بررسی کارایی برخی روش های برآورد دبی اوج لحظه ای با استفاده از داده های دبی روزانه

در این تحقیق از روابط تجربی فولر، سنگال، و فیل-استینر و همچنین روش شبکه عصبی مصنوعی برای بررسی امکان برآورد دبی حداکثر لحظه ای با استفاده از آمار دبی حداکثر روزانه استفاده شده است. تعداد دوازده ایستگاه (در نیمه شمالی و غربی کشور) انتخاب و سپس روابط تجربی مورد استفاده در این بررسی، برای هر یک از ایستگاه های مورد مطالعه، واسنجی و دبی حداکثر در تعدادی از سال ها با روابط جدید بدست آمده برای هر ایستگاه، محاسبه شد. به منظور مقایسه بهتر، سال های مربوط به اعتبارسنجی روش های تجربی و نیز مرحله آزمایشی (تست) روش شبکه عصبی مصنوعی در ایستگاه ها، مشابه در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد که هر چند نتایج روش های تجربی پس از واسنجی به مقدار قابل توجه ای بهتر شدند، ولی روش شبکه عصبی مصنوعی نسبت به روش های تجربی در برآورد دبی حداکثر لحظه ای با استفاده از آمار دبی حداکثر روزانه، برتری دارد. بر اساس این نتایج می توان مشکل کوتاه بودن دوره آماری مربوط به داده های دبی حداکثر لحظه ای در ایستگاه ها را برطرف کرد، که این مسئله تاثیر قابل توجهی در بهینه سازی طراحی ها و برآوردهای مرتبط خواهد داشت.