سیستم حمل و نقل کودک محور (رویکردی در جهت به یابی استقلال کودکان در سیستم حمل و نقل پایدار)

کمتر والدینی علی رغم رفاه دنیای مدرن امروز، آسوده بال کودکش را تنها به سیستم حمل و-نقل عمومی می سپارد. بنابراین معضل استفاده بیش از حد از خودرو برای سفر کودکان به همراه والدینشان، پیش خواهد آمد. یکی از موثرترین سیستم های سفر در جهت حفظ پایداری شهر دوچرخه و مسیرها و فضاهای مرتبط با آن است. اما محدوده مسیرهای موجود نیز به طور عام در نظر گرفته شده و در عمل حس استقلال و نیازهای کودک را نادیده گرفته است. این درحالی است که بیش از 3/1 جمعیت جهان را کودکان تشکیل می دهند؛ اما تضمین ایمنی جسمی، فرهنگی، اجتماعی و روانی لازم برای سفر مجرد کودکان در شهر کافی به نظر نمی رسد، از آن جاکه پژوهش های انجام گرفته در این زمینه، به نیازهای کودکان به طور خاص توجه نکرده اند، این مطالعه ضمن بررسی اسناد کتابخانه ای، سعی در ارائه راه کارهایی در جهت حل این مشکل دارد. بدین گونه ضمن عنوان کردن نیازها و ویژگی های کودکان و جایگاه آنان در توسعه پایدار کشور و نیز انواع سیستم های مسیرهای دوچرخه؛ دوچرخه راه ویژه کودکان به عنوان راه کاری معمارانه، برای دست یابی به استقلال کودک در سیستم حمل ونقل شهری پیشنهاد شده است. هم چنین، به بررسی ویژگی های کودکان و شناخت نیازهای آنان برای طراحی دوچرخه راه دلخواه شان پرداخته شده است و تامین این نیازها در قالب فضاهای جنبی، نوع مسیرها و فضاسازی در مجاورت دوچرخه راه به گونه ای که برای کودکان دارای جذابیت و منطبق با نیازهایشان باشد، پیشنهاد شده است.