تحلیل ارتباط ژنتیکی برخی هاپلوتیپ ها با میزان کلسترول HDL، تری گلیسیرید و دور کمر به کمک روش Haplotype Base Association Test، در خانواده های دارای افراد مبتلا به سندرم متابولیک

هاپلوتیپ ها در بررسی ارتباط ژنتیکی، از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. یکی از روش های بررسی ارتباط ژنتیکی هاپلوتیپ ها با یک یا چند صفت، استفاده از روش Haplotype Base Association Test (HBAT) است. آماره ی آزمون این روش که برای هریک از هاپلوتیپ ها محاسبه می شود، از توزیع نرمال استاندارد تبعیت می نماید. در پژوهش حاضر به کمک روش HBAT، به بررسی ارتباط ژنتیکی هاپلوتیپ های برخی میکروستلایت های منتخب با میزان کلسترول HDL، تری گلیسیرید و دور کمر برای شناخت نواحی ژنی موثر در سندرم متابولیک پرداخته شد.

تعداد 125 خانواده از بین شرکت کنندگان در مطالعه ی قند و لیپید تهران به گونه ای انتخاب شدند که دست کم یک نفر از اعضای آن ها مبتلا به سندرم متابولیک (براساس معیار ATP III)، و دست کم دو نفر دچار کاهش میزان کلسترول HDL باشند. بررسی ارتباط ژنتیکی میزان کلسترول HDL، تری گلیسیرید و دور کمر با هاپلوتیپ های به دست آمده از برخی میکروستلایت های کروموزوم های 8، 11، 12 و 16، و با به کار گیری روش HBAT بررسی گردید.

125 خانواده شامل 563 نفر (269 مرد و 294 زن) بودند. در بررسی ارتباط ژنتیکی از کروموزوم 8، ارتباط هاپلوتیپ 2-2-2-2 با میزان کلسترول HDL و تری گلیسیرید و از کروموزوم 12، هاپلوتیپ های 1-2-2 و 2-2-2 با میزان تری گلیسیرید و 2-1-1 با میزان دور کمر معنی دار شد (05/0P<).

هاپلوتیپ ها، داده های کامل تری را برای بررسی ارتباط ژنتیکی فراهم خواهد آورد. امید است با یافتن هاپلوتیپ های موثر بر میزان کلسترول HDL، تری گلیسیرید و دور کمر توسط روش HBAT، راه کار مناسبی برای طراحی بررسی های بعدی به منظور یافتن ژن های مستعد کننده سندرم متابولیک فراهم آید.