بررسی مقایسه ای اثربخشی آموزش های گروهی عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت بر عزت نفس زنان با معلولیت جسمی حرکتی 35-18 شهر اصفهان، سال 1387

هدف این تحقیق بررسی و مقایسه اثربخشی آموزش های گروهی عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت بر عزت نفس زنان با معلولیت جسمی حرکتی شهر اصفهان بود. طرح تحقیق نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه اعضای زن 35-18 ساله تشکل غیردولتی جامعه معلولان شعبه شهر اصفهان بود. برای نمونه گیری 80 نفر از جامعه آماری به طور تصادفی انتخاب شدند و پس از اجرای مقیاس عزت نفس روزنبرگ، 40 نفر از آنهاکه عزت نفس شان از نیم دیگر آزمودنی ها پایین تر بود، به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی ویک گروه گواه واگذار شدند. سپس برای هر یک از گروه های آزمایشی 1، 2 و 3 به ترتیب برنامه آموزش گروهی عزت نفس، آموزش گروهی خود کارآمدی و آموزش گروهی انگیزش پیشرفت، در قالب 9 جلسه هفتگی 120 دقیقه ای برگزار شد. پس از اتمام جلسات آموزش، پس آزمون با به کارگیری مقیاس عزت نفس روزنبرگ، بر روی هر سه گروه آزمایشی و گروه گواه انجام شد. برای سنجش ویژگی های آزمودنی ها علاوه بر پرسشنامه کیفیت زندگی، پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی نیز به کار برده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس، تحلیل مانکوا و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها سطح احتمال 05/0P< استفاده شد. یافته ها حاکی از اثربخشی آموزش گروهی عزت نفس (023/0=P)،آموزش گروهی خود کارآمدی (006/0=P) و آموزش گروهی انگیزش پیشرفت (016/0P=) بر عزت نفس بود، اما اثر بخشی سه نوع آموزش گروهی با یکدیگر تفاوتی نداشت. هر یک از روش های آموزش گروهی عزت نفس، آموزش گروهی خود کارآمدی و آموزش گروهی انگیزش پیشرفت می تواند بر بهبود عزت نفس افراد با معلولیت جسمی و در نتیجه توانبخشی آنها موثر باشد. بر این اساس پیشنهاد می شود که این سه نوع برنامه آموزشی به صورت منظم در مراکز درمانی و آموزشی و تشکل های غیردولتی مخصوص افراد با معلولیت جسمی اجرا گردد.