بررسی ارتباط اقدام به خودکشی و دوره های مختلف سیکل ماهیانه در زنان

اقدام به خودکشی عملی است آگاهانه و هدفمند که به منظور آسیب رساندن به خود انجام می شود. از جمله عوامل اقدام به خودکشی می توان به اختلالات روانپزشکی، عوامل اجتماعی، روانشناختی و عوامل بیولوژیک اشاره کرد. به علت ارتباط بین تغییرات هورمونی و رفتارهای پرخاشگرانه، توجه به متغیرهایی نظیر سیکل ماهیانه با اقدام به خودکشی اهمیت دارد. وجود نتایج متناقض در این زمینه و با توجه به قابل پیش بینی بودن آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین دوره های مختلف سیکل ماهیانه و اقدام به خودکشی انجام شد.
این مطالعه توصیفی - تحلیلی از اردیبهشت ماه 1389 تا اردیبهشت ماه 1390 بر روی 714 زن و دختر بستری شده به علت اقدام به خودکشی در بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) در مدت یکسال انجام شد، روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود و مدت مطالعه 12 ماه و روش گردآوری داده ها از طریق مصاحبه بالینی با بیماران و تکمیل فرم حاوی پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه در مورد سیکل ماهیانه بود. داده ها با استفاده نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
در مطالعه حاضر میزان اقدام به خودکشی در طی مرحله لوتئال به طور معنی داری بیشتر از مرحله فولیکولار بود، همچنین بین وقوع سندرم پیش از قاعدگی و اقدام به خودکشی ارتباط معنی داری مشاهده شد (08/0=p).
91/6% موارد اقدام به خودکشی به وسیله دارو بود که از بین داروها، بنزودیازپین ها شایع ترین دسته دارویی مورد استفاده بود.
اقدام به خودکشی در فاز لوتئال سیکل ماهیانه شیوع بیشتری داشت، همچنین اقدام به خودکشی با وقوع سندرم پیش از قاعدگی ارتباط معنی داری داشت.