اثر عصاره دارواش و سیاه دانه بر بقاء فاکتورهای رشد و مقاومت در برابر عفونت با آئروموناس هیدروفیلا در ماهی طلایی

اخیرا، استفاده از محرک های ایمنی و رشد با منشاء گیاهی در آبزی پروری در سرتاسر جهان رواج یافته است.
این مطالعه به منظور بررسی اثر تجویز خوراکی عصاره های دو گیاه دارواش (Viscum album)‎ و سیاه دانه (Nigella sativa)‎ بر میزان بازماندگی، فاکتورهای رشد و مقاومت در برابر عفونت با آئروموناس هیدروفیلا در ماهی طلایی (Carassius auratus)‎ انجام شد.
270 قطعه ماهی طلایی به دو گروه ایمن و غیرایمن و هر گروه به سه تیمار دارواش، سیاه دانه و کنترل (در سه تکرار) تقسیم شدند. ماهی های هر تیمار به مدت 49 روز با خوراک حاوی5‎/0% عصاره تغذیه شد، گروه کنترل با خوراک فاقد عصاره تغذیه گردید. در انتهای دوره، میزان بازماندگی، فاکتورهای رشد و مقاومت در برابر عفونت با باکتری آئروموناس هیدروفیلا بین تیمارها مقایسه شد.
درصد تلفات ماهی ها در گروه های مختلف 33‎/9 تا 12% بود و تجویز این دو عصاره تاثیری در میزان بازماندگی تیمار ها نداشت (05‎/0 p>. ) ضریب تبدیل غذایی و درصد افزایش وزن در تیمار دارواش به ترتیب 31‎/0±56‎/2 و 05‎/25±6‎/131% و در تیمار کنترل به ترتیب 37‎/0±12‎/3 و 53‎/4±2‎/73% بود که در تیمار دارواش افزایش معنی داری نشان داد (05‎/0 p<)، ولی در تیمار سیاه دانه فاکتورهای رشد تغییر معنی داری نسبت به تیمار کنترل نداشتند (15‎/0= p.) تلفات بعد از چالش باکتریایی نیز در تیمارهای تغذیه شده با دارواش کاهش معنی داری نشان داد (05‎/0 p<)، به طوری که تلفات در تیمار ایمن و غیرایمن تغذیه شده با دارواش به ترتیب 40 و 80% بود، درصورتی که در تیمارهای کنترل به ترتیب 3‎/63 و 100% بود. سیاه دانه تاثیری در تلفات بعد از چالش ایجاد ننمود (45‎/0= p.) نتیجه گیری نهایی: مصرف خوراکی عصاره دارواش در ماهی طلایی اثرات تحریک ایمنی و رشد مشابه آنچه در حیوانات خونگرم گزارش شده دارد ولی سیاه دانه فاقد چنین اثراتی است.