مقایسه تجربی سنجه دینداری برگرفته از مدل ام. آل. پی. آی با دو سنجه متداول دیگر

یکی از اشکالاتی که معمولا بر سنجه های دینداری موجود در جامعه ما وارد می شود آن است که اغلب این سنجه ها مبتنی بر جهان بینی اسلامی نیستند. از آنجا که دینداری برحسب رویکرد و محتوای متفاوت ادیان، تعاریف متفاوتی می پذیرد، لازمه مفهوم سازی دقیق آن است که در هر دینی از جمله اسلام الگوهای بومی طراحی شود. از جمله الگوهایی که توسط مسلمانان برای سنجش دینداری طراحی شده، مدل ام. آر. پی. آی. است که در سال 2007 در مالزی طراحی شده است. در این مطالعه برآنیم تا ضمن هنجاریابی ام. آر. پی. آی. در میان جوانان ایرانی، به صورت تجربی آن را با سنجه های دکتر شجاعی زند و سنجه برگرفته از مدل گلاک و استارک در یک جمعیت واحد مقایسه نمائیم. این کار با روش پیمایش در جامعه آماری دانشجویان دانشگاه تهران و با نمونه 391 نفر صورت گرفته است. برمبنای نتایج پژوهش، اولا سنجه ام. آر. پی. آی، حائز شرایط علمی یک مقیاس است و ثانیا از نظر میزان دینداری و رابطه دینداری با متغیرهای زمینه ای، داده های به دست آمده برای هر سه سنجه تقریبا یکسان است. ضرایب همبستگی اسپیرمن بین نمرات سنجه ها حاکی از اعتبار بالای سنجه هاست، به طوری که ضریب همبستگی ام. آر. پی. آی. با سنجه گلاک، 0/756 است و در سطح معناداری بسیارمطلوب (s=0/000) قرار دارد.