتند. آزمون همبستگی اسپرمن نشان داد سطح شادمانی با میانگین رفتار های مقابله ای ارتباط معنی دار دارد (000/0= p و 444/0= r)؛ به این معنی که هر چه سطح شادمانی در بارداری بیشتر باشد، رفتارهای مقابله ای با درد زایمان مطلوبتر و نمرات آن بالاتر می رود.
رفتار زائو در مقابله با درد زایمان، نشان دهنده ویژگی هایی مانند سطح هیجانی وی بوده و باید در اداره بالینی زائو علاوه بر علائم فیزیولوزیک و آزمایشات کلینیکی، دو مقوله فوق نیز گنجانده شود.