تاثیر فعالیت مقاومتی دایره ای بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان با اضافه وزن

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت مقاومتی دایره ای بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان دارای اضافه وزن بود.

10 مرد دارای اضافه وزن با میانگین سنی 8/4±8/28 سال، نمایه ی توده ی بدن 4/1±2/28 کیلوگرم بر متر مربع و بیشینه اکسیژن مصرفی 7/3±3/23 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، 2 جلسه فعالیت را انجام دادند: 1) فعالیت استقامتی (E)، 2) فعالیت مقاومتی دایره ای و به دنبال آن فعالیت استقامتی (RE). فعالیت مقاومتی دایره ای شامل 6 ایستگاه، 3 نوبت با شدت 50% یک تکرار بیشینه (1-RM) به مدت 21 دقیقه فعالیت، و استقامتی شامل 30 دقیقه با شدت 60% بیشینه اکسیژن مصرفی روی دوچرخه کارسنج بود. گازهای تنفسی در شرایط استراحت، قبل و طی فعالیت استقامتی برای محاسبه ی اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات جمع آوری شد. نمونه های خون سیاهرگی در شرایط استراحت، قبل و بلافاصله بعد از فعالیت استقامتی گرفته شد، و برای تحلیل گلوکز، انسولین، مالونیل کوآنزیم A، اسید چرب آزاد و گلیسرول مورد استفاده قرار گرفت.

غلظت گلیسرول پلاسما طی فعالیت استقامتی در جلسه ی RE 53%، و در جلسه ی E 46% نسبت به حالت استراحت افزایش پیدا کرد (001/0P<). غلظت گلوکز پلاسما قبل از فعالیت استقامتی در جلسه ی RE بیشتر از جلسه ی E بود (001/0P<). در جلسه ی RE، اگرچه اکسیداسیون چربی طی 30 دقیقه فعالیت استقامتی (ارزش میانگین) بیشتر از جلسه ی E بود، اما اختلاف معنی داری بین 2 جلسه وجود نداشت (05/0P>). هم چنین، اختلاف معنی داری در فاکتورهای اسید چرب آزاد، انسولین، مالونیل کوآنزیم A و اکسیداسیون کربوهیدرات بین 2 جلسه مشاهده نشد (05/0P>).

فعالیت مقاومتی دایره ای در مردان دارای اضافه وزن، موجب افزایش لیپولیز طی فعالیت استقامتی می گردد.