اثر تراکم و بافت خاک بر رشد ریشه و اندام های هوایی گندم

به منظور بررسی اثر تراکم خاک بر رشد ریشه و اندام هوایی گیاه گندم، یک آزمایش گلدانی در سال 1389در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار ها شامل سه سطح؛ تراکم طبیعی، ده درصد و بیست درصد تراکم و دو نوع خاک بود که مجموعا شامل 18 گلدان شد. شاخص مقاومت مکانیکی خاک اندازه گیری شده با دستگاه مقاومت سنج نفوذی تفاوت معنی داری را بین تیمارهای آزمایشی نشان داد. صفات ریشه ای و اندام های هوایی اندازه گیری شده گیاه شامل وزن تر و وزن خشک کل اندام های هوایی، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، سطح برگ، سطح ریشه، حجم ریشه، طول ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به اندام های هوایی، نسبت سطح برگ به سطح ریشه، چگالی طول ریشه، چگالی سطح ریشه، چگالی وزن ریشه، چگالی وزن خشک ریشه و محتوای نیتروژن ریشه، تفاوت معنی داری در سطح 1 درصد نشان دادند به طوری که بیشترین طول ریشه، سطح ریشه، چگالی طول ریشه و چگالی سطح ریشه در تیمار بدون تراکم (به ترتیب با میانگین 6/3332 سانتی متر، 5/421 سانتی متر مربع، 4/6633 کیلومتر بر مترمکعب، 25/1 کیلومترمربع بر مترمکعب) بدست آمد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد که با افزایش تراکم خاک، صفات مربوط به اندام های هوایی و ریشه ای گیاه گندم تحت تاثیر قرار می گیرد و در تراکم بیست درصد با مقاومت نفوذی 94/1155 و 76/762 کیلوپاسکال به ترتیب در خاک رسی و شنی، رشد ریشه و اندام های هوایی نسبت به خاک طبیعی محدود شد.