تحقیقی پیرامون شکل ضعیف کارایی در بازارهای نوظهور: شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

بخش عمده ای از تحقیقات سنجش درجه کارایی بازار سرمایه، تا این تاریخ به بورس اوراق بهادار کشور ایالات متحده آمریکا و کشورهای اروپایی اختصاص داشته است و تحقیقات کمی در خصوص شناسایی درجه کارایی بازار سرمایه کشورهای توسعه نیافته (کمتر توسعه یافته) به طور اعم و بازار اوراق بهادار تهران به طور اخص انجام شده بود. این مطالعه به بررسی شواهدی پیرامون وجود حداقل شکل ضعیف کارایی در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. نمونه آماری مشتمل 30 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده گزینش می شوند. قلمرو زمانی پژوهش، دوره های 1384-1387را در بر می گیرد. فرضیه پژوهش نیز در صدد پاسخ به این مساله است که آیا بورس اوراق بهادار تهران از شکل ضعیف کارایی بازار سرمایه برخوردار است یا خیر. نتایج آزمون غیر پارامتریک ((Non-parametric Test و پارامتریک ((Parametric Test بیانگر این موضوع است که سری های بازده سهم از الگوی گشت تصادفی (Random Walk Theory) تبعیت نمی کند و ضریب خود همبستگی (Auto-correlation coefficient) در فواصل و سطوح متفاوت فرضیه صفر، شکل ضعیف بازار کارا را برای بازار اوراق بهادار تهران رد می کند.
نتایج تحقیقاتی از این دست برای تحلیل گران مالی بازار سرمایه، سرمایه گذاران بالقوه و بالفعل، بانک ها، اعتباردهندگان و دستگاه های قانونگذاری حیاتی بوده و آنها را در تصمیم گیری های خود برای بهبود شرایط تصمیم سازی بهینه یاری می دهد. استمرار و تداوم انجام مطالعاتی ادواری از این دست - در زمینه کارایی بازار سرمایه در کشورهای کمترتوسعه یافته می تواند کمک شایان توجهی به بهبود قوانین و مقررات ناظر بر بازار سرمایه نموده و موجبات غنا بخشی به ضوابط نظاراتی و همچنین بهینه سازی تصمیمات سرمایه گذاران را مهیا نماید.