اثر غلظت زیرکشنده بوپروفزین و ایمیداکلوپراید روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید (Encarsia inaron (Walker) (Hymenoptera: Aphelinidae

کاربرد سموم روی جمعیت آفات می تواند روی پارامترهای واکنش تابعی و بالطبع روی کارایی دشمن طبیعی اثر بگذارد. در این تحقیق اثرات دو حشره کش ایمیداکلوپراید و بوپروفزین روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید(Encarsia inaron (Walker نسبت به تراکم های مختلف پوره سن سه سفیدبالک پنبه (Gennadius (Bemisia tabaciدر شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. پارازیتوئیدهای ماده جوان (طولعمر کمتر از 24 ساعت) به مدت 48 ساعت روی برگ های خیار تیمار شده با LC25ایمیداکلوپراید، غلظت مزرعه ای توصیه شده بوپروفزین و آب مقطر به عنوان شاهد قرار گرفتند. سپس تراکم های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 پوره سفیدبالک پنبه روی برگ های خیار و در درون قفس های برگی به مدت 24 ساعت در اختیار زنبورهای تیمار شده مذکور قرار گرفت. آزمایشات در 10 تکرار در دمای ثابت 1 ± 25 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5 ± 70 درصد و دوره نوری 14 به 10 ساعت (روشنایی به تاریکی) انجام شدند. نوع واکنش تابعی با استفاده از رگرسیون لجستیک تعیین، و پارامترهای قدرت جستجوگری (a) و زمان دستیابی (Th)توسط رگرسیون غیر خطی با استفاده از نرم افزارSAS محاسبه شد. واکنش تابعی در شاهد و تیمارهای دو حشره کش از نوع 2 بود. در تیمارهای شاهد، بوپروفزین و ایمیداکلوپراید، قدرت جستجو به ترتیب 0413/ 0، 0360/ 0 و 0373/ 0 بار در ساعت و زمان دستیابی 9727 /2، 2738/ 1 و 0187/ 2 ساعت بود. حداکثر نرخ حمله (T/ Th) به ترتیب 07/8، 84/ 18 و 89/ 11 تخمین زده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که حشره کش های بررسی شده اثر مضری روی کارایی جستجوگری E. inaron نداشتند.