تعیین نیاز لیزین بلدرچین های ژاپنی بر اساس صفات مرتبط با عملکرد و اجزاء لاشه در طی دوره 24-3 روزگی

در این تحقیق نیاز اسید آمینه لیزین در بلدرچین های ژاپنی نر و ماده، بر اساس فراسنجه های عملکردی و صفات مربوط به لاشه، در قالب طرح کاملا«تصادفی تعیین گردید. سطوح لیزین کل، شامل 6 سطح 00‎/1، 15‎/1، 30‎/1، 45‎/1، 60‎/1، 75‎/1 درصد بود که با فواصل ثابت 15‎/0، از سطح لیزین در جیره پایه تهیه شد. سایر اسید آمینه های ضروری به میزان مساوی یا بالاتر از نیاز های ارائه شده در (1994 NRC) تامین گردید. در این آزمایش، هر تیمار دارای 5 تکرار و هرتکرار شامل 50 پرنده از مخلوط هر دو جنس بود. جیره های آزمایشی، در دوره 24-3 روزگی به پرنده ها اختصاص داده شد. در تحقیق حاضر از روش معادله تابعیت درجه دوم، برای تعیین نیاز لیزین با توجه به فراسنجه های مختلف، استفاده گردید. وزن بدن در 24روزگی، افزایش وزن، مصرف خوراک و درصد تلفات بطور معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف لیزین، قرار گرفتند (05‎/0 >P). در بلدرچین های ژاپنی ماده، بین تیمارهای مختلف، از نظر وزن لاشه و سینه تفاوت معنی داری وجود داشت(05‎/0 > P)‎ در حالی که صفات وزن ران، درصد لاشه، سینه و ران، تفاوت معنی داری نداشتند(05‎/0 < P)‎. در بلدرچین های ژاپنی نر، بین تیمارهای آزمایشی در مورد صفاتی چون وزن و درصد لاشه، سینه و ران، اختلاف معنی داری وجود داشت(05‎/0 >P)‎. بر اساس معادله تابعیت درجه دوم، نیاز لیزین برای فراسنجه های عملکردی، در بلدرچین های ژاپنی بصورت مخلوط دو جنس، 48‎/1 درصد تعیین شد. همچنین نیاز لیزین بر اساس معادله تابعیت درجه دوم، برای صفات مربوط به کشتار، در بلدرچین های ژاپنی ماده 48‎/1 درصد و در بلدرچین های ژاپنی نر 54‎/1 درصد بود. میانگین نیاز لیزین در دو جنس، وقتی صفات مربوط به کشتار مثل وزن لاشه، سینه و ران بعنوان پاسخ در نظر گرفته شوند (51‎/1درصد)، بالاتر از نیاز بر اساس فراسنجه های عملکردی (48‎/1درصد)، خواهد بود. جداول احتیاجات 1994 NRC نیاز لیزین را بطور کلی در دوره 6-0 هفتگی به میزان30‎/1 درصد ارائه کرده است ولی با توجه به نتایج این تحقیق، برای حداکثر شدن عملکرد پرنده در دوره آغازین، نیاز لیزین بیشتر از سطح پیشنهادی 1994NRC خواهد بود.