بررسی اثر ضد باکتریایی پرده های جنینی انسان در محیط آزمایشگاهی

مطالعات نشان داده است که شاید وجود ترکیباتی در کانال زایمان و پرده های جنینی وجود دارد که مانع از آلودگی رحم و جنین به باکتری ها می گردد. مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی خاصیت ضد باکتریایی پرده های جنینی انسان در محیط آزمایشگاهی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه از پرده های جنینی 24 زن باردار سالم استفاده شد. پس از کشت سفره ای هفت سوش باکتریایی، قطعاتی از غشای آمنیوتیک و نیز غشای کوریوآمنیوتیک بر روی محیط کشت قرار گرفت. از دیسک های آنتی بیوگرام و بافت بند ناف به عنوان کنترل مثبت و منفی استفاده گردید و تشکیل هاله ی عدم رشد در اطراف هر غشا بررسی شد.
اثرات ضد باکتریایی در اطراف غشاهای آمنیوتیک و کوریوآمنیوتیک برای برخی از سویه ها مشاهده شد، در حالی که در موارد متعددی مقاومت آنتی بیوتیکی برای همان سویه ها یافت گردید. بیشترین اثر ضد باکتریایی بر روی سویه های استرپتوکوکوس پیوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس یافت شد. میانگین قطر هاله ممانعت از رشد برای باکتری های استرپتوکوکوس پیوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس در اطراف غشای کوریوآمنیوتیک بسیار بیشتر از اندازه آن برای همین باکتری ها در اطراف غشای آمنیوتیک بود. آنالیز آماری با استفاده از آزمون T-test این اختلاف را معنی دار نشان داد (005/0 ≥P).
این مطالعه خاصیت ضد باکتریایی پرده های جنینی را تایید می کند. بنابراین، ایده به کارگیری پرده های جنینی به عنوان یک مکمل ارزشمند ترکیبات آنتی بیوتیکی به منظور تسریع درمان عفونت های بالینی و نیز زخم های عفونی مطرح می گردد.