آموزه های انسجام جوامع چند فرهنگی در اندیشه سیاسی اسلامی

با توجه به ظرفیت های جوامع چند فرهنگی (به ویژه کشورهای چند فرهنگی اسلامی) در گسیختگی و میل به سوی بحران های اجتماعی و سیاسی، نوشتار حاضر با مراجعه به اندیشه و فلسفه سیاسی اسلامی، اصول و آموزه هایی را با عنایت به اقتضائات و شرایط جوامع چند فرهنگی مورد تحلیل و تبیین قرار داده است که به کار بستن آن ها می تواند موجبات انسجام اجتماعی و سیاسی در این جوامع را فراهم کند. این نوشتار بر اساس تعریفی که از «انسجام و «چند فرهنگی» ارائه داده، از پرداختن به آموزه های کلی در باب انسجام پرهیز و صرفا بر آموزه هایی تاکید نموده است که بیشترین ثمره را بر انسجام جوامع چند فرهنگی بر جای خواهند نهاد. لذا آموزه های هشت گانه تلقی فراگیر از «امت واحده»، جامع گرایی و کل گرایی آموزه ها، تکثر گرایی اسلامی، صلح و همزیستی، تساهل و مدارا، احترام به تفاوت ها، اصل محبت و نفی خشونت، و تعاون و تعامل، مهم ترین آموزه ها در اندیشه و فلسفه سیاسی اسلامی هستند که عنایت به این آموزه ها، به حل و فصل منازعات برخاسته از چند فرهنگی بودن کشورهای اسلامی ای مانند افغانستان، عراق و لبنان مساعدت خواهد کرد.