سطح مهارتهای تفکر انتقادی در دانشجویان ودانش آموختگان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی زاهدان 90-1388

ارتقاء مهارت های تفکر انتقادی یکی از اهداف آموزش عالی و یک قابلیت مورد انتظار برای دانشجویان پرستاری است که ضرورت دارد در دوران تحصیل پرورش یافته و بعد از کسب تجارب آموزشی و اشتغال به حرفه پرستاری رشد و توسعه یابد.با توجه به اهمیت موضوع ضرورت مطالعات بیشتر دراین زمینه احساس می شود.
مقایسه مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان سال اول و چهارم و پرستاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1389.
در این مطالعه توصیفی –تحلیلی، سطح مهارت های تفکر انتفادی 90 دانشجوی کارشناس پرستاری سال اول و چهارم و 30 نفر از دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که در محیط بالین مشغول به کار بودند در سال 89 مورد بررسی قرار گرفت.روش نمونه گیری در مورد دانشجویان غیر تصادفی و در مورد پرستاران بالینی به روش تصادفی با احتساب سهمیه هر یک از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد. ابزارگرداوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه استاندارد ارزیابی تفکر انتقادی واتسون وگلیزر (فرم الف) بود.داده های حاصل از انجام مطالعه با نرم افزار SPSS و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون آماری ANOVA تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که میانگین توانائی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری سال اول 39، سال چهارم 80/42و پرستاران بالینی 30/41 می باشند که بیانگر ضعف بودن توانایی تفکر انتقادی هر سه گروه مورد پژوهش بود.همچنین میانگین امتیازات توانایی تشخیص پیش فرض ها (026/0p=) وتعبیر و تفسیر (p=0/006) دانشجویان پرستاری سال آخر بطور معنی داری بیشتر از دانشجویان سال اول و پرستاران بالینی بود اما از نظر توانایی استنباط و استنتاج بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. آزمون آماری اختلاف معنی داری را بین میانگین نمرات کل مهارت های تفکر انتقادی در سه گروه نشان داد (p=0/006) بحث و با توجه به یافته های پژوهش اگر چه تفکر انتقادی در قضاوت های بالینی و تصمیم گیری ها حائز اهمیت می باشد اما در طول آموزش دوران تحصیل، توسعه چشمگیری نداشته است لذا نظام سنتی آموزش جهت تحقق اهداف آموزش در راستای پرورش دانشجویان خلاق و کارآمد نیازمند تحول و بازنگری می باشد. استفاده بیشتر از روش های فعال یادگیری و مشارکت فعال پرستاران در تصمیم گیری های بالینی توصیه می شود.