مقایسه تاثیر تغذیه رودهای مداوم و متناوب بر میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه

عفونت وابسته به ونتیلاتور دومین عفونت شایع با مورتالیته بالا(24-40%) می باشد لذا پیشگیری ازایجاد آن با اهمیت است. در این مطالعه اثرات تغذیه روده ای به روش مداوم (انفوزیون) با روش متناوب (بولوس) برمیزان پنومونی زودرس وابسته به ونتیلاتوردربیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بررسی می گردد.

این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی برروی 76بیمار اینتوبه شده با لوله تراشه بستری در واحدهای مراقبتهای ویژه انجام شد. بیماران بطورتصادفی به دوگروه 38 نفری تقسیم شدند.درگروه آزمایش، تغذیه به روش مداوم ودر گروه شاهد،تغذیه به روش متناوب به مدت 5روز انجام شد. میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور زودرس(3تا 5روزاول) و افزایش گلبولهای سفید و رده پلی مورفو نوکلئرطی5روزدردوگروه مورد بررسی ومقایسه قرارگرفتند.

میزان افزایش گلبولهای سفید(>11000در میلی لیتر) و رده پلی مورفونوکلئر(باند سل >50%) در روش تغذیه مداوم 8بیمار(5/10%) ودر روش تغذیه روده ای متناوب 7 بیمار (2/9 %) ارزش پی=0.77) بود. میزان پنومونی زودرس در روش تغذیه مداوم 4 نفر (3/5%) در روش تغذیه روده ای متناوب 7 بیمار(2/9%) بود (ارزش پی=0.32).

نتایج این مطالعه نشان داد که میزان عفونت ریوی وابسته به ونتیلاتور زودرس درگروه آزمایش کمترازگروه شاهد بود امااین تفاوت ازنظرآماری معنی دار نبود. همچنین میزان افزایش گلبول های سفید و رده پلی مورفونوکلئر دردو گروه اختلاف معنی داری نداشت.