تاثیرآموزش شوخی گرایی بر افسردگی دانشجویان پرستاری

افسردگی از مسائل مهم مربوط به سلامت با افزایش میزان شیوع می باشد. امروزه روان شناسان دریافته اند که در وجود انسان ها برخی توانمندی ها نهفته است که می تواند به عنوان سپری درمقابل بیماری های روانی عمل کند. یکی از این توانمندی ها شوخ طبعی است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش شوخی گرایی بر افسردگی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان صورت گرفت.
این مقاله مطالعه ای تجربی است که در آن 190 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان در سال 1387به صورت تصادفی در دو گرو ه آزمون و گواه قرار گرفتند. ابزار مطالعه شامل 3 قسمت بود که شامل یک پرسشنامه 24 سوالی شوخی گرایی مک گی، سوالات مقیاس افسردگی پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر و یک فرم اطلاعات جمعیت شناسی، قبل و بعد از آموزش شوخی گرایی، توسط افراد تکمیل شد. جهت تعیین اعتبار ابزار گردآوری داده ها از روش اعتبار محتوا و جهت تعیین پایایی ابزار از آزمون مجدد استفاده گردید. کلاسهای آموزش شوخی گرایی طی چهار جلسه سه ساعته برای گروه آزمون برگزار شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از SPSS 14 و از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردید.
میانگین نمره شوخی گرایی پیش آزمون در گروه آزمون 71/24±3/125 و در گروه گواه 43/19±120 و میانگین نمره افسردگی در گروه آزمون 25/3±49/9 و در گروه گواه 49/3±21/10 بود و میانگین نمره شوخی گرایی در پس آزمون، گروه آزمون 50/11±6/144 و در گروه گواه 57/19±91/119 و میانگین نمره افسردگی در گروه آزمون 52/1±83/7 و در گروه گواه 2/3±24/10 بود. بین میانگین نمرات شوخی گرایی گروه آزمون در پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنی داری وجود داشت که نشان می دهد آموزش شوخی گرایی در افزایش شوخ طبعی تاثیر داشته است (P≤0/01)، همچنین تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمرات افسردگی در گروه آزمون در پیش آزمون و پس آزمون وجود داشت (P≤0/01) که نشان می دهد آموزش شوخی گرایی بر کاهش افسردگی تاثیر داشته است.
آموزش شوخی گرایی بر افسردگی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان تاثیر گذار بود. بنابراین آموزش شوخی گرایی با برنامه ریزی جامع و با بهره گیری از شیوه های نوین آموزشی می تواند در افزایش سطح آگاهی و علاقه افراد جامعه به شوخی موثر واقع شود و راهی مناسب برای پیشگیری از افسردگی باشد.