بررسی تاثیرتزریق اینتراتکال آمی تریپتیلین ودوکسپین در ایجاد بیحسی نخاعی و مقایسه آن با بوپیواکائین

این روزها از ضدافسردگی های سه حلقه ای بطور متداولی در درمان دردهای مزمن بخصوص دردهای نوروپاتیک استفاده میشود. ضدافسردگی های سه حلقه ای با مکانیسمهای مختلفی نظیر اثر بر کانالهای سدیم، گیرنده های ان متیل دی آسپارتات، آمینهای بیوژن، اپیوئیدها، واسطه های التهابی و ماده پی سبب بیدردی میشوند. مطالعلت نشان داده اند که مصرف داخل نخاعی ضدافسردگی های سه حلقه ای بطور موثری سبب تضعیف درد و هیپرآلژزی حرارتی ناشی از درد التهابی و نوروپاتیک در موشها میشود.
در یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در آزمایشگاه حیوانات بر روی 30 موش از نوع ویستار تزریق داخل نخاعی داروها بترتیب زیر انجام شد: گروه اول: 90 میکرولیتر دوکسپین (50 میلی مول)، گروه دوم: 90 میکرولیتر آمی تریپتیلین (60 میلی مول)، گروه سوم:90 میکرولیتر بوپیواکائین (23 میلی مول). سپس تغییرات حسی، حرکتی و حس عمقی در ساعات 1، 2، 3، 4، 6 و 12 اندازه گیری و ثبت گردید.
سه عدد موش متعاقب تزریق در گروه اول و دوم از بین رفتند. پس از تطبیق دادن اثر غلظت در داروهای مختلف مورد مطالعه مشخص شد که آمی تریپتیلین دارای قابلیت مشابه ولی طول مدت بلوک حرکتی، حسی و حس عمقی طولانیتری نسبت به بوپیواکائین میباشد (05/0>(p در حالیکه دوکسپین دارای کارایی قابل قبول ولی کمتر و با طول مدت بلوک کوتاهتری در مقایسه با بوپیواکائین میباشد. (05/0>(p مدت زمان لازم جهت ریکاوری کامل در گروه دوم بوضوح طولانیتر از دو گروه دیگر بود.
بحث: بنظر میرسد آمینهای نسل سوم نظیر آمی تریپتیلین و دوکسپین دارای توانایی قابل قبولی در ایجاد بیحسی نخاعی در مقایسه با بوپیواکائین میباشند و آمی تریپتیلین دارای اثر قویتر و طولانیتری نسبت به دو داروی دیگر مورد استفاده در این مطالعه بوده که این امر احتمالا آن را به بیحس کننده موضعی باارزشی مبدل میسازد.