بررسی فراوانی راه های انتقال ویروس HIV و میزان آگاهی افراد آلوده به ویروس HIV در شهرستان سیرجان

بیماری نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) که توسط ویروسHIV ایجاد می شود، با تضعیف سیستم ایمنی مبتلایان، آن ها را در معرض عفونت های فرصت طلب و غیر فرصت طلب و انواعی از بدخیمی ها قرار می دهد. راه های انتقال HIV عبارتند از: اعتیاد تزریقی، انتقال جنسی، انتقال شغلی، انتقال توسط خون و محصولات خونی و انتقال مادر به جنین یا نوزاد. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی راه های انتقال ویروس در افراد آلوده به ویروس HIV در شهرستان سیرجان و میزان آگاهی مبتلایان طراحی شده است، تا مبنایی جهت برنامه ریزی ها و اقدامات مداخله ای در جهت پیش گیری موثر در برابر بروز موارد جدید در این شهرستان فراهم آورد.
مطالعه ما از نوع بررسی مقطعی (Cross sectional) می باشد. به این صورت که در یک مقطع زمانی (6 ماه اول سال 1389)، کلیه افراد دارای عفونت HIV و بیماران مبتلا به AIDS شهرستان سیرجان (موارد موجود و موارد جدید) که در مرکز مشاوره بیماری های رفتاری این شهر دارای پرونده بودند، تحت پرسش گری قرار گرفتند.
راه انتقال بیماری در هیچ یک از مبتلایان مشخص نبود و در مورد مبتلایان، چند راه احتمالی وجود داشت. شایع ترین راه احتمالی اعتیاد تزریقی (38 نفر معادل 4/88%) و پس از آن به ترتیب خالکوبی (34 نفر معادل 1/79%)، مراجعات دندان پزشکی، عمل جراحی و اندوسکوپی (28 نفر معادل 1/56%)، روابط جنسی پرخطر (27 نفر معادل 8/62%)، حجامت (4 نفر معادل 3/9%)، جراحت در آرایشگاه (4 نفر معادل 3/9%) و در نهایت دریافت خون (یک نفر معادل3/2%) بود.
همه مبتلایان به ویروس HIV در شهرستان سیرجان چندین رفتار پرخطر را با هم داشتند، اما بیش ترین راه انتقال مانند بقیه نقاط کشور اعتیاد تزریقی بود. برنامه های آموزش اصلاح رفتار و پیش گیری از ویروس HIV باید با جدیت ادامه یافته و به خصوص به جمعیت هایی که رفتارهای پرخطر متعدد دارند باید توجه ویژه ای مبذول داشت.